گام بزرگ ارتش آمریکا برای پیش‌بینی اتفاقات از چند روز قبل
به نوشته ایندیپندنت، به گفته ژنرال گلن ون‌هرک، فرمانده پایگاه دفاعی هوافضای آمریکای شمالی و فرماندهی شمال ایالات متحده، این سیستم که «آزمایش‌های جهانی سلطه اطلاعات» نام دارد تاکنون سه بار مورد آزمایش قرار گرفته است.
این دو سازمان نظامی در این آزمایش در کنار گروهی متحد و متشکل از 11 نهاد نظامی وزارت دفاع قرار دارند که فرماندهی فضایی، فرماندهی سایبری، و نیز فرماندهی چند منطقه جغرافیایی را در بر می‌گیرد.
ون‌هرک در مصاحبه‌ای مطبوعاتی گفت: «تهدیداتی که با آن مواجه هستیم و سرعت تغییرات فضای ژئواستراتژیک، با نرخی نگران‌کننده رو به افزایش است. ما به عصر جدید و احیا شده‌ای از رقابت‌های راهبردی وارد شده‌ایم و این بار با دو رقیب قدر مواجه هستیم که هر دو مجهز به تسلیحات هسته‌ای هستند و هر روز به رقابت با ما می‌پردازند.»
این آزمایش روی مناطق تحت منازعه و تفوق اطلاعاتی مقابل یک کشور «رقیب قدر»، برای زمانی که راه‌های ارتباطی (مانند کانال پاناما) دچار مشکل باشد، متمرکز شده است.
ژنرال ون‌هرک گفت: «ما از سنسورهای سراسر جهان، و نه فقط سنسورهای نظامی، بلکه مواردی که در عرصه تجاری هم در دسترس هستند، بهره می‌گیریم تا اطلاعات سیستم خود را به بهترین شکل ارتقا دهیم. می‌توانیم از هوش مصنوعی و یادگیری ماشین استفاده کنیم تا این اطلاعات را بررسی و ارزیابی کند و بر فرض به ما بگوید تعداد میانگین خودروهای پارک شده در پارکینگی در مکانی مشخص در مواجهه با رقیب یا هنگام ظهور تهدیدی جدید، چقدر است و ما این اطلاعات را طی زمان زیر نظر می‌گیریم.»
او همچنین در نمونه‌های دیگر کاربرد این فناوری، به هواپیماهای پارک شده در فرودگاه‌ها، خروج زیردریایی از محل لنگر انداختن، یا هنگام شلیک یک موشک، اشاره کرد و توضیح داد که به عبارت دیگر، اطلاعاتی که جمع‌آوری آن‌ها شاید چند روز به طول انجامد، اکنون طی چند دقیقه یا ثانیه به دست می‌آید.
ون‌هرک همچنین ادعا کرد که این آزمایش‌ها تمرکز ارتش را از «سازوکارهای صرفا دفاعی برای دفاع از میهن به سازوکارهای پیشگیرانه‌تری هدایت می‌کند تا پیش از وقوع درگیری احتمالی یا بسیار پیش‌تر، آن را تشخیص دهد و جلو وقوعش را بگیرد.»
این دستاوردها «فناوری آینده» نیستند، اما به اعتقاد ارتش می‌توانند «قطعا بستر فناوری فردا» را فراهم آورند و «به طرزی قابل توجه مستعد» باشند.
ژنرال گفت: «در زمینه فناوری جدید، اگر بخواهم صادقانه بگویم، باید گفت مطمئن نیستم فناوری خیلی جدیدی اینجا به کار گرفته شده باشد. آمازون و گوگل هم این کار را به همین شکل انجام می‌دهند. افراد بسیاری راه‌هایی یافته‌اند که چگونه اطلاعات را گرد آورند و به اشتراک گذارند.» به جای ابداع «ابزاری» جدید، این سیستم درواقع «مبتنی بر نرم‌افزار» است که از فناوری‌های «موجود و واقعی» بهره می‌گیرد.
او افزود: «در واقع مثل این است که دوچرخه را هنگام سوار بودن بر آن، بسازیم.»
وقتی از او درباره شرایطی پرسیده شد که ممکن است به خاطر استفاده از یادگیری ماشین و هوش مصنوعی تشدید شود، چون بر پایه فرضیات انسانی و جانب‌داری علیه نیت دشمنان برنامه‌ریزی می‌شود، ون‌هرک پاسخ داد که در امور نظامی، هنوز «تمام تصمیمات» را انسان‌ها می‌گیرند، اما هوش مصنوعی گزینه‌های بیشتری پیش روی آنان قرار خواهد داد.
او ادامه داد: «آنچه درباره پیشگویی کاملا خودکار گفته می‌شود، درواقع کاملا نقطه مقابل چیزی است که ما انجام می‌دهیم. امروز ما در شرایط واکنشی قرار داریم، چون در اقدامات خود در زمینه داده‌ها و اطلاعات عقب هستیم و به همین دلیل، اغلب صرفا به اقدامات رقبای خود واکنش نشان می‌دهیم. ولی با استفاده از این ابزار، امکان خواهیم داشت بازدارندگی ایجاد کنیم که با آگاهی‌بخشی قبل از وقوع حادثه یا اقدامی، به ما ثبات و پایداری می‌دهد.»
او افزود: «و با استفاده از این اطلاعات می‌توان به بهترین اقدام دست زد، می‌توان تلفن را برداشت و تماسی گرفت و گزینه‌های بازدارنده واقعی ایجاد کرد، یا نیروهای نظامی را در موقعیتی قرار داد که برای رقبا بازدارنده باشد.»
