مجریانی که می‌توانند برنامه‌ها را از تکرار نجات دهند
بسیاری از برنامه سازان تلویزیونی با بهره گیری از الگوهای تکراری و امتحان پس داده شده سعی می‌کنند برنامه‌هایی را برای این ایام آماده کنند؛ اتفاقی که به دلیل نبود نگاه خلاقانه باعث می‌شود نمونه‌های ساخته شده از برنامه اصلی هم به مراتب بی‌کیفیت‌تر باشد.
نبود قدرت ریسک در برنامه‌سازی ویژه ایام مهم سال برنامه سازان را به یک سری اصول ثابت سوق می‌دهد که نمی‌تواند موجب رضایت مخاطب باشد.
اگر به برنامه‌هایی که برای عید نوروز در چند سال گذشته ساخته شده است نگاهی بیاندازید همگی تابع یک الگوی ثابت هستند، حتی مجریان این برنامه‌ها هم دیگر تغییر نمی‌کنند و همان افراد با همان حرفهای تکراری و مهمانان تکراری سعی می‌کنند مخاطب را پای تلویزیون نگه دارند؛ تلاشی که البته در عمل موفقیت‌آمیز به نظر نمی‌رسد.
یکی از راهکارهای رسیدن به یک الگوی درست و صحیح در برنامه‌سازی بهره‌مندی از چند مجری فصلی و موسمی است، مجریانی که همگی می‌توانند در حرفه‌های دیگر مشغول به کار باشند و از قضا به خاطر محبوبیت و شناخت دقیقشان از اجرا برای مخاطب تازگی داشته باشند.
برنامه «نوروزترین نوروز» که ویژه برنامه نوروز ۱۴۰۰ شبکه پنج سیما بود از همین الگو بهره برد و با استفاده از مجریان موسمی همچون رضا صادقی خواننده مطرح و محبوب پاپ که ذاتا فردی خونگرم و مهمان‌نواز است توانست فضای دلگرم‌کننده‌ای به این برنامه بدهد.
حافظه تصویری مخاطبان کمتر به یاد دارد که برنامه‌های ترکیبی از حضور چنین مجریانی بهره برده باشد، البته در گذشته نیز چند باری این اتفاق افتاده بود و محمد علیزاده، محمدرضا فروتن، شهاب حسینی و بنیامین بهادری به فراخور در ویژه برنامه‌های نوروزی در مقام مجری برنامه‌هایی را اجرا کرده‌اند.
رقابت‌ها در برنامه‌سازی در سال‌های گذشته به دلیل نبود برنامه سازان حرفهای به سمت و سوی دیگری رفته است و جذب مخاطب دیگر با معیارهای فرهنگی سنجیده نمی‌شود. برنامه‌سازی در چنین ساحتی کار را برای برنامه سازانی که دغدغه‌های فرهنگی دارند و سعی می‌کنند مبنا و معیار جذابیت برای یک برنامه با اصول اخلاقی و خانوادگی همراه باشد سخت می‌کند.
