درخواست قانونگذاران انگلیسی از لیز تراس برای استعفا
کریسپین بلانت، اولین قانونگذار محافظه‌کاری بود که علیه لیز تراس، نخست وزیر انگلیس به طور علنی موضع گرفته و گفت، فکر نمی‌کند تراس بتواند از پس بحران اقتصادی فعلی انگلیس بر بیاید.
به گزارش پایگاه خبری راشا تودی، پس از او اندرو بریجن، دومین قانونگذاری بود که با نخست وزیری لیز تراس مخالفت کرده و گفت: "کشور ما و مردمش و حزب ما لیاقت فرد بهتری را دارند."
پس از این دو نفر نیز، جیمی والیس، قانونگذار مناطق بریجند و پورتکراول از این مساله اظهار تاسف کرد که لیز تراس "اعتبار اقتصادی انگلیس را تضعیف کرده و به حزب ما (محافظه کار) به طرزی غیرقابل ترمیم آسیب وارد کرده است."
والیس که اوایل سال جاری میلادی به عنوان یک فرد تراجنسیتی خود را معرفی کرد، به حزبش به خاطر آنچه که "استفاده تسلیحاتی" از مساله تراجنسیتی‌ها با هدف "کسب امتیازات سیاسی بی ارزش" خواند حمله و تاکید کرد اگر لیز تراس برکنار نشود، به کلی حزب محافظه کار را ترک میکند.
والیس استدلال کرد در صورتی که محافظه کاران اکنون از شر لیز تراس خلاص شوند، فرصتی برای مبارزه در انتخابات سراسری بعدی به دست خواهند آورد و این که " مدت دو سال، زمانی بسیار طولانی در سیاست است."
بر اساس یک نظرسنجی برگزار شده از سوی شرکت ام.آر.پی قبل از آنکه لیز تراس طرح‌های بودجه‌ای نامحبوب دولتش را پس بگیرد، حزب محافظه کار ممکن است تا ۲۱۹ کرسی خود را در پارلمان انگلیس از دست بدهد.
دولتمداری لیز تراس ممکن است کوتاهترین در تاریخ بریتانیا باشد
تراس تاکنون ۴۰ روز سر کار بوده است
آیا لیز تراس کوتاهترین دوران نخست‌وزیری تاریخ بریتانیا را به نام خود ثبت میکند؟ تراس ماه پیش، روز ششم سپتامبر به نخست‌وزیری رسید، اما در همین دوران کوتاه دولتش با جنجال‌ها و مشکلات بسیاری روبه‌رو بوده و به همین دلیل، در روزهای گذشته بسیاری از نشریات در تیترهای خود این پرسش را مطرح کردند.
به گزارش گاردین، بیش از ۱۰۰ نامه عدم اعتماد از سوی نمایندگان ارشد حزب محافظه‌کار علیه لیز تراس ثبت شده که علنی نشده‌اند. این موج یادآور وضعیتی است که برای بوریس جانسون پیش آمده و استعفای او از نخست وزیری را در پی داشت.
قوانینی وجود دارند که بر اساس آنها لیز تراس می‌تواند تا یک سال در نخست وزیری باقی بماند اما جوفری کلیفتون-براون، رئیس کمیته ۱۹۲۲ در پارلمان انگلیس به بی.بی.سی گفت، اگر "اکثریت بزرگی" از اعضای حزب محافظه کار برکناری لیز تراس را بخواهند، این قوانین می‌توانند تغییر کنند.
لیز تراس اخیرا تحت فشارهای گسترده مجبور شد دستورکار مالی دولت خود را به کلی تغییر دهد، برنامه‌های بدون پشتوانه کاهش مالیات را کنار بگذارد و اصلاحات به اصطلاح "بازار آزاد" را که تهدید تحمیل ریاضت‌ها در قالب کاهش گسترده خدمات عمومی را در پی داشت، لغو کند.
تصمیمات جنجالی تراس در زمینه اقتصاد و مالیات باعث تلاطم بازارهای مالی شده است. در عین حال، نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که پس از سال‌ها تلاطم‌های درونی، محبوبیت حزب محافظه‌کار کاهش یافته و در صورت برگزاری انتخابات زودهنگام، حزب کارگر بخت زیادی برای پیروزی و بازگشت به قدرت پس از ۱۲ سال خواهد داشت.
طوماری با خواست برگزاری انتخابات فوری، تاکنون بیش از ۶۱۸ هزار امضا کسب کرده است و بنا به قوانین بریتانیا، اکنون باید در مجلس عوام به مناظره گذاشته شود. بررسی این طومار روز دوشنبه، ۱۷ اکتبر (۲۵ مهر)، در وست‌مینستر انجام خواهد شد.
حزب محافظه‌کار بریتانیا که از سال ۲۰۱۰ سرکار بوده است، همواره اختلافات درونی بسیاری داشته و اکنون نیز بر سر رهبری تراس به دو جناح متضاد بدل شده است: گروهی که می‌خواهند به این نخست‌وزیر زمان بیشتری بدهند، و گروه دیگری که باور دارند او تا همین حالا هم لطمه‌های زیادی زده است و باید کنار گذاشته شود.
اولین نماینده‌ای که رسما این نظر دوم را اعلام کرد، کریسپین بلانت، رئیس سابق کمیته روابط خارجه مجلس، بود که گفت «بازی تمام شده» و خواهان کنار رفتن تراس شد. بلانت البته چند ماه پیش گفته برد که از سیاست کناره می‌گیرد و در انتخابت بعدی نامزد نخواهد شد.
آندرو نیل، روزنامه‌نگار و تحلیلگر ، نیز چند روز پیش نظرش را اعلام کرد. او گفت اگر تراس سر کار باشد، محافظه‌کارها در انتخابات بعدی قطعا شکست سختی خواهند خورد. او در مقاله‌ای در روزنامه «دیلی میل» نوشت: «وضعیت کنونی نه برای کشور خوب است، نه برای حزب محافظه‌کار، و نه برای لیز تراس. همان‌طور که گفته‌ام، او احتمالا به زودی کنار می‌رود. این به تنهایی باعث پنجمین پیروزی انتخاباتی پیاپی محافظه‌کارها نخواهد شد، اما می‌تواند شکست‌های آنان را کاهش دهد.»
نیل همچنین گفت: «سرنوشت تراس این است که تنها یک پانوشت در تاریخ» باشد، و او را با آندرو بونار لا به مثابه «دیگر نخست‌وزیر محافظه‌کار فراموش‌شده»، مقایسه کرد. آقای لا که به «نخست‌وزیر ناشناخته» معروف است، در اکتبر ۲۰۲۲ به نخست‌وزیری رسید و تا مه ۱۹۲۳ سر کار بود؛ یعنی ۲۱۱ روز. در نتیجه، او سومین کوتاهترین دوران زمامداری را دارد.
دو مورد کوتاه‌تر، عبارتند از جورج کنینگ و ویسکونت گودریچ در اوایل قرن نوزدهم که هر دو محافظه‌کار بودند و به ترتیب ۱۱۹ و ۱۴۴ روز مسند نخست‌وزیری بریتانیا را در اختیار داشتند. تا زمان نوشته شدن این خطوط، تراس تنها ۴۰ روز سر کار بوده است. آیا او رکورد تازه‌ای را برای خود و حزب محافظه‌کار بریتانیا در این زمینه رقم خواهد زد؟
