آمریکا: منزوی بودیم...
پشت پرده مذاکرات ایران و اروپا در 2005
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: با اظهارات صریح «شان مک‌کورمک» سخنگوی وزارت خارجه آمریکا مشخص شد که مفهوم «دیپلماسی» از نگاه کاخ سفید هیچ چیز نیست جز حرکت تدریجی در مسیر افزایش فشار بر ایران و تشدید اجماع بین‌المللی برای برخورد با برنامه‌های صلح‌آمیز اتمی جمهوری اسلامی! این اظهارات همچنین نشان داد که آمریکا به شدت از افزایش تنش میان ایران و اروپا خرسند است و در سال 2005 به شدت از حمایت اروپا از چرخه سوخت در ایران نگران بوده است.
شان مک‌کورمک در توضیح اظهارات رابرت گیتس وزیر دفاع آمریکا که گفته بود «دیپلماسی در رابطه با بحران اتمی ایران کارآمد است» به خبرنگاران گفت: اگر به سال 2005 بازگردیم، ایالات متحده در زمینه برنامه هسته‌ای ایران تقریباً منزوی بود اما اکنون دارای قطعنامه‌های مبتنی بر فصل هفتم منشور سازمان ملل و با 15 رای موافق در برابر هیچ رای منفی هستیم. این نشان می‌دهد که به نظر ما دیپلماسی رو به جلو حرکت کرده است!
اشاره مک‌کورمک به سال 2005 مربوط به زمانی است که تیم سابق مذاکرات هسته‌ای با مسئولیت حسن روحانی بر مبنای مذاکرات فشرده با اتحادیه اروپا، تروئیکای اروپایی را وادار کرد تا علاوه بر ارایه یک پکیج تشویقی به ایران، علایمی دال بر آمادگی برای موافقت با راه‌اندازی UCF اصفهان و حتی تحقیقات آزمایشگاهی در نطنز (سانتریفیوژها) نشان دهند و از تهران درخواست کنند که راه‌اندازی کامل سایت نطنز را به بعد از مذاکرات موکول کند. این امر حتی توسط رسانه‌های آمریکایی نیز مورد اذعان قرار گرفت تا آن‌جا که روزنامه واشینگتن‌پست در تاریخ 25 مي 2005 در گزارشی نوشت: «به گفته ديپلمات‌های حاضر در مذاکرات سه کشور اروپايی و ايران در بروکسل، مقامات اروپايی برخلاف انتظار دولت بوش اين امکان را برای ايران بوجود می‌آورند تا در آينده بتواند مراحل مقدماتی غني‌سازی اورانيوم را انجام دهد. ولی اين بخشی از موافقت‌نامه نهايی خواهد بود».
این موضوع که اروپا در سال 2005 به غنی‌سازی در مقیاس پایین تن داد و درخواست داشت که فقط گسترش غنی‌سازی در ایران به پایان مذاکرات جامع تهران و اتحادیه اروپا موکول شود، البته بعدها توسط منوچهر متکی وزیر خارجه دولت نهم نیز مورد تاکید قرار گرفت. تا آن جا که منوچهر متکی در تاریخ 15/12/84 در گفتگو با تلویزیون ان‌اچ‌کی ژاپن تاکید کرد «در مذاکرات قبلی ما با سه کشور اروپایی آن‌ها پذیرفتند که کار انجام شود. یعنی غنی‌سازی در مقیاس پائین یا به عبارتی آزمایشگاهی انجام گیرد. آن‌ها اکنون نباید از موضع قبلی خود عدول کنند».
اکنون اظهارات شان مک‌کورمک نشان می‌دهد که آمریکا در آن وقت چقدر از دورخیز اروپا برای حمایت از چرخه سوخت در ایران نگران بوده و کاخ‌سفید تا چه اندازه با کشور اروپایی اختلاف داشته است. اظهارات کورمک همچنین نشان می‌دهد که دیپلماسی از نگاه نومحافظه‌کاران افراطی آمریکایی هیچ معنایی به جز حرکت تدریجی و خاموش در مسیر افزایش فشار بر جمهوری اسلامی ندارد. از این منظر به راحتی می‌توان حدس زد که در آن سال آمریکای مدعی «دیپلماسی» چقدر در مسیر مذاکرات ایران و اروپا کارشکنی کرده است.
عین اظهارات «شان مک‌کورمک» سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در نشست خبری روزانه در هفته گذشته در پاسخ به این سئوال که «وزیر دفاع گیتس در اسرائیل اظهار داشت دیپلماسی در رابطه با موضوع هسته‌ای ایران رو به پیشرفت است، آیا می‌توانید بگوئید چرا چنین فکری دارید؟» را بخوانید:
به نظر ما دیپلماسی رو به جلو حرکت کرده به گونه‌ای که اگر به سال 2005 بازگردیم، ایالات متحده در زمینه برنامه هسته‌ای ایران تقریباً منزوی بود اما اکنون دارای قطعنامه‌های مبتنی بر فصل هفتم منشور سازمان ملل و با 15 رای موافق در برابر هیچ رای منفی هستیم. این قطعنامه‌ها برای ایران کاملاً روشن می‌سازد که رفتار ان‌ها غیر قابل قبول است و باید پیشنهاد گروه 1+5 را برای مذاکره بپذیرند. آیا در نقطه‌ای قرار داریم که ایران برنامه غنی‌سازی اورانیوم را متوقف کند؟ خیر ولی امیدوار هستیم راهبرد دیپلماتیک که آن را پی می‌گیرم به تدریج فشار بر دولت ایران را برای تغییر رفتارش افزایش دهد تا به نتیجه مثبت دست یابیم. منظور من حضور آن‌ها بر سر میز مذاکره با شرایطی است که از سوی جامعه بین‌المللی تعیین شده است.
آفتاب: با اظهارات صریح «شان مک‌کورمک» سخنگوی وزارت خارجه آمریکا مشخص شد که مفهوم «دیپلماسی» از نگاه کاخ سفید هیچ چیز نیست جز حرکت تدریجی در مسیر افزایش فشار بر ایران و تشدید اجماع بین‌المللی برای برخورد با برنامه‌های صلح‌آمیز اتمی جمهوری اسلامی! این اظهارات همچنین نشان داد که آمریکا به شدت از افزایش تنش میان ایران و اروپا خرسند است و در سال 2005 به شدت از حمایت اروپا از چرخه سوخت در ایران نگران بوده است. شان مک‌کورمک در توضیح اظهارات رابرت گیتس وزیر دفاع آمریکا که گفته بود «دیپلماسی در رابطه با بحران اتمی ایران کارآمد است» به خبرنگاران گفت: اگر به سال 2005 بازگردیم، ایالات متحده در زمینه برنامه هسته‌ای ایران تقریباً منزوی بود اما اکنون دارای قطعنامه‌های مبتنی بر فصل هفتم منشور سازمان ملل و با 15 رای موافق در برابر هیچ رای منفی هستیم. این نشان می‌دهد که به نظر ما دیپلماسی رو به جلو حرکت کرده است!
اشاره مک‌کورمک به سال 2005 مربوط به زمانی است که تیم سابق مذاکرات هسته‌ای با مسئولیت حسن روحانی بر مبنای مذاکرات فشرده با اتحادیه اروپا، تروئیکای اروپایی را وادار کرد تا علاوه بر ارایه یک پکیج تشویقی به ایران، علایمی دال بر آمادگی برای موافقت با راه‌اندازی UCF اصفهان و حتی تحقیقات آزمایشگاهی در نطنز (سانتریفیوژها) نشان دهند و از تهران درخواست کنند که راه‌اندازی کامل سایت نطنز را به بعد از مذاکرات موکول کند. این امر حتی توسط رسانه‌های آمریکایی نیز مورد اذعان قرار گرفت تا آن‌جا که روزنامه واشینگتن‌پست در تاریخ 25 مي 2005 در گزارشی نوشت: «به گفته ديپلمات‌های حاضر در مذاکرات سه کشور اروپايی و ايران در بروکسل، مقامات اروپايی برخلاف انتظار دولت بوش اين امکان را برای ايران بوجود می‌آورند تا در آينده بتواند مراحل مقدماتی غني‌سازی اورانيوم را انجام دهد. ولی اين بخشی از موافقت‌نامه نهايی خواهد بود».
این موضوع که اروپا در سال 2005 به غنی‌سازی در مقیاس پایین تن داد و درخواست داشت که فقط گسترش غنی‌سازی در ایران به پایان مذاکرات جامع تهران و اتحادیه اروپا موکول شود، البته بعدها توسط منوچهر متکی وزیر خارجه دولت نهم نیز مورد تاکید قرار گرفت. تا آن جا که منوچهر متکی در تاریخ 15/12/84 در گفتگو با تلویزیون ان‌اچ‌کی ژاپن تاکید کرد «در مذاکرات قبلی ما با سه کشور اروپایی آن‌ها پذیرفتند که کار انجام شود. یعنی غنی‌سازی در مقیاس پائین یا به عبارتی آزمایشگاهی انجام گیرد. آن‌ها اکنون نباید از موضع قبلی خود عدول کنند».
اکنون اظهارات شان مک‌کورمک نشان می‌دهد که آمریکا در آن وقت چقدر از دورخیز اروپا برای حمایت از چرخه سوخت در ایران نگران بوده و کاخ‌سفید تا چه اندازه با کشور اروپایی اختلاف داشته است. اظهارات کورمک همچنین نشان می‌دهد که دیپلماسی از نگاه نومحافظه‌کاران افراطی آمریکایی هیچ معنایی به جز حرکت تدریجی و خاموش در مسیر افزایش فشار بر جمهوری اسلامی ندارد. از این منظر به راحتی می‌توان حدس زد که در آن سال آمریکای مدعی «دیپلماسی» چقدر در مسیر مذاکرات ایران و اروپا کارشکنی کرده است.
عین اظهارات «شان مک‌کورمک» سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در نشست خبری روزانه در هفته گذشته در پاسخ به این سئوال که «وزیر دفاع گیتس در اسرائیل اظهار داشت دیپلماسی در رابطه با موضوع هسته‌ای ایران رو به پیشرفت است، آیا می‌توانید بگوئید چرا چنین فکری دارید؟» را بخوانید:
به نظر ما دیپلماسی رو به جلو حرکت کرده به گونه‌ای که اگر به سال 2005 بازگردیم، ایالات متحده در زمینه برنامه هسته‌ای ایران تقریباً منزوی بود اما اکنون دارای قطعنامه‌های مبتنی بر فصل هفتم منشور سازمان ملل و با 15 رای موافق در برابر هیچ رای منفی هستیم. این قطعنامه‌ها برای ایران کاملاً روشن می‌سازد که رفتار ان‌ها غیر قابل قبول است و باید پیشنهاد گروه 1+5 را برای مذاکره بپذیرند. آیا در نقطه‌ای قرار داریم که ایران برنامه غنی‌سازی اورانیوم را متوقف کند؟ خیر ولی امیدوار هستیم راهبرد دیپلماتیک که آن را پی می‌گیرم به تدریج فشار بر دولت ایران را برای تغییر رفتارش افزایش دهد تا به نتیجه مثبت دست یابیم. منظور من حضور آن‌ها بر سر میز مذاکره با شرایطی است که از سوی جامعه بین‌المللی تعیین شده است.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید