سهراب مرادی وزنه بردار دسته ۹۶ کیلوگرم ایران به دنبال گرفتن سهمیه المپیک توکیو بود و آخرین امید او برای اینکه این سهمیه را به دست آورد، مسابقات گزینشی المپیک کلمبیا بود.
او به فاصله بیست روز پس از مسابقات قهرمانی آسیا، در یک مسابقه پر فشار و سنگین دیگر شرکت کرد و روی تخته مسابقات گزینشی المپیک کلمبیا رفت تا شانس خود را برای گرفتن سهمیه افزایش دهد. از این رو باید در این مسابقات رکورد ۳۸۸ کیلوگرم را به ثبت میرساند.
این وزنه بردار همانند قهرمانی آسیا یک ضرب را با وزنه ۱۷۰ کیلوگرم آغاز کرد که از همان ابتدا مشخص بود فشار زیادی را زیر این وزنه تحمل میکند چراکه داوران اولین حرکت او را خطا گرفتند. در حرکت دوم وزنه ۱۷۰ کیلوگرم را زد و چراغ سفید هم گرفت اما احساس درد شدیدی در مچ دست داشت. مصدومیت او به قدر جدی بود که از حرکت سوم یک ضرب و دوضرب انصراف داد. او با از دست دادن امتیاز این مسابقه، با المپیک توکیو وداع کرد.
یکی از نکاتی که مطرح شده این است که با توجه به فاصله کم قهرمانی آسیا تا مسابقات کلمبیا، فرصت ریکاوری برای مرادی کم بوده است . از طرفی سفر به کلمبیا هم با توجه به مسیر پروازی طولانی که دارد خستگی زیادی برای او به همراه داشته است. از این رو آغاز رقابت با وزنه ۱۷۰ کیلوگرم قدری سنگین بوده است و باید با وزنه کمتری رقابت را شروع میکرد. تنها کسی که میتواند این مسئله پاسخ بدهد و شرایط سهراب مرادی را قبل از وزنه زدن توضیح دهد، محمد حسین برخواه سرمربی تیم ملی است.
سهراب مرادی در مسیر کسب سهمیه المپیک مصدومیتهای زیادی را پشت سر گذاشت، دو بار از ناحیه کتف مصدوم شد که او را برای درمان راهی آلمان کرد. سپس از ناحیه کمر و پشت ران پا هم آسیب دیدگیهای جدی داشت و اکنون مصدومیت آخر که از ناحیه مچ دست بود، او را از پا انداخت و شانس رفتن به المپیک را از این وزنه بردار گرفت.