16 بهمن ماه 1357، انتخاب رییس دولت موقت
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: هفدهم بهمن ماه سال یکهزار و سیصد و پنحاه و هفت هجری شمسی، در پی اعلام تشکیل دولت موقّت انقلاب اسلامی، میلیون ها نفر از مردم مسلمان و مبارز ایران، برای پشتیبانی از این تصمیم حضرت امام خمینی -رضوان الله تعالی علیه - و تأیید آن، در سراسر ایران، راهپیمایی گسترده ای برپا کردند. آنان در این روز یک صدا خواستار برکناری دولت سرسپرده بختیار و سرنگونی رژیم شاه و استقرار حکومت اسلامی شدند.
در پایان این راهپیمایی قشرهای مختلف مردم مسلمان ایران طی قطعنامه ای به دولت غیر قانونی بختیار هشدار دادند که هر چه زودتر از رویارویی با ملّت کنار بکشد و به خواسته های آنان توجه کند.
مخالفت بختیار با تشكیل دولت موقت انقلاب (1357 ش)
در حالی که پس از ورود امام به ایران، مبارزات مردم با رژیم شاه با سرعت بیشتری به هدف خود نزدیک می شد، شاپور بختیار، آخرین نخست وزیر این رژیم در مصاحبه ای تلاش کرد تا مردم را آرام کند. وی که با تظاهر به دموکراسی و آزادی خواهی می کوشید مردم را از ادامه انقلاب منصرف کند، در این مصاحبه اعلام کرد که به امام خمینی اجازه نمی دهد دولت موقت تشکیل دهد. این در حالی بود که به خاطر تشدید تظاهرات و اعتصاب های مردم در شهرهای مختلف، تمرد و فرار نظامیان از پادگان ها و همچنین استعفای پی در پی مقامات دولتی و نمایندگان مجلس، کنترل کشور عملاً از دست حکومت خارج شده بود.
مهم ترین واقعه پس از ورود امام خمینی (ره) به ایران، انتخاب مهندس مهدی بازرگان به عنوان رییس دولت موقت بود. در پی جلسه اعضای شورای انقلاب به پیشنهاد اعضا و موافقت حضرت امام، مهندس بازرگان، رهبر ملی گرایان و نهضت آزادی، به ریاست دولت موقت انقلاب اسلامی انتخاب شد و مأمور تشکیل کابینه گردید. امام (ره) در حکم انتصاب مهندس بازرگان، تصریح نمودند که اعضای دولت موقت بدون در نظر گرفتن وابستگی حزبی و بر اساس صلاحیت و کفایت و توانایی برای اداره امور انقلاب انتخاب شوند، ولی بازرگان بر خلاف تأکید امام، همه وزرای کابینه را از میان لیبرال ها و ملی گرایان برگزید و جملگی از اعضای نهضت آزادی ایران و جبهه ملی بودند.
سیاست هیئت دولت موقت در طول نه ماه کار خود در چندین مسأله از قبیل: تأکید بر کلمه جمهوری اسلامی، مجلس خبرگان قانون اساسی، پاک سازی عناصر فاسد و طاغوتی و جایگزینی افراد صالح و نیز برخورد با ضد انقلاب، سلطنت طلب و تجزیه طلب ها و برخی موارد سیاست خارجی، با رهنمود های امام خمینی منافات داشت. تا این که دولت موقت در 15 آبان 1358، پس از تسخیر لانه جاسوسی آمریکا در تهران، به صورت دسته جمعی استعفا دادند و زمینه برای انتخابات ریاست جمهوری مهیا گردید. حضرت امام مدتها پس از استعفای بازرگان چندین بار در سخنرانی های خود گفتند: انتخاب بازرگان اشتباه بود و من قلباً راضی به این امر نبودم.
آفتاب: هفدهم بهمن ماه سال یکهزار و سیصد و پنحاه و هفت هجری شمسی، در پی اعلام تشکیل دولت موقّت انقلاب اسلامی، میلیون ها نفر از مردم مسلمان و مبارز ایران، برای پشتیبانی از این تصمیم حضرت امام خمینی -رضوان الله تعالی علیه - و تأیید آن، در سراسر ایران، راهپیمایی گسترده ای برپا کردند. آنان در این روز یک صدا خواستار برکناری دولت سرسپرده بختیار و سرنگونی رژیم شاه و استقرار حکومت اسلامی شدند. در پایان این راهپیمایی قشرهای مختلف مردم مسلمان ایران طی قطعنامه ای به دولت غیر قانونی بختیار هشدار دادند که هر چه زودتر از رویارویی با ملّت کنار بکشد و به خواسته های آنان توجه کند.
مخالفت بختیار با تشكیل دولت موقت انقلاب (1357 ش)
در حالی که پس از ورود امام به ایران، مبارزات مردم با رژیم شاه با سرعت بیشتری به هدف خود نزدیک می شد، شاپور بختیار، آخرین نخست وزیر این رژیم در مصاحبه ای تلاش کرد تا مردم را آرام کند. وی که با تظاهر به دموکراسی و آزادی خواهی می کوشید مردم را از ادامه انقلاب منصرف کند، در این مصاحبه اعلام کرد که به امام خمینی اجازه نمی دهد دولت موقت تشکیل دهد. این در حالی بود که به خاطر تشدید تظاهرات و اعتصاب های مردم در شهرهای مختلف، تمرد و فرار نظامیان از پادگان ها و همچنین استعفای پی در پی مقامات دولتی و نمایندگان مجلس، کنترل کشور عملاً از دست حکومت خارج شده بود.
مهم ترین واقعه پس از ورود امام خمینی (ره) به ایران، انتخاب مهندس مهدی بازرگان به عنوان رییس دولت موقت بود. در پی جلسه اعضای شورای انقلاب به پیشنهاد اعضا و موافقت حضرت امام، مهندس بازرگان، رهبر ملی گرایان و نهضت آزادی، به ریاست دولت موقت انقلاب اسلامی انتخاب شد و مأمور تشکیل کابینه گردید. امام (ره) در حکم انتصاب مهندس بازرگان، تصریح نمودند که اعضای دولت موقت بدون در نظر گرفتن وابستگی حزبی و بر اساس صلاحیت و کفایت و توانایی برای اداره امور انقلاب انتخاب شوند، ولی بازرگان بر خلاف تأکید امام، همه وزرای کابینه را از میان لیبرال ها و ملی گرایان برگزید و جملگی از اعضای نهضت آزادی ایران و جبهه ملی بودند.
سیاست هیئت دولت موقت در طول نه ماه کار خود در چندین مسأله از قبیل: تأکید بر کلمه جمهوری اسلامی، مجلس خبرگان قانون اساسی، پاک سازی عناصر فاسد و طاغوتی و جایگزینی افراد صالح و نیز برخورد با ضد انقلاب، سلطنت طلب و تجزیه طلب ها و برخی موارد سیاست خارجی، با رهنمود های امام خمینی منافات داشت. تا این که دولت موقت در 15 آبان 1358، پس از تسخیر لانه جاسوسی آمریکا در تهران، به صورت دسته جمعی استعفا دادند و زمینه برای انتخابات ریاست جمهوری مهیا گردید. حضرت امام مدتها پس از استعفای بازرگان چندین بار در سخنرانی های خود گفتند: انتخاب بازرگان اشتباه بود و من قلباً راضی به این امر نبودم.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید