آفتابنیوز : آفتاب: داور یادواره عکس یاران حسین(ع) گفت : «یکی از راههای ترویج فرهنگ استفاده از ابزارهای هنری با کارکردهای مختلف است و برگزاری نمایشگاهها و جشنوارهها و ... باعث قویتر شدن انگیزه هنرمندان برای تولید آثار بهتر و کیفیتر میشود.
به گزارش سرویس هنر آفتاب مجتبی آقایی، داور یادواره عکس یاران حسین(ع)و مدیر دفتر هنرهای تجسمی سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران ضمن بیان مطلب فوق افزود: «اثری از ماندگاری و تاثیرگذاری برخوردار میشود که از قابلیتهای حوزههای نفوذ فرهنگی جامعه برخوردار باشد و آثاری با موضوع ایثار، شهادت و فرهنگ عاشورا به دلیل غنای معنایی و دلبستگی مردم به این مفاهیم نسبت به سایر موضوعات ابعاد گستردهتر و تاثیرگذارتر دارند».
وی با اشاره به اینکه عکسهای عاشورا تاریخ مصرف ندارند، گفت: «هر عکس سندی است از عزداداریها و آداب و روسم و مناسک مذهبی مردم و به نوعی فرهنگ شهادت که ازنگاه هنرمندانه به ثبت میرسد».
این استاد عکاسی افزود: «عاشورا و فرهنگ شهادت ریشه در آبشخور جدی قلبی ما دارد و در حوزهای فراگیر و گسترده پیوند با سنن و آیینهای ما برقرار کرده و مجموعه مناسک و باورها و فرهنگها و بوم ما هر کدام به نوعی پاسداشت نهضت عاشورا هستند».
مدیرمسئول نشریه در دست انتشار «عکاسی زاویهها» با بیان اینکه قالب بیانی روزآمد و مدرن هنرهای تجسمی و به ویژه عکس امکان ارتباط قویتر به مخاطب میدهد پیشنهاد کرد:« اگر نمایشگاههایی از هنرهای مدرن و سبکهای هنری جدیدتر در استخدام مفاهیمی چون عاشورا در بیایند قطعا از تاثیرگذاری بیشتری به خصوص در نسل جدید برخوردار خواهند شد».
وی گفت:«موضوع عاشورا از آنجا که محل بروز انبوهی از احساسات و عواطف مردم است و دارای ظرفیت و پتانسیل بسیار بالایی است برای عکاسی موضوع بسیار سختی به شمار میرود،حال آنکه خود عکاس نیز ممکن است دچار این عواطف شود».
آقایی با اشاره به اینکه عکسهایی که تاکنون با موضووع عاشورا گرفته شدهاند نتوانستهاند بیان جامع و کاملی از این واقعه داشته باشند گفت: «عکاسهای عاشورا تنها قطرهای از دریا هستند».
وی اظهار داشت: «برای نهادینه شدن فرهنگ عاشورا و نهضت امام حسین(ع) باید از رفتارهای شکلی دور شویم و در عمل از رفتارهای آن حضرت بهرهمند شویم چرا که آنگونه که باید به سمت معرفت عاشورایی نرفتهایم و بیشتر به آداب پرداختهایم و کمتر تلاشی برای کسب فیض از این مکتب و مضمون و مفهوم آن صورت دادهایم».