آفتابنیوز : 
این موضع بیش از گذشته نشان می دهد که سیاست های هسته ای آمریکا به شدت پراکنده است. سیاستمداران آمریکایی از سویی گسترش هسته ای را محکوم می کنند و از سویی کشورهای دیگر را به در اختیار گرفتن آن تشویق می کنند. چنین شرایطی، بیش از هر چیز، تهران را راضی می کند.
با گذشت بیش از پنجاه سال پس از انجام اولین حملات هسته ای جهان، توجه به برنامه های صلح آمیز اتمی هنوز هم در ایران در اولویت قرار دارد. در حالی که تعداد زیادی از مردم آمریکا استفاده از انرژی هسته ای را درست نمی دانند، مردم ایران هنوز به این اصل مورد توجه آیزنهاور یعنی «استفاده از انرژی هسته ای نه در راه مرگ بلکه در راه حیات» ایمان دارند.
بسیاری از رؤسای جمهور آمریکا تاکنون تلاش کرده اند که مرز دقیقی میان قدرت اتم و فن آوری تسلیحات هسته ای بکشند و با وجود هم پوشانی های فراوان، به نحوی آنها را از یکدیگر جدا کند.
اکنون هم مردم ایران معتقدند که انرژی هسته ای را می توان به نحوی امن و مشخص از برنامه تسلیحات هسته ای جدا کرد. آنها می گویند اگر آمریکا راکتورهای هسته ای در اختیار دارد، ایران هم می تواند نیروگاه های هسته ای داشته باشد.
مردم ایران در عین حال معتقدند که آمریکا هم علیرغم داشتن ذخایر عظیم نفت و گاز، به انرژی هسته ای روی آورده است و بنابراین، ایران هم می تواند این راه را ادامه دهد.
اما بسیاری از غربی ها معتقدند که ایران برای تولید برق، نیاز چندانی به انرژی هسته ای ندارد. با این وجود، حکومت ایران، حساب ویژه ای را روی انرژی هسته ای باز کرده است. در منطقه ای که اسرائیل، پاکستان و هند، سلاح هسته ای در اختیار دارند. ایران هم می خواهد گزینه های هسته ای خود را حفظ کند.
در چنین شرایطی و با توجه به شمشیر دو لبه و استانداردهای دوگانه آمریکا، دیگر حتی خود غربی ها هم می دانند که آمریکا نمی تواند در مورد برنامه هسته ای ایران یا کشورهای دیگر، ایجاد مانع کند.