چه کنیم فنر ارز نپرد؟
علی اصغر سمیعی رییس اسبق کانون صرافان در مطلبی برا یخبر آنلاین نوشت: رانت، باعث یاس و حرمان و نا امیدی جوانان فعال و خلاق که از رانت محرومند از یک طرف، و باعث خود بزرگ بینی و تنبلی و بی عاری برای کسانی که از رانت برخوردارند، از سوی دیگر می شود.
مبارزه با رانت خوار مثل مبارزه با بیمار است. در حالی که می باید با بیماری و زمینه پیدایش آن مبارزه کرد، نه با بیمار و کلا بهتر است جوری بهداشت رعایت شود که اصولا بیماری سراغ کسی نیاید.
صحبت دیگری که اخیرا شنیده شد، بی تاثیری قرار گرفتن ایران در لیست سیاه اف ای تی اف در شرایط فعلی بود.
وقتی ما درب منزلمان را قفل می کنیم، اگر کس دیگری هم از بیرون قفل دیگری بر آن بزند فعلا تاثیری ندارد، چرا که درب منزل از قبل قفل بوده ولی تاثیر آن زمانی هویدا می شود که ما تصمیم بگیریم قفل اولی را باز کنیم، آن وقت است که معلوم می شود که قفلی که دیگران بر در خانه ما زده اند، چه تاثیر مخرب و دردسر سازی خواهد داشت.
وقتی گفته می شود که چند نرخی بودن ارز رانت ساز است - باعث فساد است، و از آن گذشته کنترل نرخ ها را در بازار واقعی را دشوار می کند- متاسفانه چندان توجهی به آن نمی‌شود، وقتی نرخ تورم در کشور بیش از ۴۰ درصد اعلام می شود ولی در کشورهای حوزه دلار کمتر از ۴ درصد است این ۳۶ درصد تفاضل راهی ندارد، جز اینکه خود را روی نرخ ارز نشان دهد و زمانی که به ضرب تزریق بیش از تقاضا از یک سو، و کنترل مصرف ارز به ضرب ممنوعیت برای واردات از سوی دیگر، سعی در نگه داشتن نرخ ارز می کنند، این کار باعث می شود انرژی حاصل از تفاضل نرخ تورم و بهره در کشور ما و کشورهای حوزه دلار ذخیره شود.
از سوی دیگر فروش دلار به قیمت های غیرواقعی و دستوری (بخوانید رانتی) فشار به بازار آزاد را مضاعف می سازد و در زمان هایی با اندک بهانه ای مانند اعلام تحریم های بیشتر یا نپذیرفتن قوانین پولی بانکی دنیا و یا هر بهانه واقعی یا غیرواقعی دیگر، فنر فرار می کند و قیمت ها از کنترل خارج می شود.
راه صحیح و پایدار، کنترل قیمت همواره کنترل نرخ تورم و بهره و کاهش حجم نقدینگی و عدم خلق پول از یک طرف و ایجاد شغل از طرف دیگر است، که بهترین راه ایجاد شغل، واحد و واقعی شدن قیمت هاست؛ چه برای ارز، چه برای حامل های انرژی، چه کالاها و خدمات دیگر و چه برای حقوق ها و چه برای انواع عوارض و مالیات ها.
باید جام زهر نوشید 
