جشن طبيعت؛ عاملی برای پيوندهای اجتماعی
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: سیزدهم فرودین ماه، پایانی است برای جشن های نوروزی. در این روز مردم ،به باغ ها و سبزه زارهای اطراف شهرها رفته و روز آخر نوروز را جشن می گیرند.
در روز سیزده؛ گردش گروهی مردم با دور هم نشینی و حرکت جمعی هر فرد به همراه خانواده و اقوامش، تبلور می یابد و از آنجایی که در فضاهای عمومی امکان تعاملات اجتماعی بسیار بالاتر از مکان های خصوصی است، خنده ،تفریح ،بازی،مسابقه و شوخی که ازکارهایی رایج در این روز است، خود، عاملی برای تحکیم مراودات اجتماعی می شوند.
در روز طبیعت؛ نوعی آرامش و امنیت خاص در چهره افراد نمایان است،چرا که مردمی که به مکان های خارج از فضا و بافت شهری رفته و به دور از هیاهوی شهر به تفریح می پردازند،نگرانی هایشان نه از جنس روزهای دیگر سال، که نهایتاً ترس از باد و باران و یا پیدا نکردن جای مناسب برای اطراق است، و عمده ترین دلمشغولی هر فرد، سپری کردن روزی آرام و با نشاط در کنار خانواده است.
اگر با دقتی بیشتر به فضای حاکم بر سیزدهم فروردین بنگریم، غیر از آنکه آن را یک رسم پایدار در سنت باستانی ایرانی ها،می بینیم،در می یابیم که این روز،می تواند خاصیتی پالایشی در فرهنگ ملی ما نیز داشته باشد؛ چرا که اغلب مردم وقتی در فضاهای عمومی قرار دارند، دست به خود کنترلی می زنند و به دلیل اینكه در این روز در جمع هایی مانند فامیل دوستان و آشنایان قرار دارند، زمینه بسیاری از رفتارهای انحرافی در آنان،کاهش پذیر است.
در این مورد می توان اصطلاح " دیده بان مشرف به صحنه"میشل فوکو را به کار برد، به این صورت که فرد وقتی خود را در معرض دید افراد بسیاری می بیند ، در عین حال که خود نیز در جمع آشنایی ( خانواده، اقوام و یا دوستان) قرار دارد، به تنظیم رفتار خود مطابق هنجار و عرف عمومی می پردازد و این گونه است که برپایی این مراسم، کمک فراوانی به برقراری روابط اجتماعی سالم می کند.
همچنین در این روز هاست که مردم به گفتگو و تعامل با یکدیگر می پردازند و همین امر باعث گسترش شبکه ارتباطی فرد می شود و دامنه تعاملات وی بالاتر رفته و امکان افسردگی و منزوی شدن فرد کاهش می یابد. به بیان" گرانووتر(نظریه پرداز شبكه اجتماعی)" پیوندهای ضعیفی که در این مواقع میان افراد ناآشنا بسته می شود، می تواند بسیار کارآمدتر از پیوند های قوی بین افراد آشنا باشد.
در دنیای کنونی که فرد نسبت به گذشته تنهاتر شده و بسیاری از همبستگی های اجتماعی، نه از جنس پیوندهای خانوادگی بسته، بلکه از جنس قرارداد های اجتماعی است که افراد برای برقراری امنیت بین خود وضع کرده اند، این گونه مراسم، به قوی تر شدن حس «همبستگی اجتماعی» کمک می کند و نهایتاً افراد، با خوب گذراندن این روز، با آرامش روانی و نشاط بیشتر فعالیت خود در سال جدید را آغاز می کنند.
آفتاب: سیزدهم فرودین ماه، پایانی است برای جشن های نوروزی. در این روز مردم ،به باغ ها و سبزه زارهای اطراف شهرها رفته و روز آخر نوروز را جشن می گیرند. در روز سیزده؛ گردش گروهی مردم با دور هم نشینی و حرکت جمعی هر فرد به همراه خانواده و اقوامش، تبلور می یابد و از آنجایی که در فضاهای عمومی امکان تعاملات اجتماعی بسیار بالاتر از مکان های خصوصی است، خنده ،تفریح ،بازی،مسابقه و شوخی که ازکارهایی رایج در این روز است، خود، عاملی برای تحکیم مراودات اجتماعی می شوند.
در روز طبیعت؛ نوعی آرامش و امنیت خاص در چهره افراد نمایان است،چرا که مردمی که به مکان های خارج از فضا و بافت شهری رفته و به دور از هیاهوی شهر به تفریح می پردازند،نگرانی هایشان نه از جنس روزهای دیگر سال، که نهایتاً ترس از باد و باران و یا پیدا نکردن جای مناسب برای اطراق است، و عمده ترین دلمشغولی هر فرد، سپری کردن روزی آرام و با نشاط در کنار خانواده است.
اگر با دقتی بیشتر به فضای حاکم بر سیزدهم فروردین بنگریم، غیر از آنکه آن را یک رسم پایدار در سنت باستانی ایرانی ها،می بینیم،در می یابیم که این روز،می تواند خاصیتی پالایشی در فرهنگ ملی ما نیز داشته باشد؛ چرا که اغلب مردم وقتی در فضاهای عمومی قرار دارند، دست به خود کنترلی می زنند و به دلیل اینكه در این روز در جمع هایی مانند فامیل دوستان و آشنایان قرار دارند، زمینه بسیاری از رفتارهای انحرافی در آنان،کاهش پذیر است.
در این مورد می توان اصطلاح " دیده بان مشرف به صحنه"میشل فوکو را به کار برد، به این صورت که فرد وقتی خود را در معرض دید افراد بسیاری می بیند ، در عین حال که خود نیز در جمع آشنایی ( خانواده، اقوام و یا دوستان) قرار دارد، به تنظیم رفتار خود مطابق هنجار و عرف عمومی می پردازد و این گونه است که برپایی این مراسم، کمک فراوانی به برقراری روابط اجتماعی سالم می کند.
همچنین در این روز هاست که مردم به گفتگو و تعامل با یکدیگر می پردازند و همین امر باعث گسترش شبکه ارتباطی فرد می شود و دامنه تعاملات وی بالاتر رفته و امکان افسردگی و منزوی شدن فرد کاهش می یابد. به بیان" گرانووتر(نظریه پرداز شبكه اجتماعی)" پیوندهای ضعیفی که در این مواقع میان افراد ناآشنا بسته می شود، می تواند بسیار کارآمدتر از پیوند های قوی بین افراد آشنا باشد.
در دنیای کنونی که فرد نسبت به گذشته تنهاتر شده و بسیاری از همبستگی های اجتماعی، نه از جنس پیوندهای خانوادگی بسته، بلکه از جنس قرارداد های اجتماعی است که افراد برای برقراری امنیت بین خود وضع کرده اند، این گونه مراسم، به قوی تر شدن حس «همبستگی اجتماعی» کمک می کند و نهایتاً افراد، با خوب گذراندن این روز، با آرامش روانی و نشاط بیشتر فعالیت خود در سال جدید را آغاز می کنند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید