آفتابنیوز : آفتاب: مشاور رمحمود احمدینژاد در امور اطلاعرسانی و رسانه در نامهای به رییس مجلس شورای اسلامی برخی اظهارات منتسب به خود را تکذیب کرد.
پیش از این نقل قولی به این مضمون از زبان کلهر نقل شده بود که «کوتولههایی در مجلس داریم که نهایت ایدهآلشان گوجه فرنگی است و زمانی که گوجه فرنگی سالادشان کم میشود، نعره میزنند»
کلهر اما در نامه به حداد عادل نوشته است: گویا از جانب بنده نقل شده كه گفتهام «كوتولههای سیاسی در مجلس جمع شدهاند و به جای مباحث سیاسی، مباحثی همانند گوجهفرنگی را به میان میآورند؟ . . . » جدا نقل قول فوق را تكذیب میكنم و همانطور كه قبلا خدمت شما نوشتهام بنده این مجلس را در مجموع یكی از مردمیترین و انقلابیترین مجلسها میدانم و همینطور طرفدار آزادی بیان، حتی برای مشاور رییسجمهور ولی چون سالهاست از سیاست و گفتمان سیاسی دور بودهام، نمیدانستم كه ردای سیاسی تك سایز یا فریسایز است، بلكه تصور میكردم مثل ردای مدیریت اجرایی است كه از اسمال سایز تا ایكس، ایكس لارج در نوسان است كه در این دو سال بارها به مدیران اجرایی نسبت داده شده است.
بنده به خاطر این عدم اطلاع، اصطلاح كوتوله سیاسی را ناآگاهانه برای افرادی، البته خارج از مجلس به كار بردم كه با قید این كه خوشبختانه تعدادشان بسیار معدود است، همراه نمودم، گرچه برخی از نمایندگان مجلس در سال گذشته به راحتی «دروغگویی و اغفال رییسجمهور» را به مشاوران رییس جمهور نسبت دادند كه جرم آن مشاوران این بود كه همان روز تقدیم لایحه بودجه، به میادین میوه و ترهبار نزدیك منزلشان رفته بودند و گوجه فرنگی را به قیمت كیلویی هشتصد و خردهای و هفتصد و خردهای تومان خریده بودند و البته مقداری را نیز به ریاستجمهوری آورده بودند؛ البته نه برای اغفال رییسجمهور محترم بلكه برای اینكه به ایشان بگویند گوجه فرنگی كیلویی هزار و دویست تومان نیست بلكه سه كیلو دو هزار تومان است و . . . و صد البته مثل همیشه رییسجمهور خودش چهار نفر را در چهار گوشه شهر فرستاد و قیمت روز را به دست آورد و اما پس از این نسبت ناروای «دروغگویی و اغفال رییسجمهور» به مشاوران رییسجمهور؟ كه از طرف یكی از آقایان نمایندگان مطرح شد، خوشبختانه هیچكدام از مشاوران رییسجمهور خشمناك و آشفته نشدند. چون پیش خود و خداوند میدانستند كه دروغگو نیستند و قصد اغفال رییسجمهور را نداشتهاند و به همین جهت هم درخواست تنبیه و اخراج نماینده تهمتزن را از رییس محترم مجلس و یا مقامات دیگر نكردند؛ چراكه فكر میكردند حتما نمایندگان مخالف دولت از سر دلسوزی و شاید از سر ناآگاهی، این اظهارات را مطرح میكنند.
بنده ضمن عذرخواهی بابت برداشت تعدادی از نمایندگان محترم از عرایضم، اجازه میخواهم از فضای آزاد و آرامی كه این برادران در رسانهها برای افراد خام و ناواردی همچون حقیر تدارك دیدهاند و اجازه دادهاند بدون جار و جنجال نه به عنوان یك مسوول بلكه به عنوان یك شهروند بتوانم توقع خود را از نمایندگان خودمان مطرح كنم، استفاده نمایم و با لحنی دوستانه عرض كنم در تمام سفرهای استانی و در دورترین نقاط كشور كه در خدمت جناب آقای دكتر احمدینژاد بودم، به خصوص پس از گرانی گوجه فرنگی در زمستان سال 1385 (به مدت یك ماه و اندی در تهران و چند شهر بزرگ) هرگز ندیدم كه مردم شعار بدهند "گوجه فرنگی، گوجه فرنگی، حق مسلم ماست" و وقتی به خانه و زندگی آنان سر میزدیم كمبودهای رفاهی و مادی آنها دهها برابر زندگی شهروندان شهرهای بزرگ بود و بارها و بارها، كوچك و بزرگ این هممیهنان شهرستانی و روستایی و حتی تهرانی به طرق مختلف به افراد هیأت میگفتند كه آنها شهید دادهاند، جانباز تقدیم كردهاند و آزادهها را تقدیم این انقلاب نمودهاند و سختیها را تحمل كرده و میكنند به شرطی كه دولت به عدالتخواهی و دشمنستیزی و حركت در مسیر رشد و تعالی كشور و انقلاب ادامه دهد.
بنده در سخنان خود در چند استان عرض كردهام "البته نمایندگان حق دارند تلفن را بردارند، وزیر، معاون وزیر، مدیركل را در وزارت جهادكشاورزی و بازرگانی و هر وزارتخانه دیگر مورد سوال و تذكر قرار دهند" و همین طور همه مسوولان و وزرا در قوه مجریه موظفند تمام تلاش خود را صرف مسائل رفاهی و ساخت حال و آینده كشور نمایند؛ ولی نباید مسأله گذرا و كوچكی همچون كمبود گوجهفرنگی در خارج از فصل، مسائل مهم و اساسی، فرضا مثل مسأله یك صد ساله زمین و مسكن یا مسائل مهم صنعتی و آرمانی مثل صنعت هوایی را كه همیشه دشمنان ما را از این طریق مورد فشار قرار دادهاند، تحتالشعاع قرار دهد.
در تمام این سخنان دست و پا شكسته و نصفه و نیمه خود عرض كردهام كه از قدیم گفتهاند:
همت بلند دار كه مردان روزگار
از همت بلند به جایی رسیدهاند
جناب آقای دكتر حدادعادل، شما به خوبی میدانید، مجلس شورای اسلامی تنها نهادی است كه خود میتواند برای حل مسائل و مشكلات مزمن و اساسی كشور، طرح تهیه كند، به بحث بگذارد، تصویب نماید و جهت اجرا به قوه مجریه ابلاغ نماید و بدیهی است كه قوه مجریه باید آن را به اجرا بگذارد و شما شاهد هستید كه كار بزرگ و عظیم برنامه حمل و نقل و ترافیك و سهمیهبندی سوخت یا تبصره 13 از كارهای بسیار بزرگ و سترگی بود كه مجلس محترم و دولت نهم در آن سهم عمده داشت و حداقل مورد تأیید همه و انشاءالله تاریخ خواهد بود، آیا حیف نیست وقت چنین نهادی (مجلس شورای اسلامی) با این همه اختیارات، صرف اموری شود كه با یك تلفن و تذكر قابل درك و عبور كردن است؛ چنانچه مسأله گوجه فرنگی در زمستان 1385 گذشت.
باز در پایان چون اصلا قصد اهانت (خدای ناكرده) به هیچكس حتی مخالفان سرسخت دولت نهم را نداشته و ندارم، بازهم از برداشتی كه در ذهن تعدادی از آقایان نمایندگان شكل گرفته پوزش میطلبم؛ ولی خواهش میكنم نگذارید اصل مسأله یعنی حقوق اساسی و قطعی مردم و دقیقه دقیقه وقت باارزش مجلس شورای اسلامی كه باید جهت رفع مشكلات عمده مردم صرف شود، زیر امواج خشمها و غضبها پایمال شود. ضمنا از نمایندگان محترم كه بنده را متذكر شدند تا ارتباطم را با مردم نزدیكتر كنم، صمیمانه تشكر میكنم و همینطور از شما برادر بزرگوار بابت این كه خواستید اصلاح كنم كه كردم.
با تقدیم احترام – برادر كوچك شما
مهدی كلهر