این نتیجه حاصل تقریباً چهار سال پژوهش است که از طریق تجزیه و تحلیل تأثیر عادات اجتماعی بیش از سه هزار دانشجو به دست آمد و یافتههای آن حاکی از این است که صحبت کردن چهره به چهره باعث انتقال احساس بهتری نسبت به ارسال پیامک میشود.
محقق ارشد این پژوهش نتایج به دست آمده از این تحقیق را بسیار کاربردی میداند و میگوید: «در دنیایی که افراد به طور فزایندهای به «ارتباطات رسانهای» مانند ایمیل، پیامک، پستهای فیسبوک و کامنتها تکیه میکنند، آگاهی از اثرات این سبک از زندگی ضروری است.»
به گفته این محقق، این یافتهها درکی عمیقتر و دقیقتر از انواع مختلف تعاملات اجتماعی که بر رفاه و سلامت افراد در موقعیتهای مختلف تأثیر میگذارند، ارائه میدهد.
محققان به رهبری لارا کرونکه از دانشگاه هامبورگ در آلمان خاطرنشان کردند که افراد پس از معاشرت حضوری با اشخاص دیگر احساس بهتری دارند.
برای بررسی بهتر این سوال که آیا تعاملات به شکل مجازی و حضوری با هم متفاوت هستند، سه مطالعه بین سالهای ۲۰۱۷ و ۲۰۲۰ در میان دانشجویان دانشگاه تگزاس در آستین انجام شد. شرکت کنندگان بین ۱۸ تا ۲۴ سال انتخاب شدند که شامل ۳۷ درصد سفیدپوست، ۲۳ درصد آسیایی، ۲۳ درصد اسپانیایی تبار و به ۵ درصد سیاه پوست بودند و بقیه چند نژادی تلقی میشدند. تمام شرکت کنندگان پرسشنامهای به منظور ارزیابی ویژگیهای شخصیتی و اینکه تا چه حد برونگرا یا درونگرا هستند، تکمیل کردند. در دو مطالعه، شرکتکنندگان همچنین نظرسنجیهایی را به منظور سنجش میزان احساس «محتوا»، «استرس» و «تنهایی» تکمیل کردند. از گروه سوم به طور مشابه پرسیده شد که چقدر احساس «عصبانیت»، «نگرانی»، «شادی» یا «غمگین شدن» دارند. نظرسنجیها همچنین به نحوه تعامل اجتماعی شرکتکنندگان اشاره داشت.
در مجموع، بیش از ۱۳۹ هزار نظرسنجی تکمیل شد که حدود ۸۸ هزارتعامل اجتماعی را پوشش میداد. محققان همچنین از شرکتکنندگان خواستند تا نوع فردی را که در هر مقطع زمانی با آن درگیر هستند، از دوستان و همکلاسیها گرفته تا غریبهها، مشخص کنند.
نتایج این بررسی نشان داد دانشجویان پس از تعامل با دیگران بهصورت حضوری یا از طریق ترکیبی از حضوری و مجازی، در مقایسه با آنها که تنها به تعامل مجازی از طریق رایانه یا تلفن همراه اکتفا کردهاند، احساس شادی بیشتری داشتند. این تیم تاکید کرد، با این حال، تعامل صرفا بهصورت مجازی بهتر از عدم تعامل است.
این محققان همچنین دریافتند که معاشرت با دوستان صمیمی نسبت به تعامل با خانواده یا اشخاصی که فرد به خوبی نمیشناسد، احساس رفاه کلی بیشتری به همراه دارد و کسانی که به سطوح بالایی از روان رنجوری گرایش داشتند، احتمالاً بیشترین سود را از تعاملات حضوری میبرند.
محققان این پژوهش، مزایای ارتباط چهره به چهره را به ویژه برای افرادی که بیشتر به اضطرب، افسردگی و یا تنهایی تمایل دارند، مهمتر عنوان کردند و گفتند که تحقیقات قویاً نشان میدهد که افسردگی و نارضایتی عمومی از زندگی در بین افراد زیر ۳۰ سال با گسترش تلفنهای هوشمند افزایش یافته است.
مطالعه جدید اخیراً بهصورت آنلاین در مجله شخصیت و روانشناسی اجتماعی منتشر شده است.