مازیار خسروی، روزنامهنگار، در صفحه شخصی خود در توییتر نوشت:
دو هفته پیش برای تهیه گزارش از تجمع بخاطر وضعیت سلامتی حسین رونقی به بیمارستان دی رفته بودم که به همراه همکارم بازداشت شدیم. روایت اتفاقات تلخی که پیش و در حین بازداشت شاهد بودم و بر من گذشت را به زمان دیگری موکول کردهام. اکنون اما گفتن چند نکته را ضروری میدانم.
آنچه موجب شد احساسات و افکار عمومی نسبت به وضعیت حسین رونقی حساس و تحریک شود، خبرهای ناگواری بود که از وضعیت جسمی و سلامتی او منتشر میشد. خبرهایی مانند: لِه و خُردشدن استخوان هر دو پا، از کار افتادن اندامهای داخلی بخاطر اعتصاب غذای طولانی مدت و ... .
این خبرهای ناگوار و نگرانکننده از سوی خانواده و دوستان حسین رونقی در شبکههای اجتماعی منتشر میشد و بهسرعت به گونهای پرحجم توسط برخی شبکههای ماهوارهای بهویژه اینترنشنال بازنشر شده و به اصطلاح «ضریب» میگرفت.
اکنون خوشحالم حسین رونقی آزاد شده و به آغوش خانواده بازگشته. بدیهی است که زندانیکردن هیچ منتقدی را درست نمیدانم و با برخورد امنیتی بهشدت مخالفم. همچنین خوشحالم که به استناد عکسها، هر چند رونقی تا حدی لاغر شده اما نه استخوان پاهایش خُرد شده و نه سلامتیاش در مخاطره جدی است.
از میان ۱۸ تنی که آن شب دستگیر شدیم، دو نفر همچنان بازداشت و در زندان تهران بزرگ به سر میبرند. اخلاق حکم میکند آنان که خبرهای اغراقآمیز در مورد حسین رونقی به شبکههای اجتماعی و رسانهها پمپاژ کردند خود را در مورد وضعیت این افراد و خانوادههای آنان مسئول بدانند.
پمپاژکنندگان خبرهای اغراقآمیز در مورد حسین رونقی همچنین در مورد بهانحرافکشاندن خط خبری از وضعیت سایر زندانیان و نیز کاهش حساسیت و بیاعتمادی افکار عمومی در مورد خبرهای مربوط به اعتصاب غذا و سلامتی زندانیان در آینده مسئولیت اخلاقی تام دارند.
اعتصاب غذا آخرین سنگر هر زندانی است. لوثکردنش علاوه بر آنکه از نظر اخلاقی محکوم و ناپسند است، با کاهش حساسیت افکار عمومی، جان دیگران را در شرایط مشابه به مخاطره میاندازد. خانمها! آقایان! استخوان شکسته و اعتصاب غذای شصتروزه این دفعه گذشت. وجدان داشته باشید و دیگر نکنید.