سرمربیان تیم های لیگ برتری که تقریبا همه آن ها سال هاست در این فوتبال پول های چند صد میلیونی و چند میلیاردی می گیرند، بابت غیبت در نشست های خبری قبل یا بعد از مسابقات، جریمه مالی می شوند، آن هم به ازای هر جلسه، فقط یک میلیون تومان.
گرچه یک میلیون تومان برای درصد زیادی از مردم، رقم قابل توجهی است و به دست آوردن این پول برای خیلی ها معادل دو هفته کار کردن است، اما این پول برای مربیانی که در سطح اول فوتبال ایران مربیگری می کنند عددی نیست.
افرادی که امروز یک میلیون جریمه شده اند، اکثرا جزو مربیانی هستند که بعید است رقم قراردادشان کمتر از یک میلیارد تومان باشد. بعضی از آن ها که قطعا بالای دو میلیارد تومان دریافتی دارند اما حتی در صورتی که میانگین دریافتی این مربیان را یک میلیارد تومان در نظر بگیریم، جریمه یک میلیون تومانی چیزی معادل یک هزارم درآمد این مربیان می شود.
یک هزارم درآمد، رقمی است که برای کسی مشکل ساز نخواهد شد و احتمالا آن نقش بازدارندگی که مد نظر کمیته انضباطی هست را هم ایفا نمی کند. اگر قرار است این جریمه ها عاملی برای تکرار نشدن این کار توسط مربیان باشد، باید گفت که رقم آن ناچیزتر از آن است که یک سرمربی حتی فکرش را درگیر آن کند.
برای کسی که میلیاردی پول درمی آورد، پرداخت یک میلیون تومان آن قدرها که کمیته انضباطی تصور می کند، دغدغه ساز نیست و نمی تواند عاملی برای بازدارندگی از تکرار آن باشد. برای اینکه این موضوع ملموس تر باشد، گفتن همین نکته کافی است که بدانید یک هزارم دو میلیون تومان (به عنوان حداقل حقوق سال 98) تنها 2 هزار تومان می شود. پس آن یک میلیون تومان هم که یک هزارم درآمد هر کدام از این مربیان می شود، برای آن ها چندان ارزشی ندارد.
با این حساب اگر کمیته انضباطی قصد دارد مانع تکرار چنین اتفاقاتی شود، یا باید رقم جریمه ها را بالا ببرد، یا چاره ای دیگر برای این موضوع بیندیشد که کاربردی باشد.