آیتالله سید حسین شمس خراسانی، عالم دینی برجسته خراسانی و از اساتید حوزه علمیه مشهد و قم بامداد روز گذشته، پنجم دی ماه، در سن 92 سالگی در قم در گذشت. بناست پیکر وی به عراق منتقل شده و در وادیالسلام نجف اشرف به خاک سپرده شود.
حسن جمشیدی، از شاگردان آیتالله شمس خراسانی، در گفتوگو با ایسنا در خصوص وی، اظهار کرد: ایشان متولد سال 1306 در روستای ابرده استان خراسان هستند. آیتالله شمس خراسانی تحصیلات حوزوی خود را در سال 1318 در حوزه علمیه مشهد آغاز کردند و مدتی پس از آن برای ادامه تحصیلات راهی حوزه علمیه قم و نجف شدند، اما بار دیگر به مشهد بازگشتند.
وی ادامه داد: ایشان جزء شاگردهای زبردست آیتالله سیدمحمدحسین بروجردی، امام خمینی(ره)، علامه سیدمحمدحسین طباطبائی و آیتالله میلانی بودند. همچنین دوستی و رفاقتی با آیتالله آشتیانی، از اساتید فلسفه داشتند.
جمشیدی تصریح کرد: ایشان آثار متعددی دارند که برخی از آنها منتشر شده و برخی نیز تا کنون منتشر نشده است. از جمله آثار چاپ شده ایشان میتوان به توحید ناب، توحید از نگاهی نو، الأمر بین الأمرین، مشکات الأصول، التوحید بین الفلسفة المادیة و المدرسة العرفانیة اشاره کرد که در مجموع آثار دینی ارزشمندی هستند.
وی خاطرنشان کرد: آیتالله شمس خراسانی با وجود اینکه از شاگردان برجسته علامه میلانی بودند و سواد لازم را داشتند، هیچگاه به دنبال مرجعیت نبودند و در این زمینه فعالیتی نکردند. ایشان حتی مبادرت به چاپ کتابهای خود نمیکردند و پسر ایشان برخی از آثار ایشان را به چاپ رساندند.
این پژوهشگر فلسفه و الهیات با اشاره به اینکه «آیتالله شمس خراسانی فرد بسیار با تقوا و خدا ترسی بودند»، افزود: وی همچنین نسبت به استفاده کردن از وجوهات بسیار پرهیز داشتند و حساس بودند.
وی اضافه کرد: از جمله صفات بارز ایشان میتوان به تسلط زیاد بر بحث اصول و کتابهای آیتالله اصفهانی اشاره کرد.