چرا دانش‌آموزان در کلاس حضوری بداخلاق شده‌اند؟
یکی از مشهودترین رفتارهای دانش آموزان پس از دوره کرونا، پرخاشگری نسبت به همکلاسی ها، معلم، محیط مدرسه و والدین است. به گفته کارشناسان آسیب های ناشی از کرونا در همه زمینه ها به زمان زیادی برای ترمیم و بازگشت به قبل نیاز دارد، اگرچه شرایط هرگز به قبل از دوران کرونا بازنمی گردد. اختلالات روانی و آسیب های فکری و روحی در جامعه وجود داشته است اما با ظهور و شیوع کرونا این اختلالات گسترش و شدت بیشتری پیدا کرد. اکنون با دانش آموزانی خسته، بی حوصله و خشمگین مواجه هستیم.
کاری از دست والدین برنمی آید؟!
یک روانشناس و پژوهشگر بیان کرد: حضور فرزندان در محیط های اجتماعی مانند مهدکودک، پیش دبستانی و مدارس و یا کلاس های مختلف آموزشی و ورزشی خارج از مدرسه برای والدین همیشه با نگرانی همراه بوده است.
مهناز دربانی ادامه داد: با ورود فضای مجازی و تلفن های هوشمند و گسترش دسترسی به آن به دلیل رکن مهم زندگی امروز، نگرانی والدین گستردگی بیشتری پیدا کرد و شیوه تربیت و تعامل با فرزندان نیز تغییر یافت.
وی افزود: چالش تربیتی والدین با گسترش روزانه فضای مجازی با غیرحضوری شدن مدارس و آموزش مجازی پررنگ تر شد و بسیاری از والدین به دلیل مشغله های مختلف و آسیب های روانی ناشی از بحران های اقتصادی و اجتماعی ناشی از کرونا، قدرت کنترل فرزندان و ارتباط موثر با آنان را از دست دادند.
این روانشناس یادآور شد: دانش آموزان به سختی با آموزش مجازی ارتباط گرفتند و اکنون پس از عادی شدن آموزش مجازی و غیرحضوری بازگشت به شیوه معمول تحصیل و حضور در مدارس برای آنان تنش هایی به همراه دارد.
دربانی اظهار داشت: استرس، تجربه تلخ از دست دادن عزیزان به دلیل کرونا، فضای ناآرام خانواده به دلیل مشکلات مختلف، عادت فرزندان به فضای مجازی و شبکه های اجتماعی و دریافت اطلاعات نامناسب و غیرضروری کودکان از شبکه های اجتماعی سبب تغییر رفتاری مشهود و بعضا غیرقابل کنترل فرزندان شده است.
وی اضافه کرد: در برخی خانواده ها، والدین به دلیل نداشتن مهارت کافی و وجود مشغله های مختلف، توان و یا علاقه ای بر نظارت فرزندان ندارند و نبودن محدودیت دسترسی دانش آموزان به اینترنت و فضای مجازی مشکلاتی ایجاد کرده است.
این روانشناس با اشاره به خشم جامعه ادامه داد: در حال حاضر به دلیل مشکلات اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و اتفاقات خشونت آمیز و تغییر سبک زندگی و فکری افراد، خشم در جامعه گسترش یافته است و محدود به سن و قشر خاصی نیست. بخش قابل توجهی از افراد جامعه درگیر خشونت های کلامی، فیزیکی، نهان و آشکار در اطراف خود هستند و مدیریت این خشم نیازمند حل ریشه ای مشکلات دارد.
دربانی تصریح کرد: کودکان و دانش آموزان با استفاده از فضای مجازی به عنوان بستر آموزشی درگیر شبکه های اجتماعی و اخبار غیرضروری شدند و اکنون با دانش آموزان بی حوصله، پرخاشگر و بی تفاوت مواجه هستیم.
وی افزود: کنترل دانش آموزان پس ازآموزش مجازی زمان بر و نیازمند برنامه ریزی های متخصصان و توجه همگانی است و در صورت کنترل نکردن شرایط و دانش آموزان در چند سال آینده با نوجوانان و جوانان متفاوت با عمده ترین مشکلات روبه رو هستیم.
