این چه دردیه افتاده به جان دهه پنجاهی وشصتی ها چرا همه می ترسند پیر بشن نمی دانم شاید به خاطر اینه که ما جوانی نکردیم وزوده شاهد پیریمونبشیم ذهن ما بیشتر درگیرتحصیل ویافتن شغل وکلا مسائل ومشکلاتی بوده که مدام دنبالش بودیم وگذر زمان رو اصلا متوجه نشدیم به یکباره که تو آینه نگاه می کنیم باور نمی کنیم صورتمان چروک شده موهامون سفید شده دیگه مثل قدیما نمی تونیم پله هارو دوتا دوتا بالا بریم واقعا چه زودگذشت ولی ما انگار خواب بودیم بلند شدیم دیدیم دیگه جوون نیستیم
پاسخ ها
لیلا
||
۰۷:۳۱ - ۱۳۹۸/۰۷/۱۷
آفرین راست گفتی. ما هنوز منتظریم یه روز خوب بیاد در حالیکه از این به بعد تو سرازیری زندگی افتادیم ودیگه خیلی وقتی برای آرزو کردن نداریم.