حسن هانیزاده با اشاره به تحولات عراق و ریشه یابی حوادث اخیر که احتمال جنگ داخلی و درگیری شیعه ـ شیعه در این کشور را پررنگ کرده بود گفت: آقای مقتدی صدر از ۲۰۰۳ و بعد از سرنگونی صدام به دلیل ریشههای خانوادگی به سرعت جایگاه رفیعی در عرصههای سیاسی و اجتماعی پیدا کرد و از آنجایی که نفوذ خانواده صدر در میان تودههای پایین جامعه و جنوب عراق زیاد است، طبیعی است او توانست به سرعت یک مجموعه بزرگ امنیتی، سیاسی، اجتماعی و نظامی تحت عنوان جریان صدر را ساماندهی کند.
وی گفت: در دو دهه گذشته جریان منتصب به مقتدی صدر در برابر دولت صف آرایی کرده بود و بارها هم در مقابل نیروهای دولتی و امنیتی دست به مقابله زده است و ملت عراق به خاطر حضور فعال این جریان هزینههای زیادی به لحاظ امنیتی و نظامی پرداخت کرده است.
این کارشناس مسایل بینالملل تصریح کرد: در انتخابات مهرماه سال گذشته ائتلاف سائرون به ریاست صدر توانست ۷۳ کرسی پارلمان را به دست آورد البته عوامل داخلی و منطقهای و خارجی در این مساله موثر بوده است. در این پیروزی رسانههای عربستان و اردن تلاش کردند یک چهره معنوی در میان تودهها از مقتدی صدر بسازند و یک بت شکستناپذیر از او ایجاد کنند. در سالهای گذشته وی با محمد بن سلمان ولیعهد سعودی و برخی از دیگر رهبران عرب منطقه دیدار کرده است که به نظر میرسد این عوامل بیرونی در تشدید اختلافات سیاسی بین صدر و سایر جریانهای عراقی موفق عمل کرده است.
وی ادامه داد: صدر بعد از انتخابات سال گذشته اصرار داشت، پسر عموی او جعفر صدر به عنوان نخستوزیر انتخاب شود و اختلافها از این جا شکل گرفت. وقتی تنش در پارلمان بالا گرفت، مقتدی صدر به نامزدها و نمایندگانش دستور داد از پارلمان خارج شوند و این جرقه برای حمله هواداران صدر به پارلمان و نهادهای دولتی و غیره شد. این جریان شکل گستردهای به لحاظ امنیتی و سیاسی به خود گرفته است و به نظر می رسد صدر با کنارهگیری خود از قدرت سعی دارد آشوبها را به کف خیابان بکشاند.
هانیزاده گفت: رهبران جریانهای سیاسی به هوادارن صدر پییشنهاد کردند که در یک شورای رهبری بین خود فردی را انتخاب کنند تا گفتگو بین سائرون، دولت و نهادهای مدنی شکل گیرد. اگر این اتفاق میافتد مطالبات هوادارن جریان صدر از رهگذر ملی دنبال میشد و فتنه آرام میشد، فتنهای که هدف آن از بین بردن وحدت عراق و ایجاد جنگ شیعه ـ شیعه و هدف بازیگران منطقه و خارجی حامی این فتنه نیز این است که عراق را درگیر جنگ داخلی کنند که تاثیرش به ویژه بر ایران خواهد بود.
این کارشناس مسایل بینالملل تصریح کرد: رفتار صدر در دهه گذشته رفتار همراه با تناقض بوده است. بارها کنارهگیری کرده بود و دوباره بازگشته است و شفاف نیست. صدر قصد دارد دولت وابسته به خودش را تشکیل دهد و چون کرسی بیشتری در پارلمان دارد خود را ذی حق می داند که دولت تشکیل دهد، ضمن اینکه به مساله فساد در نهادهای دولتی عراق حساسیت نشان داده است اما همه میدانند که این مساله از رهگذر کشاندن مردم به خیابان محقق نمی شود. صدر سعی دارد تقابل بین جریانهای شیعه برقرار کند که به نظر می آید یک مساله سازمان یافته است. اما هوشمندی مرجعیت و رهبران سیاسی مانع از این شد که جنگ شیعه شیعه راه بیفتد.
هانیزاده اقدام آیتالله سید کاظم حائری و کنارهگیری از مرجعیت شیعه و تاکید بر این که هوادارن وی باید از رهبر معظم انقلاب پیروی کنند را اقدام هوشمندانهای دانست و افزود: ایشان کاملا به خطراتی که هم اکنون متوجه ملت عراق است وقوف دارند و خود را از مرجعیت و پشتیبانی صدر کنار کشید و تلاش دارد از ظرفیت ایران به لحاظ سیاسی و اجتماعی استفاده کند.