جارو کردن دریای جاسک با ترال و تراکتور

چند روز پیش خبر اعتراض صیادان جاسکی به صید ترال منتشر شد. صید ترال در سال‌های اخیر یکی از پرحاشیه‌ترین مسائل صیادی و محیط زیستی بوده است. بعداز تکذیب و تایید‌های متعدد بالاخره مسئولان اذعان کردند که صید ترال در آب‌های ایران صورت می‌گیرد، اما ضوابط مشخصی درباره آن وجود دارد. صید ترال در محدوده ۱۲ مایلی ساحل مجاز نیست و این صید برای صید ماهیان خاصی صورت می‌گیرد. با وجود اینکه مسئولان تلاش می‌کنند القا کنند که صید ترال تحت کنترل است و خطری برای محیط زیست دریایی و معیشت صیادان ندارد، اما آنطور که صیادان می‌گویند نه تنها صید ترال در محدود ۱۲ مایلی دریا صورت می‌گیرد که صیادان غیرمجاز با تراکتور سواحل را جارو می‌کنند.

یوسف آراسته (مدیرعامل تعاونی صیادی نیلگون محمدآباد از توابع جاسک) عنوان می‌کند: صیادان غیرمجاز با استفاده از تور‌هایی در عمق ۳ تا ۲۰ متری در ساحل صید می‌کنند و حتی صید پره به صورت گسترده در دهانه رودخانه‌هایی که به دریا می‌ریزد، وجود دارد و انواع و اقسام ماهی‌ها ازجمله بچه‌ماهی‌ها با تور‌های ریز صید می‌شوند.

او ادامه می‌دهد: صیادان سنتی نمی‌توانند جلوی این صید غیرمجاز که محیط زیست دریا و معیشت صیادان را به خطر انداخته، بایستند و اگر هم اعتراضی کنند کار به درگیری می‌کشد. این وظیفه شیلات است که جلوی این صید را بگیرد، لنج‌ها و ادوات صیادان غیرمجاز را توقیف و آنها را دادگاهی کند. امکانات حراست شیلات بسیار کم است. شناور‌های کمی دارند و همین شناور‌ها هم در مواردی به دلیل نداشتن بنزین قادر به پیگیری مشکلات و گشت‌زنی نیستند.

این فعالان صنفی صیادی عنوان می‌کنند: در مواردی که با صیادان غیرمجاز برخورد می‌شود، آنها خیلی راحت می‌توانند خودشان را نجات دهند و باز به سر کارشان برگردند. تور‌ها و برخی ادوات آنها و همچنین صیدشان توقیف می‌شود، اما آنها دوباره ادوات صید را می‌خرند و به کارشان ادامه می‌دهند، چون نوع صید آنها که در واقع جارو کردن کف دریا و ساحل است سود چشمگیری برای آنها دارد و ممکن است یک شب ۱۰۰ تا ۱۵۰ میلیون تومان پول دربیاورند.

او با اشاره به رواج صید پره در سواحل و دهانه رودخانه‌ها می‌گوید: این صید خطرناک که در آن محل تولید مثل ماهیان تخریب می‌شود تاثیر زیادی روی ذخایر دریایی دارد. تور‌های بزرگی را به تراکتور می‌بندند و در ساحل به صید ماهی می‌پردازند. باید جلو این اتفاقات گرفته شود. اگر قرار است صید ترال صورت گیرد باید با ضوابط تعیین شده این اتفاق بیفتد، یعنی اینکه صید خارج از محدوده ۱۲ مایلی باشد و فانوس ماهیان شکار شوند.

اسحاق تندرو (مدیر عامل اتحادیه صیادی هرمزگان) هم به ایلنا می‌گوید: دو نوع صید ترال وجود دارد؛ ترال کف و ترال میانه. اعتراض ما به ترال کف است که در واقع کف دریا را می‌روبد و این صید اگر در محدوده ۱۲ مایلی ساحل باشد، مشکلات ویژه‌ای به وجود می‌آورد. صیادان خواستار برخورد با متخلفانی هستند که معیشت آنها را به خطر انداخته‌اند.

با تشدید مشکلات معیشتی در کشور افراد بیشتری به مشاغلی مانند صیادی رو آورده‌اند، اما دریا ظرفیتی برای صید دارد و اگر جلو صید بی‌رویه، به ویژه صید ترال و پره، گرفته نشود ممکن است ظرفیت‌ها، کامل از بین برود و معیشت صیادان به مشکل برخورد. حراست از دریا نیازمند تعداد بیشتری نیرو و تجهیزات است تا نیروهای شیلات بتوانند با گشت‌زنی‌های مداوم متخلفان را شناسایی کنند.

صیادان غیرمجاز با صید ترال و پره ساحل و حتی دهانه‌های رودخانه‌ها را که محل تولید مثل ماهیان است، جارو می‌کنند و محیط زیست دریای جنوب کشور را به خطر انداخته و معیشت صیادان را تهدید می‌کنند.

به گزارش خبرنگار ایلنا، چند روز پیش خبر اعتراض صیادان جاسکی به صید ترال منتشر شد. صید ترال در سال‌های اخیر یکی از پرحاشیه‌ترین مسائل صیادی و محیط زیستی بوده است. بعداز تکذیب و تایید‌های متعدد بالاخره مسئولان اذعان کردند که صید ترال در آب‌های ایران صورت می‌گیرد، اما ضوابط مشخصی درباره آن وجود دارد. صید ترال در محدوده ۱۲ مایلی ساحل مجاز نیست و این صید برای صید ماهیان خاصی صورت می‌گیرد. با وجود اینکه مسئولان تلاش می‌کنند القا کنند که صید ترال تحت کنترل است و خطری برای محیط زیست دریایی و معیشت صیادان ندارد، اما آنطور که صیادان می‌گویند نه تنها صید ترال در محدود ۱۲ مایلی دریا صورت می‌گیرد که صیادان غیرمجاز با تراکتور سواحل را جارو می‌کنند.

یوسف آراسته (مدیرعامل تعاونی صیادی نیلگون محمدآباد از توابع جاسک) در گفتگو با ایلنا عنوان می‌کند: صیادان غیرمجاز با استفاده از تور‌هایی در عمق ۳ تا ۲۰ متری در ساحل صید می‌کنند و حتی صید پره به صورت گسترده در دهانه رودخانه‌هایی که به دریا می‌ریزد، وجود دارد و انواع و اقسام ماهی‌ها ازجمله بچه‌ماهی‌ها با تور‌های ریز صید می‌شوند.

او ادامه می‌دهد: صیادان سنتی نمی‌توانند جلوی این صید غیرمجاز که محیط زیست دریا و معیشت صیادان را به خطر انداخته، بایستند و اگر هم اعتراضی کنند کار به درگیری می‌کشد. این وظیفه شیلات است که جلوی این صید را بگیرد، لنج‌ها و ادوات صیادان غیرمجاز را توقیف و آنها را دادگاهی کند. امکانات حراست شیلات بسیار کم است. شناور‌های کمی دارند و همین شناور‌ها هم در مواردی به دلیل نداشتن بنزین قادر به پیگیری مشکلات و گشت‌زنی نیستند.

این فعالان صنفی صیادی عنوان می‌کنند: در مواردی که با صیادان غیرمجاز برخورد می‌شود، آنها خیلی راحت می‌توانند خودشان را نجات دهند و باز به سر کارشان برگردند. تور‌ها و برخی ادوات آنها و همچنین صیدشان توقیف می‌شود، اما آنها دوباره ادوات صید را می‌خرند و به کارشان ادامه می‌دهند، چون نوع صید آنها که در واقع جارو کردن کف دریا و ساحل است سود چشمگیری برای آنها دارد و ممکن است یک شب ۱۰۰ تا ۱۵۰ میلیون تومان پول دربیاورند.

او با اشاره به رواج صید پره در سواحل و دهانه رودخانه‌ها می‌گوید: این صید خطرناک که در آن محل تولید مثل ماهیان تخریب می‌شود تاثیر زیادی روی ذخایر دریایی دارد. تور‌های بزرگی را به تراکتور می‌بندند و در ساحل به صید ماهی می‌پردازند. باید جلو این اتفاقات گرفته شود. اگر قرار است صید ترال صورت گیرد باید با ضوابط تعیین شده این اتفاق بیفتد، یعنی اینکه صید خارج از محدوده ۱۲ مایلی باشد و فانوس ماهیان شکار شوند.

اسحاق تندرو (مدیر عامل اتحادیه صیادی هرمزگان) هم به ایلنا می‌گوید: دو نوع صید ترال وجود دارد؛ ترال کف و ترال میانه. اعتراض ما به ترال کف است که در واقع کف دریا را می‌روبد و این صید اگر در محدوده ۱۲ مایلی ساحل باشد، مشکلات ویژه‌ای به وجود می‌آورد. صیادان خواستار برخورد با متخلفانی هستند که معیشت آنها را به خطر انداخته‌اند.

با تشدید مشکلات معیشتی در کشور افراد بیشتری به مشاغلی مانند صیادی رو آورده‌اند، اما دریا ظرفیتی برای صید دارد و اگر جلو صید بی‌رویه، به ویژه صید ترال و پره، گرفته نشود ممکن است ظرفیت‌ها، کامل از بین برود و معیشت صیادان به مشکل برخورد. حراست از دریا نیازمند تعداد بیشتری نیرو و تجهیزات است تا نیروهای شیلات بتوانند با گشت‌زنی‌های مداوم متخلفان را شناسایی کنند.