در گذشته دور ساخت کاخها و قلعهها نشانی از شکوه و جلال بود. البته گاهی این قلعهها به عنوان دژی برای جلوگیری از نفوذ دشمنان در مناطق بسیار خاصی ساخته میشد.
قلعه بابک یکی از این قلعه هاست که بر بلندای کوهی به ارتفاع ۲۳۰۰ متر بنا شده است. قلعه بابک متعلق به دوره ساسانیان است و آثار باستانی کشف شده در قلعه بابک به قرن ۷ هجری میرسد.
با اینکه مسیر دسترسی به قلعه مستلزم کوهپیمایی است و شاید دشوار به نظر برسد، جنبه تاریخی این قلعه و همین طور چشمانداز خیرهکننده آن به کوهها و مناطق اطراف، ارزش این سختی را دارد. سنگ، ملات ساروج، آجر و چوب از مصالح استفاده شده در ساخت و تعمیر قلعه بابک بوده است.
در طراحی این قلعه، قصر اصلی بعد از ورودی واقع شده و داخل آن تالاری وجود دارد که اطرافش را هفت اتاق پوشاندهاند. همچنین در شرق ساختمان قصر، بخش آبانبار واقع شده و داخل آن با ملات ساروج پوشیده شده است تا باران و برف زمستانی که در آن ذخیره شده است، به بیرون نفوذ نکند. همچنین چهار جهت برای دیدهبانی ایجاد شده بوده که سربازان از طریق آن، همه چیز را از کیلومترها دورتر نظاره میکردهاند.