برای عده زیادی جای سوال است که طبق کدام متر و معیار شایستهسالاری، رییسجمهور منتخب، تصمیم گرفتند مدیر بنیادی را که اتفاقا خودشان به آن سمت منصوب کردند، سکاندار یکی از مهمترین وزارتخانههای کشور کنند.
عملکرد باغگلی در بنیاد فرهنگی رضوی حتی اگر موفق هم فرض شود، مدیریت بر مجموعهای حدودا با ۱۰۰۰ نفر پرسنل و ۷۰۰۰ دانشآموز بوده است و حالا وی قرار است بر مسندی تکیه کند که بیش از یک میلیون معلم و هفده میلیون دانشآموز (با در نظر گرفتن اتباع خارجی) را در بردارد. سبقه کم مدیریت و عدم طی کردن سلسلهمراتب سازمانی از مدرسه تا وزارتخانه نیز از مواردی است که باعث خواهد شد در چالشهای پیش رو و به جهت کمتجربگی نتواند کارنامه قابل قبولی ارایه دهد.
آموزش و پرورش مهمترین رکن در ساختن حال و آینده کشور است و جای آزمون و خطا نیست. نیازمند وزیری کارآزموده است که اتفاقا در اردوی اصولگرایان نیز کم نبودهاند اما در حال حاضر به نظر میرسد تنها دلیل انتخاب باغگلی نزدیکی وی به رییسجمهور است.
امیدواریم علت بیان خانهدار بودن همسرشان فقط تقدیر از بانوان خانهدار باشد نه تاکیدی بر فقط خانهدار بودن زنان!
از آقای رییسی انتظار میرفت که فردی را معرفی کنند که حداقل برای سیستم آموزشی کشور شناخته شده باشد، نه شخصی که حتی فرهنگیان در استان خراسان رضوی هم با نام وی ناآشنا هستند. کرونا و تعطیلی یکسال و نیمه آموزش حضوری، کاستیهای موجود در آموزش مجازی، زمان بسیار کم تا مهرماه و شروع سال تحصیلی، تصمیم به بازگشایی یا عدم بازگشایی مدارس و... از اولین و مهمترین چالشهای وزیر آموزش و پرورش آتی خواهد بود که اگر تصمیم اشتباهی گرفته شود، تاثیراتش در تمام سال تحصیلی آینده خودنمایی خواهد کرد و در این شرایط انتقادات اصلی به شخص رییسجمهور نشانه خواهد رفت و علل انتخاب وزرا.