روزنامه کیهان نوشت: این پهپادها یا بهدلیل مشکلات فنی و یا از طریق شکار در خاک جمهوری اسلامی یا مناطق تحت نفوذ ایران در منطقه، به دام افتاده و ایران توانسته با روشهایی همچون مهندسی معکوس از فناوریهای بهکار رفته در آنها، در راستای پیشبرد برنامه پهپادی خود بهره ببرد. شکار پهپاد پیشرفته RQ-۱۷۰ در آذرماه سال ۱۳۹۰ که از پایگاه هوایی ارتش آمریکا در قندهار افغانستان به پرواز درآمده و وارد حریم هوایی ایران شده بود، یک نمونه معروف از این موارد است.
یکی از مزیتهای مهم قدرت پهپادی جمهوری اسلامی، هزینه پایین آن به نسبت هزینه نظامی رقبا و کشورهای متخاصم است. کارشناسان نظامی این کشورها اذعان میکنند که تولید پهپادهای انتحاری ایران هزینه اندکی دارد، اما برای مقابله با آنها- حتی اگر موثر باشد- باید از موشکهایی گرانقیمت و چند میلیون دلاری استفاده کرد. آسیبپذیری شدید عربستان سعودی و امارات علیرغم برخورداری از سیستمهای پیشرفته پدافندی آمریکایی در برابر حملات پهپادی انصارالله یمن که گفته میشود از فناوری ایرانی در تولید پهپادهای رزمی خود استفاده میکنند، بیانگر این مزیت اقتصادی است.