آفتابنیوز : با ایجاد این اتحاد و مقاومت در افغانستان، آمریکایی ها و هم پیمانان آنها تصمیم گرفته اند، مرکز توجه خود در جنگ با ترور را از عراق به افغانستان تغییر دهند و با واقعیت مواجه شوند زیرا منطق استراتژی این دو جنگ کاملا زیر سؤال است. این تحول استراتژیک در مقابل مشکلات امنیتی جدی برای پاکستان ایجاد می کند زیرا افغانستان تبدیل به منطقه جهاد خواهد شد و کشورهای همسایه به سبب امنیت منطقه ای خود از آن حمایت خواهند کرد.
نشانه های این قضیه تقریبا در پاکستان ظاهر شده است چنانکه این کشور متهم به حمایت و پناه دادن شبه نظامیان طالبان است. در نتیجه این قضیه نیروهای امنیتی پاکستان در مرزها به 75 هزار نفر افزایش یافته و با توجه به امنیت مرزهای شرقی هم چنان افزایش خواهد یافت. به این ترتیب افزایش تنش ها تمامی تلاش ها را برای عادی سازی روابط و همکاری با ایران، هند، افغانستان و سایر کشورها بی اثر می کند.
در این میان موضع پاکستان در برابر ایران و هند از اهمیت بالایی برخوردار است. با اینکه پاکستان انعطاف زیادی در توسعه روابط سازنده با آمریکا نشان داده است، ولی به نظر می رسد که دستاوردهای این موضوع در حال رنگ باختن است و این کشور باید نگاه جدیدی در سیاست خارجی خود داشته باشد که پس از نتایج انتخابات ریاست جمهوری ایران، پیچیده تر از گذشته شده است.
پس از بمب گذاری های لندن احتمال تغییر اوضاع امنیتی منطقه وجود دارد زیرا ممکن است توجیهاتی برای حمله به ایران ایجاد شود بنابراین پاکستان باید انعطاف خود را در رویارویی با چالش های جدید حفظ کند.
روابط ایران و پاکستان از این پس نگاهی کاملا متفاوت به یکدیگر خواهند داشت و دیدگاه سنی – شیعه را کنار خواهند گذاشت زیرا چنین موضوعی سبب ایجاد سطح پایین روابط در گذشته و به ویژه پس از جنگ ایران و عراق شده بود.
با این حال مناسبات دو کشور به علت انتخابات اخیر ایران تحت فشار بیشتری است و پاکستان اکنون در مرحله تصمیم گیری قرار دارد که می تواند نقطه عطفی در تاریخ این کشور باشد.
نظام نوین جهانی از این پس موقعیت نیروهای اقتصادی جهان را تعیین خواهد کرد که خود می تواند چالش ها و یا فرصت های جدیدی برای پاکستان و به ویژه دنیای اسلام به وجود آورد.
پاکستان باید مراقب سیاست خود در برابر آمریکا باشد تا تنش های احتمالی با ایران و روسیه را به حداقل برساند. به هر حال فرصت هایی تاریخی در اختیار پاکستان قرار دارد تا سیاست خارجی و اولویت های ژئوپلتیکی خود را از نو اتخاذ کند و آن را با زمان پیش ببرد.