جواد خیابانی تبدیل به چهرهای خاص در صداوسیما و تا حدودی رسانهها شده است. او کارش گزارش فوتبال است و در بین گزارشهایش هم بعضا آن قدر خوراک به رسانهها میدهد تا گزارشش را به چالش بکشند.
با وجود این، او چندصباحی است به غیر از گزارشگری و مجریگری به ساختن برنامههای مستند هم روآورده و فعالیتش را گسترش داده است. خیابانی که یکی از چهرههای پرتکرار در قاب تلویزیون است به تازگی، اما درباره وضعیت تیم ملی در جام جهانی پیش رو اظهارنظر کرده و برای بازیکنان و کادر فنی آرزوی موفقیت کرده است. بخش مهم صحبتهای او درباره دوگانگی بهوجود آمده است که تیم ملی با این کادرفنی میتواند در جام جهانی موفق شود یا خیر. او در پاسخ به این ابهام گفته است: «من برای تیم ملی آرزوی موفقیت میکنم و برایم فرقی نمیکند چه کسی سرمربی یا کاپیتان تیم باشد. برای من این مسئله مهم است که این لباس ملی و تیم کشورم در اختیار بچههایی باشد که حقشان پوشیدن پیراهن تیم ملی است. پرچم مربیگری تیم ملی در اختیار کسی باشد که حقش مربیگری تیم ملی فوتبال است. من کسی نیستم که راجع به این مسئله نظر بدهم که چه کسی مربی شود و چه کسی نشود. هر کسی مربی یا بازیکن تیم ملی باشد؛ دوست دارم.»
صحبتهای جواد خیابانی درباره عدم اظهارنظر درمورد تواناییهای سرمربی تیم ملی و البته دوست داشتن سرمربی، فارغ از اینکه چه کسی است، با اظهارنظراتش درباره کارلوس کیروش زمین تا آسمان متفاوت است. او یکی از مخالفان جدی کیروش بود و این موضوع را بارها در تلویزیون بیان کرد و حتی به صورت مستقیم به او تاخت. خیابانی جمله معروفی هم درباره کیروش دارد که گفته «کیروش مستشار بود نه عاشق ایران». نکته جالبتر درباره کسی که میگوید حق اظهارنظر درباره سرمربی تیم ملی را ندارد موضوعی است که مازیار ناظمی، مدیر سابق روابط عمومی وزارت ورزش تعریف کرده است: «جواد خیابانی به من زنگ زد و گفت به وزیر بگو کیروش را امشب برداریم و حشمت مهاجرانی را سرمربی تیم ملی کنیم. مهاجرانی در امارات مربیگری کرده و بازی تیمهای عربی را هم میشناسد و در بازی با عمان سرمربی باشد.»
حالا با وجود اظهارنظرهای منفی زیادی که جواد خیابانی درباره کیروش داشته و فقط دو مورد از آنها اینجا ذکر شده، این پرسش مطرح میشود که آیا جواد خیابانی فراموشی گرفته است؟