مجله نیوزویک نوشت: تصمیم جو بایدن، رئیسجمهور آمریکا در به رسمیت شناختن "نسلکشی ارامنه" طی حوادث ۱۹۱۵، آمریکا را به ۳۰ کشور دیگر در جهان ملحق کرد که قتل و آوارگی حدود یک میلیون ارمنی و صدها هزار تن از اقلیتهای دیگر به دست امپراتوری عثمانی در جنگ جهانی اول را "نسلکشی" میدانند.
ترکیه که وارث امپراتوری عثمانی در عصر جدید است میگوید حدود ۳۰۰ هزار ارمنی در آن دوره به دلیل جنگ جهانی و تنشهای داخلی که به فروپاشی دولت عثمانی منجر شد و همچنین تعداد زیادی از ارمنیهای مسیحی و ترکهای مسلمان جان خود را از دست دادند.
این مجله معتقد است، به رغم ارتباط عمیق کشتار ارامنه با حوادث قتلی که بیش از شش میلیون یهودی و اقلیتهای دیگر در جریان "هولوکاست" طی جنگ جهانی دوم در معرض آن قرار گرفتند، رژیم صهیونیستی "نسلکشی" ارامنه را به رسمیت نشناخت و همچنان تا به امروز از اتخاذ چنین اقدامی عاجز بوده است.
نیوزویک نوشت، به رغم اینکه وزارت خارجه اسرائیل در واکنش به تصمیم آمریکا درباره ارامنه از همدردی خود با کشته شدگان و آوارگان ارمنی صحبت کرد اما خودداری بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل از اتخاذ گام بعدی باعث شد تا برخی حامیانش خواهان رویکردی مشابه با رویکرد آمریکا شوند.
دیوید هریس، رئیس کمیته یهودی آمریکایی که یک سازمان بانفوذ یهودی در آمریکاست، گفت: ما از رهبران اسرائیلی خواستیم در اقدام آمریکا بیندیشند. حتی اگر به رسمیت شناختن "نسلکشی" ارامنه به ایجاد تنشها با ترکیه منجر شود، باید این اقدام صورت گیرد. مسئله برای تلآویو ساده نیست چراکه آنکارا بازی سختی میکند. به وضوح اعلام شد که هرگونه اقدامی از این قبیل احتمالا به واکنشی منجر میشود که بر منافع اصلی اسرائیل تأثیر میگذارد.
این مجله نوشت: دشمنان سیاسی نتانیاهو به درخواستهایشان برای در پیش گرفتن سیاست جدیدی درباره به رسمیت شناختن "نسلکشی" ارامنه به رغم تنش سیاسی در تلآویو ادامه میدهند.
یائیر لاپید، رئیس حزب "آیندهای هست" که جزو راستگرایان میانهرو است، گفت: به رسمیت شناختن "نسلکشی" ارامنه توسط بایدن یک بیانیه اخلاقی مهم است. ما به مبارزه برای اتخاذ چنین اقدامی از سوی اسرائیل ادامه میدهیم. این برای ما به عنوان یک دولت یهودی یک "مسئولیت اخلاقی" است.
سخنگوی لاپید نیز همین موضع را تکرار کرد و گفت، لاپید پیشنویس قانونی را برای تحقق این هدف در کنست( پارلمان رژیم صهیونیستی) پیشنهاد داده است. به عقیده لاپید ممانعت از تکرار چنین اتفاقی در آینده یک "وظیفه اخلاقی" است که این مسئله به رسمیت شناختن حوادث گذشته را میطلبد.