وجدان بیدار یک خبرنگار
اين، ديگر فدراسيون جهانى حقوق بشر ( اف. آى. دى. اچ ) نيست كه از كتك زدن ها، و تجاوز هاى جنسى به اسيران فلسطينى به وسيله ى نيروهاى اشغالگر، نمونه هاى متعدّد مى آورد.
اين ديگر B’ Tselem سازمان غير دولتى اسراييل نيست كه در سايت خود:
www.betselem.org از جمله، اخبارشكنجه ى كودكان خردسال فلسطينى در بازداشتگاه هاى كوچك و بزرگ اسراييلى را، شرمگين و متأتّر، در اختيار جهانيان قرار مى دهد.
اين ، ديگر حتّى خود روزنامه ى " لو موند " سوّم همين ماه همين سال دو هزار و پنج نيست كه گوشه ى بسيار كوچكى از مصائب فلسطينيانِ ناچار به " همزيستى " با انگل هايى به نام " كولون " را افشا مى كند.
" همزيستى دموكراتيك "در زير سلطه ى " تنها حكومت دموكراتيك خاور ميانه "، كه البتّه در اين روزها تالى ديگر ش هم ، كمى اينطرف تر ـ در حوالى زندان " ابوغريب " ـ به وجود آمده است؛ و مطابق پاره يى آمال و احلام و غيره، گويا قرار است كه اين نوع اخير آن، به همّت رجّاله هاى بومى و غير بومى، به بقيّه ى " خاورميانه ى بزرگ " از جمله ايران نيز سرايت كند.
اين بار، اين، ديگر يكى از برجسته ترين روزنامه نگاران رسمى اسراييل، از پايه گذاران تلويزيون دولتى اسراييل در تقريباً چهل سال پيش، و گوينده ى هميشگى خبر هاى شب اين تلويزيون است كه ميان كار رسمى و خلاصى از عذاب وجدان، دوّمى را انتخاب كرده است..ادّعانامه ى " حييم ياوين " عليه اشغالگرى اسراييل در لوموند اینگوانه اغاز می شود:
بعد از نزديك به چهل سال سابقه ى كار وفادارانه و مخلصانه در تلويزيون دولتى فرانسه، ستاره ى درخشان اوّلين كانال تلويزيونى اسراييل، در يك فيلم مستند پنج قسمتى، كه در حال حاضر از دوّمين كانال خصوصى اين كشور پخش مى شود، راه خود را از راه ديگر همگنان خود جدا كرد.
حييم ياوين كه هفتاد و دو ساله است ، ادّعانامه ى بى نظير و جايگزين ناپذيرى را عليه اشغال سرزمين هاى فلسطينى، تدوين كرده است.
خيانتى نابخشودنى از ديدگاه " كولون " ها ( ۲ ) ، كه از اين پيشتر هم به خاطر برنامه ى پيش بينى شده ى تخليه ى نوار غزّه ( ۳ ) متزلزل شده بودند.
نمايندگان اين ها خواهان اخراج اين ژورناليست كه به " آقاى تلويزيون " معروف است شده اند.
" مسلّح " به يك دوربين كوچك ، او در طىّ دوسال ، سرزمين هاى اشغالى را در ديدار با متعصپب ترين كولون هاى كرانه ى رود اردن، درنورديده است؛ و صحنه هايى از زندگى روزمرّه ى فلسطينيان بلوكه شده در پشت پست هاى بازرسى نظامى اسراييل را فيلمبردارى كرده است.
سخنرانى هاى بنيادگرايانه، خشونت بار، و راسيستى كولون ها ،
نخوت خشونت بار سربازان،
تحقير فلسطينيان، زن و مرد و كودك و جوان و پيرمرد و پيرزن...
هيچكدام اين ها كه در گزارش مستند او : " سرزمين كولون ها " آمده است، حرف جديدى نيست. در چهار سال و نيم انتفاضه ( ۴ )، روابط فلسطينيان و اسراييليان، به صورتى دراماتيك، درهم ريخته است.
آنچه به اين مجموعه ى مستند، نيرويى استثنايى بخشيده است، شخصيّت تهيّه كننده ى آن، و چشمگيرى ويژه يى است كه كانال دوّم اسراييل، با انتخاب نخستين بخش شب براى پخش آن، به آن داده است.
يك انقلاب ذهنى
تا به حال ، " حييم ياوين "، كه يكى از بنيانگذاران تلويزيون دولتى اسراييل است، به همين راضى بود كه با حفظ يك بى طرفى قابل توجّه، به گويندگى خبر در برتامه ى اخبار شب بپردازد.
امّا با اين كار خود، " مرد تفاهم و قبول " ـ اگرچه خودش اين حرف را نمى پذيرد به اردوگاه " چپ " هاى مخالف كولونى نشين كردن سرزمين هاى فلسطينيان پيوسته است.
او مى گويد :اين، من نيستم كه بيشتر به چپ گرويده ام؛ بلكه اين، جامعه ى اسراييل است كه بيشتر به دامان راست سقوط كرده است.
به نظرتام سیگو يكى از تحليل گران برجسته ى اسراييلى، موضعگيرى " حييم ياوين "، احتمالاً مى تواند طبقه ى متوسّط اسراييل را به فكر وادارد :او " آقاى اسراييل " است؛ او " روان اسراييل " است. اگر او به چنين نتيجه گيرى يى رسيده است، در اين صورت، احتمالاً، بسيارى از اسراييليان ديگر نيز احساسى مشابه دارند.
" ياوين "، حرف خود را نمى خورد و جويده جويده نمى زند :از سال ۱۹۶۷، سال اشغال سرزمين هاى فلسطينى، ما كشورگشايان خشن و وحشى و اشغالگرى هستيم كه ملّتى ديگر را حذف كرده ايم.
او اين را در اين فيلم اعلام مى كند:ما بايد به يك انقلاب فكرى دست بزنيم. فلسطينى ها يك ملّتند و ما بايد اين سرزمين را با آن ها تقسيم كنيم.
او كولون ها را آزاد گذاشته است تا به تمام و كمال، سخن بگويند؛ و در اين ميان با بهره گرفتن از محتواى سخنان آنان، توانسته است كه انگشت بر همدستى جامعه ى اسراييل با رفتار هاى آنان بگذارد. جامعه يى كه به مدّت ۳۸ سال، اين كولون بازى و كولونى سازى و كولونى نشينى يى كه حالا امروز بى آبرو و بى اعتبارشده است را، امكان پذير ساخته است و تشويق كرده است.
جذبه ى شخصيّت او، به او اجازه مى دهد كه كولون ها را وادار به بيان سخنانى، و ورود به مقولات و مباحثى كند كه آن ها معمولاً در برابر ژورناليست ها از آن اجتناب مى كنند.
" حييم ياوين "، در اين گزارش، يقه ى نظاميان اسراييلى در سرزمين هاى فلسطينى را مى گيرد؛ و تلاش مى كند تا براى يك مرد و دختر كوچكش كه در برابر يك پست كنترل مى گريد، ميانجيگرى كند تا بلكه اجازه ى عبور از پست به آن ها داده شود.
ـ من واقعاً براى سبك كردن بار اين تيره روزى، كارى نمى توانم بكنم به جز نشان دادنش. تا ديگر، نه من بتوانم بگويم، و نه آن هايى كه به من علاقمندند بتوانند بگويند كه : ما هيچ نديده ايم؛ ما هيچ نشنيده ايم؛ ما هيچ ندانسته ايم.
عامّه ى مردم اسراييل، از اين پس با گزارش " سرزمين كولون ها " يك مانيفست ضدّ كولونى سازى را، كه به طرزى استثنايى در دسترس است، در اختيار دارند.
در كمتر از سه ماه مانده به موعد تخليه ى كولونى هاى نوار غزّه"( ۵ )، " سرزمين كولون ها " به موقع، به كتاب تازه ى " سرزمين اربابان "، اصافه شده است. كتابى بسيار استادانه و پر از مدرك و شرح و تفصيل و استدلال، نوشته شده به وسيله ى يك ژورناليست چپ :آکیوا ایلدر و يك بانوى دانشگاهى :ایده زیلوار
كه به شيوه ى خود، پروژه ى اشغالگرى اسراييل را افشا و رسوا مى كنند.
۱ـ ترجمه ى اين مقاله را كه به مناسبت ۱۶ آوريل امسال ـ روز جهانى همبستگى با زندانيان فلسطينى ـ نوشته شده بود.
۲ـ كولون ها، كه غالباً سخت متعصّب و نژادپرستند، مفتخوارانى هستند كه در پى اشغال سرزمين هاى فلسطينى به وسيله ى اسراييل، با كارت دعوت اشغالگر، و در پناه توپ وتانك و سرنيزه ى او، از اقصى نقاط جهان، بار سفر بربسته اند و بر سر سفره ى آماده ى فلسطينيان حاضر شده اند و با شتم و ضرب و جرح و قتل صاحبخانه، همانجا جا خوش كرده اند. حضور كينه آفرين و نكبت بار اينان، فضاى خشونت را به سراسر اسراييل كشانيده است؛ و به گفته ى بسيارى از كارشناسان، تمام ملّت اسراييل را، عملاً به گروگان اين جماعت، بدل كرده است.
۳ ـ طرح تخليه ى كولونى هاى نوار غزّه، همينطور كه از عنوانش هم پيداست، فقط نوار غزّه را، آن هم با انواع شرط و شروط ، و به صورت محدود، در بر مى گيرد؛ نه بقيهّ ى سرزمين هاى اشغالى، از جمله كرانه ى رود اردن را. و هدف از آن هم، ايجاد تمركز، و فراهم تر شدن شرايط اجراى دقيق تر طرح شارون در محاصره ى كامل فلسطينيان و انقطاع آنان از جهان است.
۴ـ منظور نويسنده، "انتفاضه ى دوّم " است كه شارون با بى حرمتى برنامه ريزى شده به " مسجدالاقصى " ، متعمّداً باعث سرگرفتن آن شد تا بتواند به بهانه ى سركوب آن ـ با توجّه به تجربه ى سركوبگرى هاى قبليش، كه يك نمونه ى آن، قتل عام معروف صبرا و شتيلا بود ـ رقيبان را از ميدان به در كند و خود به نخست وزيرى برسد.
۵ ـ همان توضيح شماره ى ۳
