تكثير هسته‌اي
NUCLEAR PROLIFERATION
آفتاب‌‌نیوز : 
تكثير هسته‌اي عبارت از اشاعه بمب‌هاي اتمي و تكنولوژي ساخت سلاح‌هاي هسته‌اي به آن بخش‌هايي از جهان است كه چنين سلاح‌هايي و يا تكنولوژي‌هايي را دارا نيستند و «تكثير افقي» به انتقال سلاح‌هاي هسته‌اي و يا تكنولوژي ساخت اين سلاح‌ها به كشورهاي ديگر اشاره دارد در حالي كه مراد از «تكثير عمودي» افزايش در شمار و يا تنوع سلاح‌هاي هسته‌اي در يك كشور معين است. برخي از ناظران بر آنند كه اشاعه تكنولوژي ساخت نيروگاه‌هاي اتمي تجاري هم در مقوله تكثير هسته‌اي قرار دارد. (نگاه كنيد به قانون انرژي اتمي 1946، پيشنهاد اتم براي صلح، طرح باروخ، جامعه انرژي اتمي اروپايي، آژانس بين‌المللي انرژي اتمي، عدم تكثير هسته‌اي، معاهده عدم تكثير هسته‌اي، قانون عدم تكثير هسته‌اي 1978).
از سال 1946 كه برنارد باروخ پيشنهاد كرد: بمب‌هاي اتمي سلاحي ممنوع اعلام شود، كشورهايي كه چنين سلاحي ندارند از تهيه آن خودداري كنند، ايالات متحده زرادخانه هسته‌اش را از ميان بردارد و يك آژانس بين‌المللي براي نظارت بر غيرهسته‌اي شدن جهان ايجاد شود، مسئله تكثير هسته‌اي همواره توجه اذهان را به خود مشغول داشته است. دوايت آيزنهاور، در 1953 پيشنهاد «اتم براي صلح» را عنوان كرد. كه در آن تصريح مي‌شد: ايالات متحده به كشورهاي ديگر در تهيه و توسعه يك صنعت هسته‌اي تجاري ياري خواهد كرد. ايالات متحده بر اين نكته پا‌فشاري مي كند كه كشورهاي شركت‌كننده در اين برنامه بايد تأسيسات هسته‌اي‌شان را بر روي بازرسي آژانس بين‌المللي انرژي اتمي بگشايند تا بدين ترتيب از اين نيروگاه‌ها به منظور دستيابي به سلاح‌هاي هسته‌اي استفاده نشود. در دهه‌هاي اخير، هم شوروي‌ها و هم آمريكاييان درك كرده‌اند كه منافع مشتركشان ايجاب مي‌كند كه اجازه ندهند سلاح‌هاي هسته‌اي گسترش يابد. با وجود اين، با مسئله تكنولوژي ساخت نيروگاه‌هاي هسته‌اي با ابهام بيشتري برخورد كرده‌اند. مثلاً آلمان غربي (سابق) در 1975 يك كارخانه غني كردن اورانيوم به برزيل فروخت. بدين ترتيب، به رغم تمامي تلاش‌هايي كه ابرقدرت‌ها (در باب عدم تكثير هسته‌اي) مبذول داشته‌اند چند كشور از جمله اسرائيل، پاكستان، آفريقاي جنوبي، برزيل و يكي دو كشور ديگر را قدرت‌هايي مي‌دانند كه در آستانه توليد سلاح‌هاي هسته‌اي قرار گرفته‌اند.
تكثير هسته‌اي عبارت از اشاعه بمب‌هاي اتمي و تكنولوژي ساخت سلاح‌هاي هسته‌اي به آن بخش‌هايي از جهان است كه چنين سلاح‌هايي و يا تكنولوژي‌هايي را دارا نيستند و «تكثير افقي» به انتقال سلاح‌هاي هسته‌اي و يا تكنولوژي ساخت اين سلاح‌ها به كشورهاي ديگر اشاره دارد در حالي كه مراد از «تكثير عمودي» افزايش در شمار و يا تنوع سلاح‌هاي هسته‌اي در يك كشور معين است. برخي از ناظران بر آنند كه اشاعه تكنولوژي ساخت نيروگاه‌هاي اتمي تجاري هم در مقوله تكثير هسته‌اي قرار دارد. (نگاه كنيد به قانون انرژي اتمي 1946، پيشنهاد اتم براي صلح، طرح باروخ، جامعه انرژي اتمي اروپايي، آژانس بين‌المللي انرژي اتمي، عدم تكثير هسته‌اي، معاهده عدم تكثير هسته‌اي، قانون عدم تكثير هسته‌اي 1978). از سال 1946 كه برنارد باروخ پيشنهاد كرد: بمب‌هاي اتمي سلاحي ممنوع اعلام شود، كشورهايي كه چنين سلاحي ندارند از تهيه آن خودداري كنند، ايالات متحده زرادخانه هسته‌اش را از ميان بردارد و يك آژانس بين‌المللي براي نظارت بر غيرهسته‌اي شدن جهان ايجاد شود، مسئله تكثير هسته‌اي همواره توجه اذهان را به خود مشغول داشته است. دوايت آيزنهاور، در 1953 پيشنهاد «اتم براي صلح» را عنوان كرد. كه در آن تصريح مي‌شد: ايالات متحده به كشورهاي ديگر در تهيه و توسعه يك صنعت هسته‌اي تجاري ياري خواهد كرد. ايالات متحده بر اين نكته پا‌فشاري مي كند كه كشورهاي شركت‌كننده در اين برنامه بايد تأسيسات هسته‌اي‌شان را بر روي بازرسي آژانس بين‌المللي انرژي اتمي بگشايند تا بدين ترتيب از اين نيروگاه‌ها به منظور دستيابي به سلاح‌هاي هسته‌اي استفاده نشود. در دهه‌هاي اخير، هم شوروي‌ها و هم آمريكاييان درك كرده‌اند كه منافع مشتركشان ايجاب مي‌كند كه اجازه ندهند سلاح‌هاي هسته‌اي گسترش يابد. با وجود اين، با مسئله تكنولوژي ساخت نيروگاه‌هاي هسته‌اي با ابهام بيشتري برخورد كرده‌اند. مثلاً آلمان غربي (سابق) در 1975 يك كارخانه غني كردن اورانيوم به برزيل فروخت. بدين ترتيب، به رغم تمامي تلاش‌هايي كه ابرقدرت‌ها (در باب عدم تكثير هسته‌اي) مبذول داشته‌اند چند كشور از جمله اسرائيل، پاكستان، آفريقاي جنوبي، برزيل و يكي دو كشور ديگر را قدرت‌هايي مي‌دانند كه در آستانه توليد سلاح‌هاي هسته‌اي قرار گرفته‌اند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید