هر بار که صحبت از کار اداری میشود، یاد کارتون زوتوپیا میافتیم و آن کش و قوسهایی که کارمندان بانک به خودشان میدادند. انگار داغ دل مان با دیدنش تازه میشد.
خیلیهایمان از روبرو شدن با بروکراسی اداری و نامهنگاری پرهیز میکنیم اما وقتی مساله مربوط به کارهای بانکی باشد، گریزی از آن نیست. دست کم هر کداممان چند باری کارمان به بانکهای عریض و طویلی کشیده شده که هنوز هم بوی دولتی بودن دارند.
فقط کافی است یک ساعت در میان مردم و در بانک بنشینیم تا شاهد درددل و کندی کار بانک باشیم. معمولا در یک بانک بزرگ که 5 باجه برای انجام کارهای بانکی دارد، تنها دو باجه در حال فعالیت هستند. اما چرا این اتفاق میافتد و چرا باید اینقدر در بانک معطل شویم؟
وقتی فقط 2 باجه کار میکند
پاسخ مربوط به همان چیزی است که سر و صدای کارگران برخی کارخانهها را هم درآورده است: خصوصی سازی. کارمندان بانک خودشان اینطور میگویند که دستور کوچک سازی دولت به بانکها داده شده اما از نتیجهاش فقط تجمیع کارها به کارمندان رسیده است. واضحتر اینکه، از همان 6 باجهای که میبینیم، تنها 2 باجه کار میکند چون کار بقیه باجهها هم به این دو باجه دیگر محول شده است.
یکی از کارمندان بانک میگوید: «قرار است در کوچکسازی دولت، فعالیتها تجمیع شود. به همین خاطر است که کار 6 باجه را تنها 2 باجه انجام میدهند. حتی در میان مراجعه مردم هم چکهای با رقم بالا را به حساب میخوابانیم و به همین خاطر ممکن است بین یک مراجعهکننده و نفر بعدی قدری فاصله بیافتد.»
اما چرا این خدمات و دو باجهای که کار میکنند، باید در یک فضای 200 متری و به این بزرگی باشد. این کارمند بانک میگوید:« قرار است شعبهها هم در هم تجمیع شوند. در هر حال مردم باید به این مساله توجه داشته باشند که کار برخی بانکها سنگین است. از پرداخت حقوق و دستمزد به برخی مجموعهها مثل ایران خودرو که دست کم 30 هزار نفر را پوشش میدهیم گرفته تا مجموعههای دیگر. حتی اجازه جذب نیرو هم بهمان ندادهاند.»
اما گلایهها در بانکها بسیار است. بیشترینش هم مربوط به همین تعداد اندک باجههاست که این تصور را برای مردم ایجاد میکند که کارمندان بانک معطلشان میکنند. مسالهای که اگر به جای سکوت، قدری با مردم دربارهاش صحبت شود، به چنین گلایههایی منجر نمیشود؛ مثل تمام بروشورها و اطلاعرسانیهایی که در بانک دیده میشود و شاید در یک برگه ساده بتوان شفاف با مردم صحبت کرد.