عبیدالله ابن حر جعفی از اشراف شجاعان و شعرای معروف کوفه بود. او پس از قتل عثمان، کوفه را به قصد شام ترک کرد و در کنار معاویه جای گرفت و با سپاه او در صفین شرکت جست. ابن حر در منزل بنی مقاتل با کاروان امام حسین (ع) روبرو شد امام از او یاری خواست ولی پیشنهاد امام را رد کرد.
ابن حر پس از مرگ یزید و فرار ابن زیاد از شهر کوفه با مختار همصدا شد و به همراه گروهی به مدائن رفت ولی سپس در کنار مصعب ابن زبیر با مختار جنگید. پس از مدتی مصعب به او مظنون شد و او را حبس کرد و مدتی بعد با شفاعت گروهی از قبیله مزحج-وی را آزاد ساختند.
ابن حر پس از آزادی به عبدالملک مروان پیوست و چون به کوفه آمد شهر را در دست کارگزاران ابن زیاد دید. او مورد تعقیب خصم قرار گرفت و با بدنی مجروح بر کشتی سوار شد تا از فرات عبور کند. وی برای فرار از اسارت خود را در آب انداخت و کشته شد. مورخان مرگ او را در سال 68 قمر ی نوشتهاند. مصعب ابن زبیر بدن نجس ابن حر را بر دروازه کوفه بدار آویخت.