محمدعلی گرایی چهره شاخص تیم ملی کشتی فرنگی، درباره پیگیری تمریناتش در روزهای تعطیلات اردوی تیم ملی اظهار کرد: شرایط بگونه ای است که نمی شود من و برادرم رضا هم خیلی با همدیگر تمرین کنیم، بیشتر تمرین انفرادی داریم. رضا آنقدر خوب است که می ترسم، با او تمرین کنم.
وی با اشاره به اینکه آخرین مسابقه رسمی اش در سال 2019، مسابقات جهانی نورسلطان بوده، ادامه داد: بعد از رقابت های جهانی قزاقستان، جایی مسابقه ندادم، یعنی از سال 2019 بلاتکلیف بودیم. بعد هم کرونا آمد و در شیراز هم جایی نبود که درست و حسابی تمرین کنیم. یک سالن بدنسازی داریم که دست آقای دهقان بود و کلیدش را به ما دادند و تخصصی آنجا تمرین می کنیم. یک سالن شهرداری هم در اختیار ماست که تمرین کشتی را آنجا انجام می دادم. به هرحال برای همه شرایط همین است و من و برادرم تنها نیستیم که این شرایط را تحمل می کنیم. همه مجبوریم این مسیر را طی کنیم.
دارنده ۲ مدال برنز جهان درباره حضورش در لیگ برتر و اینکه چرا میزان قرارداد فرنگی کاران کمتر از آزادکاران است، خاطرنشان کرد: اگر مرا بخواهند چرا شرکت نکنم؟ این هم بستگی به نظر اسپانسر و تیم دارد که به چه شکل می خواهند سرمایه گذاری کرده و چطور کشتی گیران را جمع کنند. سقف پرداختی در لیگ هم همیشه متفاوت بوده و این اختلاف رقم بین کشتی آزاد و فرنگی وجود داشته است . اسپانسری که در کشتی سرمایه گذاری می کند نباید تبعیض قائل شود، چه فرقی می کند که در کشتی آزاد قهرمان شویم و یا فرنگی، همه بچه ها کشتی می گیرند.
گرایی با انتقاد از کم توجهی مدیران ورزشی در استان فارس نسبت به قهرمانان ورزشی این استان تاکید کرد: این چیزی است که همیشه بوده و فکر می کنم خواهد بود. شیراز ورزشکاران زیادی دارد، ولی متاسفانه مسئولانی هستند که این زحمات را نمی بینند و فقط فکر منافع خودشان هستند. اداره کل وظیفه اش این است که به ورزشکار برسد اما آنها به فکر منافع خودشان هستند. متاسفانه و یا خوشبختانه دست شان رو شده و حالا آنها گرفتار موضوع خودشان هستند. در خصوص موضوع استخدامی که قبلا در موردش صحبت شده بود، از اول می دانستیم قول ها همه اش پوچ است ولی دست مان به جایی نمی رسید. تنها جایی که می شد درخواست مان را مطرح کنیم، اداره کل ورزش استان بود که نزد مدیرکل می رفتیم که همیشه ما را سر می گرداند. ما در شیراز یک سالن برای تمرین نداریم. باید از سه روز قبل زنگ بزنیم به این رفیق و آن رفیق، که یک سالن بگیریم بعد هم زیرآب ما را می زنند که سالن را از ما بگیرند.
دارنده مدال طلای بازی های آسیایی در مورد اتفاقاتی که در سال 2018 مجبور به جابه جایی وزن در تیم ملی شد، گفت: آن سال در بازی های آسیایی در وزن 77 کیلوگرم کشتی گرفتم. سال قبلش در 72 کیلوگرم بودم. کادرفنی تصمیم گرفت در انتخابی 77 کیلوگرم بگیرم و من اصرار داشتم در 72 کیلوگرم بمانم تا مدال جهانی ام را بگیرم. هر چه بود من در 77 کیلوگرم کشتی گرفتم و در جام تختی و بازی های آسیایی هم اول شدم و دو سه روز بعد گفتند باید در 72 کیلوگرم کشتی بگیری، خودم خیلی راغب نبودم اما این اتفاق افتاد و یک تصمیم اشتباه باعث شد در 72 کیلوگرم کشتی بگیرم و یک مدال راحت در سال 2018 از دستم پرید.
گرایی با اشاره به شکستش به کشتی گیر سوئدی در مسابقات جهانی نورسلطان، گفت: در مسابقات قزاقستان آمده بودم طلا بگیرم. این آمادگی را در خودم می دیدم که ولاسوف روس، کیم کره ای و باقی حریفانم را راحت ببرم. با تمریناتی که در اردو داشتیم آمادگی خوبی داشتم اما متاسفانه در کشتی با حریف سوئدی برنامه ریزی اشتباهی داشتم. رفتم روی تشک ولی به در بسته خوردم. رفتم سراغ پلن دیگر، امتیاز هم گرفتم اما حریف دستم را خواند. کشتی گیر سوئدی چغر و بد بدن بود. برنامه ام اشتباه بود تایم دوم هم عجله کردم و درنهایت باختم.
محمدعلی گرایی که مهمان برنامه دایره طلایی بود، همچنین در مورد رقابتش با سعید عبدولی برای رسیدن به دوبنده تیم ملی در المپیک پیش رو، تصریح کرد: رقابت با سعید عبدولی صددرصد خیلی به من کمک می کند. وقتی دو سه حریف باشند که با هم در اردو تمرین کنند، یک اصطلاح در بین کشتی گیران هست که بدن به بدن بشوند، حتما نتیجه خوب می گیرند و صددرصد هر کسی اعزام شود یک مدال خوش رنگ می گیرد. رقبای داخلی آنقدر قوی هستند که راحت در المپیک بتوانند مدال بگیرند.