مرتضی طلایی نائب رئیس سابق شورای شهر تهران در گفت و گو با فارس در واکنش به اظهارات اخیر شهردار تهران، اظهار کرد: جناب آقای حناچی، شهردار محترم تهران در مصاحبه امروز خود مطالبی را بیان کردند که ضروری است نکاتی را به ایشان یادآور شوم. ایشان به صراحت بیان کردند که ملکی یا املاکی را از من بازپس گرفتهاند. این ادعای دروغ، متضمن مقدماتی است، یعنی ملکی متعلق به شهرداری در اختیار بوده و من از پس دادن آن خودداری کردهام، سپس مجموعه تحت امر ایشان میبایست اقدام به صدور اخطار می کرد و نهایتاً در طی روندی، ملک مزبور بازپس گرفته می شد.
وی ادامه داد: حال از شهردار راستگو و توانمند تهران میخواهم که ضمن انتشار این مکاتبات و صورت جلسات، زمینه سیهرو شدن شخص یا اشخاصی که ملک شهرداری را بازپس نمی دادند فراهم کنند.
وی در ادامه خاطر نشان کرد: آقای شهردار در مصاحبه خود اشاره کردند که املاکی از شهرداری به نام افرادی واگذار شده و سند به ثبت رسیده و ایشان نمی توانند در مورد آن کاری کنند. از طرفی من به عنوان یک شهروند به جای ایشان، از این ناتوانی احساس شرم می کنم، و دیگر بار از ایشان می خواهم، اگر یک سانتیمتر از اسناد مورد اشاره به نام من یا بستگان من ثبت شده، آن را منتشر کنند و همچنین شهامت داشته و هر موردی را که در آن اجحافی به بیتالمال و املاک مردم شده، افشا کنند تا من هم در کنار ایشان قرار بگیرم.
طلایی با بیان اینکه اینجانب در دفعاتی از شخص آقای شهردار و تخصصشان در امور شهرداری دفاع کردهام، گفت: اگر انتقادات من به وضع اسفبار اداره شهر به مذاق ایشان و اذنابشان خوش نیامده، به عنوان یک دوست، توصیه میکنم، با دلیل و سند به میدان آمده و پاسخگوی کارنامه پرافتخار خود در تغییر اسامی خیابانها باشند. تا آنکه با اتهام زنی بی سند، بیشتر خود را رسوا و شرمسار نمایند.
نائب رئیس سابق شورای شهر تهران در پایان خاطر نشان کرد: جناب حناچی! در ماههای قبل و در برابر انتقادات من، اذناب شما در فضای حقیقی و مجازی، همین اتهامهای شما را به شیوههای مختلف تکرار کردند و در برابر مطالبه سند و مدرک، فرار را بر قرار ترجیح دادند، حال که شما خود به میدان آمدید، خوب است تا شرافت و صداقت خود را ثابت کرده و اسناد مورد اشاره من را منتشر کنید. امیدوارم در وجود شهردار محترم، میزان بیشتری از، شجاعت و صداقت، به نسبت ترولهای مجازی وجود داشته باشد وگرنه اتهام زنی بی پشتوانه و سند، در حافظه جمعی مردم ایران، یادآور رفتارهای گروهکهایی است که نه از سوء قصد به جان ملت ابایی داشتند و نه از حمله به آبروی مردم، پرهیزی.
یک بار هم که شده، به جای سخنهای بیپایه، با مدرک و سند صحبت کنید.