این میوه شیرین و خوش طعم از جمله پرمصرفترین میوهها در جهان است و رویش آن مختص مناطق گرمسیری بوده و قدمت آن به بیش از چهار هزار سال پیش برمی گردد و مصرف آن موجب تقویت سیستم ایمنی بدن میشود.
میوه انبه علاوه بر مصارف خوراکی، آشپزی و آب میوه گیری، به عنوان طعم دهنده، رنگ دهنده و عطر نیز کاربرد دارد.
درخت انبه قد بلندی دارد و ممکن است طول آن به ۳۵ تا ۴۰ متر برسد و برگهای آن کاربرد زینتی دارد و زمان گلدهی درختان انبه آخر دیماه تا نیمه فروردین است.
امروزه یک دوم کل محصولات انبه دنیا به کشور هند تعلق دارد و علاوه بر این کشور، انبه در آمریکای شمالی، مرکزی، جنوبی، کارائیب، جنوب و مرکز آفریقا، استرالیا، چین، پاکستان و آسیای جنوبشرقی پرورش داده میشود.
هرمزگان از خاستگاههای اصلی رویش انبه است
یکی از خاستگاههای اصلی این میوه گرمسیری استان هرمزگان در جنوب ایران به واسطه شرایط آب و هوایی گرم و مرطوب این منطقه است و بیشترین سطح زیرکشت انبه در ایران به این استان اختصاص دارد.
قدمت کشت این درخت در استان هرمزگان به بیش از ۳۰۰ سال میرسد و حدود نیمی از محصول باغهای انبه این استان به صورت نارس برداشت میشود.
طعم، رنگ و سالم بودن میوه درختان انبه هرمزگان باعث شده که متقاضیان زیادی داشته باشد و بندرعباس، میناب و رودان به عنوان مهمترین مناطقی هستند که بیشترین باغهای انبه استان هرمزگان در آنها قرار دارند.
هر چند آمار دقیقی از تعداد واحدهای عمل آوری و فرآوری میوه نارس و حتی رسیده محصول برداشتی از باغهای انبه هرمزگان در دست نیست اما در دو دهه گذشته ترشی انبه این استان به یکی از برندهای شناخته شده در سطح ملی و حتی در کشورهای عربی حوزه خلیج فارس و دریای عمان تبدیل شده است.
ارقام محلی انبه در هرمزگان به نام سبز انبه، چارک، کلک سرخ، مُشک، عروس و هلیلی و ارقام وارداتی به نام لانگرا، سندری و آلفونسو است.
سطح باغهای انبه هرمزگان حدود دو هزار و ۹۰۰ هکتار با میزان تولید سالیانه ۱۶ هزار تن محصول است.
حدود نیمی از محصول انبه هرمزگان به صورت نارس برداشت میشود
مدیر امور باغبانی سازمان جهاد کشاورزی هرمزگان میزان تولید محصول انبه باغهای این استان را ۱۶ هزار تن در سال عنوان کرد و افزود: بیش از هفت هزار تن آن به صورت نارس برداشت و به بازار عرضه میشود.
مسعود گرگیج بیان داشت: خانوادهها و دهها مرکز فرآوری و عمل آوری صنعتی و سنتی با استفاده از میوه نارس انبه انواع ترشی، شوری، مربا، لواشک و سس تولید و به بازار عرضه میکنند.
وی با بیان اینکه رتبه نخست سطح زیر کشت و تولید انبه به هرمزگان اختصاص دارد، یادآور شد: برداشت انبه نارس از سطح ۲ هزار و ۸۷۰ هکتار از باغهای انبه این استان از اواسط اردیبهشت آغاز شده و هفته سوم خردادماه پایان مییابد.
وی اظهار داشت: زمان برداشت میوه رسیده از باغهای انبه این استان با توجه به موقعیت جغرافیایی، تیرماه تا نیمه شهریورماه است.
جشنی برای انبه
یکی از بهترین راهکارها جهت افزایش صادرات و رونق تولید محصولات کشاورزی و ایجاد ارزش افزوده در این بخش، برگزاری جشنوارهها و جشنهای ویژه همچون جشن انار، سیب، نارنگی، گیلاس، گردو و دیگر محصولات است.
در هرمزگان نیز جشنوارهای برای شکرگذاری و معرفی هر چه بیشتر ظرفیتهای این استان در جهت تولید انبه، مختص این سلطان میوههای گرمسیری برگزار میشود.
شهرستان میناب با یک هزار و ۷۰۰ هکتار باغ انبه رتبه اول تولید این محصول در استان هرمزگان را در اختیار دارد و جشنواره انبه و یاسمین گل میناب امسال نیز همچون سالهای گذشته با هدف معرفی میوه انبه و یاسمین گل و نمادهای هویتی این شهرستان به هموطنان برگزار شده است.
جشنواره شکرگذاری انبه و یاسمین گل میناب از عصر یکم مردادماه با برگزاری کاروان شادی بومی در میناب آغاز شده و شامگاه پنجشنبه سوم مردادماه در تالار صدف این شهر به کار خود پایان میدهد.
دو شب نخست این جشن با حضور خانوادهها و با اجرای آئینها و سنتهای بومی منطقه در محل پارک آنامیس میناب برگزار شد.
جشنواره انبه چشم انتظار حمایت مسوولان
برپایی نمایشگاه و جشنوارههای متعدد محصولات کشاورزی از جمله انبه علاوه بر ایجاد زمینه برای حضور سرمایه گذران و خریداران این محصولات، میتواند زمینه ساز معرفی و برندسازی این تولیدات در کشور شود و از همین رو باید مورد حمایت ویژه قرار گیرند.
دبیر جشنواره انبه و یاسمین گل میناب و عضو هیأت علمی دانشگاه هرمزگان به خبرنگار ایرنا گفت: جشنواره انبه و یاسمین به دلیل حمایت نه چندان مطلوب ادارههای دولتی از حالت کشاورزی خود خارج و تبدیل به جشنواره فرهنگی شده است.
وحید مکی زاده ادامه داد: مذاکرههای متعددی با مسؤولان ادارههای دولتی برای حمایت جشنواره انبه و یاسمین انجام شده اما نتیجه مورد انتظار حاصل نشد وامسال هم این جشنواره از اول تا سوم مرداد درمیناب درحال برگزاری است.
وی اضافه کرد: ایده برگزاری جشنواره انبه و یاسمین گل در باغهای انبه وجود داشت اما باغداران به دلیل نگرانیهای خود تمایل چندانی برای اجرای این ایده ندارند و دلیل اصلی این را هم میتوان در رغبت اندک ادارههای دولتی در مشارکت برای اجرای این جشنواره جست و جو کرد.