فاطمه قاسم پور، در ابتدا به وضعیت روحی و روانی کادر درمان در مواجهه با ویروس کرونا اشاره کرد و گفت: روزهای اول که این ویروس آمده بود، همه می ترسیدیم. چون نمی دانستیم چه جوری با این بیماری برخورد کنیم و اگر مبتلا شدیم یا ناقل باشیم، چه خواهد شد.
وی افزود: این نگرانی ها و استرس های روزهای ابتدایی بیماری، به این خاطر بود که راه و روش مقابله با بیماری را نمی دانستیم و تجربه ای از این وضعیت نداشتیم.
قاسم پور ادامه داد: کادر درمانی و بیماران در روزهای ابتدایی شیوع بیماری، نیاز داشتند از نظر روحی و روانی حمایت شوند. این در حالی بود که می بایست استرس خودمان و بیماران را کنترل کنیم و از همین رو، سردرگم بودیم.
سرپرستار بخش مراقبت های ویژه بیمارستان امیراعلم، با عنوان این مطلب که تجربه چنین وضعیتی را نداشتیم، گفت: فشار روانی زیادی را تحمل می کردیم، چون هر روز تعدادی از بیماران به رغم تمام تلاش کاد درمان، فوت می شدند و این مسئله از نظر روحی، کادر درمان را آزار می داد.
قاسم پور با اشاره به ماهیت ویروس کرونا که برای همگان ناشناخته بود، افزود: تا وقتی مبتلا نشوی و علائم بیماری را از نزدیک نبینی، نمی توانی درک کنی این بیماری چقدر خطرناک است.
وی گفت: ویروس کرونا مثل هیولای نامرئی می ماند.
قاسم پور ادامه داد: من خودم وقتی در آی سی یو بیمارانی که دچار زجر تنفسی بودند را می دیدیم، واقعا وحشت می کردم که این چه بیماری است.
وی افزود: متاسفانه چون بیماری را نمی بینیم، آن را جدی نمی گیریم.
سرپرستار بخش مراقبت های ویژه بیمارستان امیراعلم، در ادامه با عنوان این مطلب که در مواجهه با چنین بیماری هایی نیاز به مدیریت بحران داریم، گفت: غلبه بر استرس در برخورد با چنین بحران هایی، می تواند ما را در مدیریت بهتر بیماری کمک کند.