اینانلو ادامه داد: در سال ۹۹ برخی از ناشرها یاد گرفتند که چگونه انتشار آلبومهای موسیقی را از حالت فیزیکی خارج کرده و به صورت دیجیتال منتشر کنند. یکی از مسائل مهم پلتفرم «یوتیوب» است؛ چراکه این پلتفرم جزو مارکتهای دیجیتالی است که میتوان از طریق آن به واسطه بودجهای که برای تعداد بازدید ویدیوهای هنرمندان در نظر گرفته است، درآمدزایی داشت؛ البته ایران به واسطه تحریم و فیلتر «یوتیوب» از این موضوع میانبر میزند برای اینکه بتواند از این امکانات استفاده کند ولی به هرحال به این سمت میرود.
این نوازنده کمانچه اظهار کرد: بخش اجرا که فضای کلی پویایی هنر موسیقی است، در همه جای دنیا امکانی برای آن وجود ندارند، دچار رکود شده است و اجراهای صحنهای به نوعی بدون مخاطب اجرا میشوند.
همچنین از او پرسیدیم که فضای جاری در سال ۹۹ تا چه حد باعث پسرفت موسیقی شد؟ گفت: تا آنجا که با توجه به گفتههای دوستان موسیقیدان غیرایرانیم میدانم، بسیاری از آنها به واسطه حمایتهای دولتها و فروش آثارشان در اسپاتیفای و یا یوتیوب موفق به گذران زندگی شدند. ولی در ایران بسیاری از موسیقیدانها مجبور به فروش سازهایشان شدند اما نباید فراموش کرد که فعالیت در حوزه موسیقی ایرانی شغل نیست. خود من معلم هستم و فعالیت در حرفه موسیقی را به عنوان شغل برای گذران زندگی محسوب نمیکنم.
نظر اینانلو را درباره برگزاری کنسرتهای آنلاین در سال ۱۴۰۰ در صورت ادامه شیوع ویروس کرونا پرسیدیم. بیان کرد: در سال ۹۹ در حیطه کاری خودم دو دسته گروه اجراکننده کنسرتهای آنلاین دیدم که پلتفرمهایی که کار آنها را ارائه میدادند، میتوانستند درآمدزایی داشته باشند ولی اساسا دولت باید از این موضوع حمایت کند؛ یعنی تمام این ارائهها به حمایت مالی و مواد اولیه نیاز دارد که بتواند تولید شود. البته اگر بخواهند از طریق فضای مجازی درآمد داشته باشند باید به یوتیوب مراجعه کنند ولی این پلتفرم در ایران فیلتر است و تا زمانی که این پلتفرم فیلتر است کنسرتهای آنلاین تنها توسط دولت میتوانند به حیات خود ادامه دهند.