السلام و علیک یا فاطمه المعصومه (س)
هاجری از تبار ابراهیمیان
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: ای جا مانده از واپسین دیدار برادر! حرم نورانی و ضریح مشکل گشایت، هنوز بوی مدینه می دهد. بوی شهر پیامبر را که آن را به اشتیاق دیدن روی رضایت، ترک کردی و آواره بیابان ها گشتی. نهر جاری مناجات، همیشه از چشمه دل زائران تو جریان دارد؛ اما امشب ضریح مطهرت، رخت سیاه بر تن کرده و پنجره ها رو بسوی غروب نشانه می روند ...
هاجری از تبار ابراهیمیان، با حالتی بیمار و عزادار در غم از دست دادن برادر، رو سوی کویر عطشناک قم می کند و بار اقامت می افکند. قدم بر شوره زار این کویر می نهد و دانه دانه ریگ هایش را جواهر می سازد. اما روح بلند او از پیکر دردمندش به سمت دیدار برادر می شتابد.
حضرت معصومه (س) دخت گرامی حضرت امام موسی کاظم (ع) از جمله بانوان گرانقدر و والامقام جهان تشيع است که مقام علمي بلندي دارند. پس از آنکه پدر بزرگوار آن بانوي گرامي به شهادت رسيد، فرزند ارجمند آن امام، يعني حضرت رضا (ع) عهده دار امر تعليم و تربيت خواهران و برادران خود شد و مخارج آنان را نيز بر عهده گرفت..
حضرت معصومه (ع) در راه خراسان و ديدار برادر گرامیشان امام رضا (ع) در ساوه بيمار شدند و چون توان رفتن به خراسان را در خود نديد، تصميم گرفتند به قم بروند. در رابطه با علت مريضى نابهنگام حضرت و مرگ زودرس آن بزرگوار گفته شده است كه زنى در شهر ساوه ايشان را مسموم نمود كه اين مطلب با توجه به درگيرى دشمنان اهل بيت با همراهان حضرت و شهادت عده اى از آنها ((در ساوه)) و جو نامساعد آن شهر و حركت نابهنگام آن بزرگوار در حال مريضى به سوى شهر قم، مطلبى قابل قبول مى تواند باشد..
بعد از وفات شفيعه روز جزا آن حضرت را غسل داده و كفن نمودند سپس به سوى قبرستان (بابلان) تشيع كردند ولى به هنگام دفن آن بزرگوار (به خاطر نبودن محرم) «آل سع» دچار مشكل شدند و سرانجام تصميم گرفتند كه مرد مسن صالحی به نام «قادر» اين كار را انجام دهد. ولى قادر و حتى بزرگان و صلحاء شيعه قم هم لايق نبودند عهده دار اين امر مهم شوند؛ چرا كه معصومه اهل بيت را بايد امام معصوم عليه السلام به خاك سپارد.
مردم منتظر آمدن (آن پير مرد صالح) بودند كه ناگهان دو سواره را ديدند كه از جانب ريگزار به سوى آنان مىآيند وقتى نزديك جنازه رسيدند، پياده شده و بر جنازه نماز خواندند و جسم پاك ريحانه رسول خدا را در داخل سردابى كه از قبل آماده شده بود دفن كردند و بدون اينكه با كسى تكلمى نمايند، سوار شده و رفتند و كسى هم آنها را نشناخت..
به قول يكى از بزرگان هيچ بعيد نيست كه اين دو بزرگوار، امامان معصومى باشند كه براى اين امر مهم به قم آمدند. (آيه الله فاضل لنكرانى (دام ظله). پس از به پايان رسيدن مراسم دفن، موسى بن الخزرج سايبانى از حصير و بوريا بر قبر شريف آن بزرگوار برافراشت و اين سايبان بر قرار بود تا زمانى كه حضرت زينب دختر امام جواد عليه السلام وارد قم شدند و قبه اى آجرى بر آن مرقد مطهر بنا كردند.
آفتاب: ای جا مانده از واپسین دیدار برادر! حرم نورانی و ضریح مشکل گشایت، هنوز بوی مدینه می دهد. بوی شهر پیامبر را که آن را به اشتیاق دیدن روی رضایت، ترک کردی و آواره بیابان ها گشتی. نهر جاری مناجات، همیشه از چشمه دل زائران تو جریان دارد؛ اما امشب ضریح مطهرت، رخت سیاه بر تن کرده و پنجره ها رو بسوی غروب نشانه می روند ... هاجری از تبار ابراهیمیان، با حالتی بیمار و عزادار در غم از دست دادن برادر، رو سوی کویر عطشناک قم می کند و بار اقامت می افکند. قدم بر شوره زار این کویر می نهد و دانه دانه ریگ هایش را جواهر می سازد. اما روح بلند او از پیکر دردمندش به سمت دیدار برادر می شتابد.
حضرت معصومه (س) دخت گرامی حضرت امام موسی کاظم (ع) از جمله بانوان گرانقدر و والامقام جهان تشيع است که مقام علمي بلندي دارند. پس از آنکه پدر بزرگوار آن بانوي گرامي به شهادت رسيد، فرزند ارجمند آن امام، يعني حضرت رضا (ع) عهده دار امر تعليم و تربيت خواهران و برادران خود شد و مخارج آنان را نيز بر عهده گرفت..
حضرت معصومه (ع) در راه خراسان و ديدار برادر گرامیشان امام رضا (ع) در ساوه بيمار شدند و چون توان رفتن به خراسان را در خود نديد، تصميم گرفتند به قم بروند. در رابطه با علت مريضى نابهنگام حضرت و مرگ زودرس آن بزرگوار گفته شده است كه زنى در شهر ساوه ايشان را مسموم نمود كه اين مطلب با توجه به درگيرى دشمنان اهل بيت با همراهان حضرت و شهادت عده اى از آنها ((در ساوه)) و جو نامساعد آن شهر و حركت نابهنگام آن بزرگوار در حال مريضى به سوى شهر قم، مطلبى قابل قبول مى تواند باشد..
بعد از وفات شفيعه روز جزا آن حضرت را غسل داده و كفن نمودند سپس به سوى قبرستان (بابلان) تشيع كردند ولى به هنگام دفن آن بزرگوار (به خاطر نبودن محرم) «آل سع» دچار مشكل شدند و سرانجام تصميم گرفتند كه مرد مسن صالحی به نام «قادر» اين كار را انجام دهد. ولى قادر و حتى بزرگان و صلحاء شيعه قم هم لايق نبودند عهده دار اين امر مهم شوند؛ چرا كه معصومه اهل بيت را بايد امام معصوم عليه السلام به خاك سپارد.
مردم منتظر آمدن (آن پير مرد صالح) بودند كه ناگهان دو سواره را ديدند كه از جانب ريگزار به سوى آنان مىآيند وقتى نزديك جنازه رسيدند، پياده شده و بر جنازه نماز خواندند و جسم پاك ريحانه رسول خدا را در داخل سردابى كه از قبل آماده شده بود دفن كردند و بدون اينكه با كسى تكلمى نمايند، سوار شده و رفتند و كسى هم آنها را نشناخت..
به قول يكى از بزرگان هيچ بعيد نيست كه اين دو بزرگوار، امامان معصومى باشند كه براى اين امر مهم به قم آمدند. (آيه الله فاضل لنكرانى (دام ظله). پس از به پايان رسيدن مراسم دفن، موسى بن الخزرج سايبانى از حصير و بوريا بر قبر شريف آن بزرگوار برافراشت و اين سايبان بر قرار بود تا زمانى كه حضرت زينب دختر امام جواد عليه السلام وارد قم شدند و قبه اى آجرى بر آن مرقد مطهر بنا كردند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید