در این سریال که طبق معمول بسیاری از برنامههای نمایشی دیگر، حتی یک خانواده درست و درمان پیدا نمیشود (اغلب خانوادهها یا پدر ندارند و یا مادر و یا بچهها آواره هستند و...) که بتواند الگویی برای خانواده به عنوان مهمترین رکن جامعه و سبک زندگی اسلامی باشد. در میان جوانان این خانوادههای از هم گسیخته نیز روابط به شدت غیرشرعی و غیراسلامی جاری است.
این جوانان که گویا از بچگی با یکدیگر بزرگ شدهاند، مثل شخصیتهای سریالها و فیلمهای نوجوانانه آمریکایی، بدون مرزبندیهای اسلامی و رعایت حریم محرم و نامحرم (از مهمترین ویژگیهای سبک زندگی اسلامی/ایرانی) با یکدیگر روابط و نشست و برخاست دارند.
کارگردان این سریال که پیش از این سریالهایی با مضمون پلیسی و جنایی با تقلید محض از مشابههای آمریکایی و هالیوودی میساخت، حالا هم با همان روش «کپی برابر اصل» (البته فقط در سطح) به تقلید ناشیانه از مجموعههای مشابه غربی پرداخته و از همین روی حتی طراحی صحنهها و لباسها و کاراکترها هم به شدت شبهآمریکایی از آب در آمدهاند. چنان که در منازل و کافی شاپ و حتی گاوداری، این گرایش و خودباختگی و شیفتگی جناب کارگردان به شدت توی چشم میخورد.
چنین فضای کپیکاری با حضور بازیگران تازهکار و نابلد و غلوکاری بازیگران قدیمیتر و جملات و دیالوگهای زورکی و... همه و همه باعث شده، سریال یادشده علیرغم همه هزینهها از کیسه بیتالمال، برنامهای غیرقابل تحمل (علیه فرهنگ و باورها و اعتقادات مردم) از کار در آید.