کاخ سفید متن بیانیه رئیس جمهوری را منتشر کرده که در آن یادآوری شده است که در روز ١٤ نوامبر سال ١٩٧٩، رئیسجمهوری وقت آمریکا با اعلام "وضعیت اضطراری ملی" در مورد ایران... گامهای مقتضی را برداشت." این گامها از جمله شامل وضع مجازاتهای علیه دولت ایران بوده است.
در این بیانیه آمده است که "روابط ما با ایران هنوز عادی نشده و روند اجرای توافقهای مورخ ١٩ ژانویه سال ١٩٨١ همچنان ادامه دارد." رئیس جمهوری آمریکا گفته است که به همین دلیل، فرمان وضعیت اضطراری ملی در ارتباط با ایران را از امروز، ١٤ نوامبر ٢٠١٩ به مدت یک سال دیگر تمدید میکند.
ده روز پس از تسخیر سفارت آمریکا در تهران در روز ١٣ آبان سال ١٣٥٨ (نوامبر ١٩٨٠)، جیمی کارتر، رئیس جمهوری وقت آمریکا، با استناد به قانون "اختیارات اقتصادی وضعیت اضطراری بینالمللی" فرمان ریاست جمهوری شماره ١٢١٧٠ شامل تحریمهایی علیه ایران از جمله توقیف اموال و داراییهای دولت آن کشور در آمریکا را امضا کرد.
پس از ابراز آمادگی دولت ایران برای مذاکره جهت حل اختلاف با آمریکا، مذاکراتی بین نمایندگان دو طرف با میانجیگری الجزایر صورت گرفت که به امضای توافقنامه الجزایر در روز ١٩ ژانویه سال ١٩٨١ و آزادی دیپلماتهای آمریکایی در روز ٢٠ ژانویه منجر شد. آزادی دیپلماتها با انتخاب و آغاز دوره ریاست جمهوری رونالد ریگان همزمان بود که پیشتر در مورد عزم خود برای دست زدن به اقدامات جدی برای آزادی آنان هشدار داده بود.
مفاد این توافقنامه هنوز به طور کامل اجرا نشده و از جمله دولت آمریکا با استناد به وجود شکایات مالی علیه دولت ایران، بخشی از اموال مسدود شده را آزاد نکرده است.
طبق قانون اختیارات اقتصادی ریاست جمهوری، مدت فرمان اولیه یک سال بوده که در صورت تشخیص رئیس جمهوری، قابل تمدید است. از آن زمان، رئیسان جمهوری آمریکا هر سال این فرمان را تمدید کردهاند.
این اطلاعیه توضیح میدهد که فرمان وضعیت اضطراری که از امروز تمدید میشود، با فرمان اجرایی وضعیت اضطراری اعلام شده در ١٥ مارس ٢٠١٥ که در ١٥ مارس سال جاری تمدید شد تفاوت دارد.
در سال ١٩٩٥، بیل کلینتون، رئیس جمهوری وقت آمریکا چند فرمان اجرایی دیگر در مورد تحریم ایران امضا کرد. دلیل تشدید تحریم ایران، حمایت ایرانیان از گروههای حزبالله لبنان، حماس جهاد اسلامی توسط ایران اعلام شد. از جمله در مارس آن سال، فرمان اجرایی شماره ١٢٩٥٧ در مورد ممنوعیت مشارکت آمریکاییان در بخش انرژی ایران و در ماه مه، فرمان اجرایی ١٢٩٥٨ در مورد منع هرگونه سرمایهگذاری آمریکاییان در ایران به امضای رئیس جمهوری رسید. این فرمانها نیز هرساله تمدید شده است.
علاوه بر فرمانهای اجرایی مبتنی بر قانون وضعیت اضطراری، ایالات متحده تحریمهای دیگری را نیز در ارتباط با مواردی مانند برنامه هستهای و نقض حقوق بشر در ایران علیه ایران به اجرا گذاشته است. پس از به دست آمدن برجام، دولت سابق ایالات متحده تاکید داشت که این توافق صرفا شامل لغو تحریمهایی است که علیه برنامههای هستهای ایران وضع شده و سایر تحریمها و محدودیتها همچنان به قوت خود باقی است.
با خروج ایالات متحده از برجام، تحریمهای هستهای بازگشته و تحریمهای جدیدی نیز علیه ایران به اجرا گذاشته شده است.