محبالله موفق که متولد ۱۳۷۵ است از تک تیراندازان مهم ولایت خود بود تا اینکه در آذرماه سال گذشته در شهر زادگاه خود به سمت شهردار منصوب شد و از آن موقع به رسیدگی به امورات روزمره اداره شهری میپردازد که با درگیری با گروههای مبارز و ناآرامیهای داخلی مواجه است.
وی برخلاف بسیاری از جنگجویان طالبان که بیسواد هستند، عضو یکی از خاندانهای ثروتمند شهر است و تا پایان دبیرستان تحصیل کرده است. پس از آن در نوزده سالگی برای «جهاد» به صف طالبان پیوسته و به جنگ و نبرد پرداخته است. اما اکنون که سمت شهردار را بدست آورده، از بیان خاطرات آن دوران خودداری میکند.
او اکنون در شهر به پای صحبت اهالی مینشیند و درخواستهای آنها را برای امورات شهر به فهرست کارهای لازم اضافه میکند و از رسیدگی به فاضلاب و بازسازی خانهها و راهسازی سخن میگوید.
در این شرایط این سوال مطرح میشود که آیا محبالله موفق ۲۵ ساله نمونه تحول رفتاری جنگویانی است که حال باید به حکمرانی و اداره یک کشور بپردازند؟
این در حالی است که سازمان ملل و سازمانهای حقوق بشری طالبان را به ارتکاب جنایتهای مهمی در این زمینه از زمان به قدرت رسیدنشان در مرداد ماه سال گذشته متهم میکنند.
مرگ مرموز بیش از صد نفر از نیروهای امنیتی دولت سابق، خشونت علیه کنشگران و خبرنگاران، دستگیری کنشگران حقوق زنان و زنان کنشگر از جمله اتهامات واردشده به حکمرانان جدید این کشور است. آنها به علاوه در عمل و برخلاف شعارهای اولیه، زنان را از حوزه عمومی خارج و بسیاری از دختران و زنان را از تحصیل و کار محروم کردهاند.
اما در دفتر شهرداری میمنه، زنان همچنان بدون «حجاب کامل طالبانی» و صرفا با روسری مشغول به کار هستند و میگویند از زمان به حکومت رسیدن این گروه مشکلی پیدا نکردهاند.
سرعت اشغال کشور توسط طالبان به حدی بود که خود آنها را نیز شگفتزده کرد و آنها را با تمام بیتجربگی خود در حکمرانی، شرایط بحرانی مالی، فرار مغزها، فاجعه انسانی و فشار دیگر کشورها از جمله کشورهای غربی برای رعایت حقوق بشر به جلوی صحنه آورد.
شهر میمنه مرداد ماه سال گذشته به دست طالبان افتاد و نزدیک به یک سال پیش از این شبکه اطلاعاتی دولت افغانستان با اعلام اینکه میمنه «تقریبا در حصر است»، نسبت به خطر سقوط این شهر هشدار داده بود.