پایگاه خبری میدل ایست نیوز در گزارشی نوشت بازسازی این میدان به بهانه زدودن آثار انقلاب مصر به عنوان نماد قیام مردم این کشور خشم فراوانی برانگیخته است.
از یک سو جوانان انقلابی که با ایستادگی چشمگیرشان به حکومت «حسنی مبارک» پایان دادند خشم خود را از این نوسازی ابراز کرده اند. «عصام رسلان» یکی از هزاران تجمع کننده در میدان تحریر در سال ۲۰۱۱ می گوید: «میدان را باید همان گونه که بود نگه می داشتند. این میدان شاهد رویای هزاران مصری برای رسیدن به آزادی بود.»
بسیاری از منتقدان می گویند که این اقدام دولت با هدف پاک کردن تاریخ جدید مصر از اذهان انجام شده است.
عملیات نوسازی میدان تحریر به دستور «عبدالفتاح السیسی»، رئیس جمهوری مصر، در سپتامبر ۲۰۱۹ با همکاری چند شرکت خصوصی آغاز شد.
علت نوسازی میدان، نصب یک ابلیسک ۳۵۰۰ ساله از دوره رامسیس دوم اعلام شد که به تازگی در دلتای نیل کشف شده، همچنین نصب چهار تندیس از معبد کرنک.
اُبِلیسک یا هِرمسنگ، ستون سنگی چهارگوش و بلندی است با نوک تیز هرمی است.
به گفته دیرینه شناسان، ابلیسک ها یک نماد مهم باستانی در مصر هستند که به عنوان نماد قدرت از آنها یاد می شده است.
«مصطفی وزیری»، دبیر شورای عالی آثار باستانی در وزارت گردشگری و آثار باستانی مصر، تأکید می کند که ابلیسک ها نماد کرامت هستند و نصب آنها در کنار چهار مجسمه باستانی به این میدان مهم ابعاد تاریخی می بخشد.
نوسازی میدان ۱۵۰ میلیون جنیه (حدود ۹.۴ میلیون دلار) هزینه داشته است. این نوسازی با ترمیم نمای ساختمان های مشرف به میدان که برخی از آنها چند دهه از تاریخ ساختشان می گذرد و نیز با نورپردازی و کاشتن صدها درخت نخل در خیابان های منتهی به میدان همراه بوده است.
دولت مصر تأکید می کند که این طرح بخشی از طرح کلان نوسازی بافت تاریخی قاهره و تبدیل آن به یک مرکز جذب گردشگر است.
اما برخی باستان شناسان تأکید می کنند که نباید آثار باستانی از محل اصلی شان به یک جای عمومی منتقل می شد.
به نظر اینان میدانی شلوغ و پرتردد جای مناسبی برای نگه داری یک ابلیسک به ارتفاع ۱۹ متر و وزن ۹۰ تُن نیست و آلودگی هوا در این نقطه به یقین بر این آثار باستانی تأثیر ویران کننده خواهد داشت.
تظاهرکنندگان انقلابی هم این اقدام را تلاشی برای زدودن خاطره مبارزاتشان برای رسیدن به دموکراسی می دانند.
رسلان می گوید: «همه آثار انقلاب را پاک کردند، دیوارهای اطراف میدان پر از نقاشی های انقلابی بود و یک سازه به یاد شهدای انقلاب آنجا بود که همه را برداشتند.»
او می افزاید که با وجود این، انقلاب از یاد کسی نخواهد رفت.
انقلاب مصر با مجموعهای از راهپیماییها، اعتراضات و نافرمانیهای مدنی از ۲۵ ژانویه ۲۰۱۱ (۵ بهمن ۱۳۸۹) در کشور مصر آغاز شد و به استعفای حسنی مبارک در ۱۱ فوریه ۲۰۱۱ (۲۲ بهمن ۱۳۸۹) و ایجاد حکومتی نظامی در کشور منجر شد.
این انقلاب با الهام از موفقیت انقلاب تونس صورت گرفت. انقلابیون مصر، اهداف خود را انقلاب علیه شکنجه، فقر، فساد و بیکاری اعلام کردند و خواهان سرنگونی حکومت حسنی مبارک، لغو قانون شرایط اضطراری، افزایش حداقل دستمزدها، پایان دادن به خشونتها و مهمتر از همه، روی کار آمدن یک حکومت مردمی بودند.
«محمد مرسی عیسی العیاط» مشهور به محمد مرسی متولد ۱۷ اوت ۱۹۵۱، نخستین رئیس جمهوری کشور مصر پس از انقلاب سال ۲۰۱۱ بود. وی در ۲۴ ژوئن ۲۰۱۲ با کسب ۵۱.۷۳ درصد آرای مردم به عنوان پنجمین رئیس جمهوری مصر و نخستین رئیس جمهوری این کشور پس از انقلاب انتخاب شد.
مرسی در ۳ ژوئیه ۲۰۱۳ پس از ناآرامیهای چند روزه و حالت بحرانی کشور، درپی کودتایی توسط ارتش عزل و زندانی شد.