پول‌پاشی جهانی و عملکرد معکوس

پس از هک سامانه وابسته به سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی که نمایندگی‌های پرتعدادی در سراسر جهان دائر کرده است، اسناد مختلفی از پول‌پاشی‌ها و بذل و بخشش‌های گسترده این سازمان در کشور‌های مختلف، انتشار یافت. طبق این اسناد، میلیون‌ها یورو به نمایندگی‌های این نهاد در شهر‌های مختلف جهان مانند کویته، داکا، بمبئی، بیشکک، کلمبو، پیشاور، لاهور، نخجوان، آنکارا، پکن، پروتوریا، دارالسلام، نایروبی و کامپالا در اوگاندا پرداخت شده است.

به گزارش آفتاب‌نیوز؛ از ۴۹۶.۴ میلیارد تومان بودجه این نهاد در سال ۱۴۰۱ قریب ۳۹۸ میلیارد تومان آن صرف نمایندگی‌های آن در خارج از کشور شده است.

بخشی از بودجه این سازمان به مساجد و سازمان‌های محلی پرداخت می‌شود. برای نمونه طی یک نامه درخواست شده است تا مسجدی در کشور آفریقایی گینه با همکاری ستاد عتبات عالیات بازسازی گردد. این در حالی است که این ستاد طبق پلتفرم رسمی خود مدعی است که تاکنون هزاران میلیارد تومان بودجه تامین شده از مالیات مردمی را تنها برای حرم‌های مقدسه عراق و سوریه هزینه کرده است و تا به حال واکنشی به بحث ساخت مسجد در آفریقا و دیگر کشور‌ها نشان نداده است.

همچنین طبق اسناد منتشر شده، تعداد قابل توجهی از اتباع خارجی از آسیای میانه و آفریقا توسط این نهاد و به هزینه بیت‌المال بورسیه شده‌اند.

سازمان‌های پرشماری نیز مانند البیت المسلم یا مجمع منطقه‌ای اهل بیت (ع) در آمریکای شمالی (کانادا)، آمریکای جنوبی (برزیل) و اروپا (هامبورگ) از کمک‌های این نهاد برخوردار گشته‌اند.

ساختار سیاسی در ایران به غیر از سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، ده‌ها نهاد بین المللی مذهبی مانند مجمع جهانی اهل بیت یا جامعه مصطفی العالیمه را بنا نهاده است. با توجه به عدم تمکین این نهاد‌ها به قانون انتشار شفاف اطلاعات، اطلاعات چندانی از هزینه‌کرد‌های آن‌ها در دست نیست، اما هرساله، ده‌ها هزار میلیارد در لایحه بودجه به آن‌ها تخصیص می‌یابد.

در لیست ماموریت‌های سازمان ارتباطات اسلامی قید شده است که هدف مهم این سازمان: «ایجاد و گسترش شناخت، علاقه و باور نسبت به اسلام ناب، انقلاب اسلامی و مزیت‌های جمهوری اسلامی ایران است» رویای برخورداری از میلیون‌ها مرید در سراسر جهان، بار‌ها در گفته‌های و مقامات و مسئولین کشور بیان شده است. آرزوی که تا کنون میلیارد‌ها دلار از سرمایه کشور، صرف تحقق آن شده است. پرسش بنیادین مطرح شده از سوی کارشناسان این است که آیا این پول‌پاشی‌های گسترده، توانسته است ارزش افزوده واقعی ایجاد کند و برای حاکمیت سیاسی در ایران طرفداران مخلص میلیونی ایجاد کند.

دانشگاه میشیگان طی نظر سنجی که در سال ۲۰۱۷ در میان شهروندان کشور‌های عربی انجام داد مدعی شد که بیشتر این جمعیت مسلمان، ایران را دومین خطر معتبر برای خود قلمداد می‌کنند (تصویر ذیل)

هرچند مسئولین در ایران غالباً چنین ذهنیت‌های را نتیجه تبلیغات سوء رسانه‌های استکبار جهانی قلمداد می‌کنند، اما برخی از منتقدین در کشور، اظهار می‌کنند، وقتی در کشوری ۶۵ میلیون شهروند از جمعیت ۸۵ میلیونی در فقر مطلق یا نسبی به سر می‌برند، نمی‌توان انتظار داشت که دیگران از شیوه حکمرانی شما تمجید کنند و از آن الگو بگیرند.

در هر دو انتخابات اخیر در عراق و لبنان که حاکمیت آن را عمق استراتژیک می‌خواند، احزاب وابسته به ایران به خاطر موج منفی افکار عمومی، شکست خوردند. مقامات طی دهه‌های اخیر تلاش کردند تا بی‌اعتنا به مشکلات عمیق اقتصادی در کشور و کمبود شدید منابع، میلیارد‌ها دلار بودجه کشور را صرف ایجاد شبکه‌ای از سازمان ها، نهاد‌ها و.. نظیر آنچه کلیسای واتیکان ایجاد کرده، بنمایید. تلاشی که علی‌رغم هزینه بالا، نتایج بسیار ناچیزی به همراه داشته است. واتیکان با وجود آنکه مانند ایران جمعیتی ۸۵ میلیونی ندارد که در مقابل آن‌ها مسئول باشد و تنها اتباع آن شامل ۵ هزار کارگزار روجانی و قریب ۳۰۰۰ کارگر و کارمند غیرروجانی است، اما به جای پول‌پاشی در کشور‌های محل ماموریت، ۳۵۰۰ اسقف‌نشین خود را به صورت کلنی‌های مستقل در آورده است. این حوزه‌ها نه تنها پولی از واتیکان دریافت نمی‌کنند، بلکه از طریق جذب طرفدار و اعضای جدید برای کلیسا به کٌلنی‌های پول‍‌سازی بدل شده‌اند که برای واتیکان درآمدزایی نیز دارند. این دقیقاً برعکس مدل مالی است که توسط مسئولین ما در شبکه‌سازی مذهبی در دیگر کشور‌ها پیاده شده است.

براساس تحقیق جامع اکونومیست، در سال ۲۰۱۰، تنها شبکه بیمارستان‌ها و مراکز آموزشی متعلق به کلیسای کاتولیک در آمریکا، قریب ۱۷۰ میلیارد دلار هزینه کرده‌اند. بزرگی این عدد وقتی مشهود‌تر است که با درآمد اپل در دوره مشابه مقایسه شود که تنها ۱۵۷ میلیارد دلار است.

به گزارش webtribunal به ازای هر ۴ دلاری که آمریکایی‌ها به خیریه می‌دهند، تقریباً ۳ دلار به مؤسسات مذهبی، به ویژه کلیسا پرداخت می‌کنند. این در حالی است که به اعتراف نهاد‌های مذهبی در کشور، مردم در ایران از پرداخت زکات و خمس به برخی نهاد‌ها رویگران شده‌اند.

به اعتراف بسیاری از روحانیون و مسئولین سابق و صاحب‌نظران، فساد و مدیریت ناکارآمد باعث رویگردانی بسیاری از جوانان و دیگر شهروندان از مسائل مذهبی شده است. به همین دلیل این گزاره مطرح شده است که بهتر نیست به جای صرف میلیارد‌ها تومان برای جذب چند شروند در یک کشور آفریقایی که معلوم نیست با نیت قلبی و یا به شکل صوری و به طمع پول جذب شده‌اند، منابع و انرژی کشور، صرف بهبود و اصلاح ساختار‌ها در خود ایران شود؟ وقتی مردم در اثر عملکرد مسئولین از زندگی مرفه‌ای برخوردار شوند، دیگران نیز با مشاهده این عمل به خودی خود جذب خواهند شد.