آفتابنیوز :
آفتاب: هفته پیش و پس از انتشار شایعاتی مبنی بر استعفا یا برکناری محمد جهرمی وزیر کار، نمایندگان اصولگرای مجلس هفتم، سریعا به فکر نوشتن نامهای در حمایت از جهرمی و تشکر از وی به دلیل عملکردش افتادند تا شاید بتوانند مانع از برکناری وزیر کار از سوی رییسجمهور شوند، اما پارلماننشینان میدان بهارستان گمان نمیکردند که هفته بعد، محمود فرشیدی وزیر آموزش و پرورش از سمت خویش استعفا دهد، چرا که همگی آنان اردیبهشت سال جاری و دفاع احمدینژاد از فرشیدی در زمان استیضاح را به خاطر میآوردند.
علی رغم اینکه شایعه استعفای فرشیدی از چند روز قبل در رسانهها منتشر شده بود، کسی آن را جدی ارزیابی نکرد، اما این بار نیز شایعه استعفای یکی از وزرای دولت نهم به حقیقت پیوست. محمود فرشیدی وزیر آموزش و پرورش دولت مهرورز نیز با کابینه خداحافظی کرد و از آن خارج شد.
کابینه احمدینژاد را میتوان اولین دولتی در تاریخ نظام جمهوری اسلامی دانست که پس از گذشت دو سال و اندی، استعفا و برکناری 5 وزیر و برکناری رییس سازمان مدیریت و برنامهریزی، رییس کل بانک مرکزی و رییس شورای عالی امنیت ملی را در کارنامه خویش به ثبت رسانیده است.
پرویز کاظمی وزیر رفاه و تامین اجتماعی، محمد ناظمی اردکانی وزیر تعاون، کاظم وزیری هامانه وزیر نفت، علی رضا طهماسبی وزیر صنایع، شیبانی رییس کل بانک مرکزی، فرهادی رییس سازمان مدیریت و برنامهریزی، لاریجانی رییس شورای عالی امنیت ملی و اکنون محمود فرشیدی وزیر آموزش و پرورش از جمله وزرا و مسئولین دولتی هستند که مورد مهرورزی احمدینژاد رییس جمهور عدالت محور ایران قرار گرفتند و به گفته برخی از آگاهان، مجبور به استعفا شدند.
اردیبهشت سال جاری بود که فرشیدی، یکی از پرحاشیهترین وزرای دولت نهم، برای بار دوم برای اخذ رای اعتماد به بهارستان رفت و توانست با کسب 132 رای موافق، اعتماد مجلس هفتم را مجددا جلب کند و در سمت خویش باقی بماند. با وجود آنکه پیش از آغاز استیضاح شاهد رایزنیهای گسترده احمدینژاد و نمایندگان حامی وی، با پارلماننشینان دیگر برای دفاع از فرشیدی بودیم، اما پس از گذشت کمتر از 9 ماه گویا نظر رییس جمهور نسبت به فرشیدی تغییر کرده و وی خواهان برکناری فرشیدی از سمت وزارت آموزش و پرورش شده است.
استیضاح کنندگان فرشیدی 26 دلیل کلی را برای استیضاح فرشیدی عنوان کرده بودند. مسلط نبودن وزیر به وزارتخانه، کند شدن تحول در نظام آموزشی، ضعف راهبردی در هدایت آموزش عمومی کشور، ضعف نظارت بر نظام ارزشیابی تحصیلی و محتویات امتحانات و غیره را میتوان از جمله این دلایل دانست.
از سوی دیگر طرح سوالات موهن به پیامبر اسلام در آزمون فرهنگیان را باید دلیل عمده نارضایتی نمایندگان از وی ارزیابی کرد.
به هر صورت کار فرشیدی در وزارت آموزش و پرورش نیز به پایان رسید و احمدینژاد که چند ماه پیش مشکلات آموزشی کشور را محدود به وزیر نمیدانست، اکنون با کمال میل استعفای وزیر خود را پذیرفت و پنجمین وزیر از کابینه دولت نهم برکنار شد.
جدا از ارزیابی عملکرد خوب یا بد فرشیدی در زمان صدارتش، باید گفت که تغییر پی در پی مدیران ارشد دولتی، تاثیرات منفی بسیاری نیز دارد که از جمله آن میتوان به بیرغبتی در اجرای برنامههای بلندمدت، بیاعتمادی گسترده مدیران به اطرافیان و پیگیری سیاستهای روزمره به جای سیاستهای کلی اشاره کرد.
از سوی دیگر برخی شایعات نیز از استعفای چند تن دیگر از وزیران دولت خبر میدهند و به نظر میرسد که این بیثباتی و تغییر مداوم وزرا، برخی از حامیان سیاستهای احمدینژاد را هم ناراضی کرده است.
به هر حال باید دید که دولت نهم در دو سال باقیمانده عمر خود راه به کجا خواهد برد و به کجا خواهد رسید؟