آفتابنیوز : آفتاب: دبیر انجمن برنج ایران تاکید کرد: «بر اساس مصوبه هیات دولت واردات برنج برای رفع نیاز مصرف مازاد بر تولید داخلی، 600 هزار تن است و اگر وزارت بازرگانی مجوز واردات بیشتر از این میزان را صادر کند در واقع بر خلاف قانون عمل کرده است».
مهندس جمیل علیزاده شایق در گفتگو با خبرنگار اقتصادی آفتاب درباره وضعیت بازار برنج ایران، تصریح کرد: «برخلاف سالهای گذشته امسال قیمت برنج در آبانماه افزایش نیافت».
وی توضیح داد: «همواره در سالهای گذشته قیمت برنج تا اواخر مهر به دلیل عرضه محصول برنج شمال و جنوب به بازار کاهش مییافت ولی در آبانماه که دیگر محصولی برای عرضه باقی نمیماند، قیمت در اثر تقاضا، بالا میرفت اما امسال متقاضیان عمده برنج حتی بیش از برآورد نیازشان تا مهرماه خرید خود را انجام دادند؛ بنابراین با کاهش تقاضا در آبانماه قیمت برنج نیز ثابت مانده است».
شایق همچنین ثابت ماندن قیمت برنج در چند ماه گذشته در مقایسه با افزایش قیمت گوشت، تخم مرغ و مواد غذایی دیگر را به منزله ارزان شدن این محصول دانست.
دبیر انجمن برنج ایران به باقی ماندن بخشی از محصول برنج نزد کشاورزان نیز اشاره کرد و گفت: «چون بحران فروردینماه امسال در مسئولان دولت نگرانی ایجاد کرد و برنج خارجی با حذف تعرفه وارد شد، اکنون معامله و خرید و فروش برنج در بازار راکد شده است».
وی با اشاره به نگرانی کشاورزان از رکود بازار برنج در ایران، تصریح کرد: «این رکود گویای این است که ما در حال حاضر به هیچ وجه با کمبود برنج در داخل مواجه نیستیم. بنابراین واردات یک میلیون و 200 هزار تن برنج برای محصول ایرانی آن و کشاورزان مشکلاتی ایجاد میکند».
مسعود میرکاظمی وزیر بازرگانی در حاشیه نشست با اعضای اتاق بازرگانی مازندران، بر نیاز کشور بر واردات حدود یک میلیون و 200 هزار تن برنج تاکید کرده بود.
شایق در این ارتباط با بیان اینکه واردات برنج بیش از 600 هزار تن برخلاف مصوبه دولت و قانون است، گفت: «در مورد میزان مصرف سرانه برنج همواره میان مسئولان و نهادها مربوطه اختلاف وجود داشته است به طوریکه وزارت جهاد کشاورزی، انجمن برنج ایران و انستیتوی تغذیه، مصرف سرانه برنج را 36 کیلو میدانند و معتقدند که این نیاز در 2 و 3 سال گذشته به دلایل مختلفی از جمله افزایش قیمت برنج، تغییر الگوی تغذیه و ضعف سبد خانوار ثابت مانده است».
وی ادامه داد: «در مقابل وزارت بازرگانی مصرف سرانه را 42 کیلو عنوان میکند که دراین صورت با توجه به تولید 2 میلیون و 100 هزار تن برنج در داخل به 800 تا 900 هزار تن واردات نیاز خواهیم داشت».
دبیر انجمن برنج افزود: «در صورتی که سرانه مصرف کشور 36 کیلو باشد ما تنها به 400 هزار تن واردات نیاز داریم. بنابراین یک اختلاف 400 هزار تنی میان وزارت بازرگانی که متولی واردات است و وزارت کشاورزی و نهادهای دستاندکار تولید برنج وجود دارد که ضرورت تشکیل کمیتهای از این دو وزارتخانه، انجمن برنج و مرکز پژوهشهای مجلس برای تعیین سرانه مصرف واقعی و دقیق برنج در ایران را مشخص میکند».
شایق تاکید کرد: «تا زمانی که مصرف واقعی سرانه برنج کشور مشخص نشود واردات برنج نمیتواند بر اساس نیاز واقعی داخلی صورت گیرد و مشکلاتی برای تولیدکنندگان داخلی ایجاد خواهد کرد».
وی همچنین با اشاره به نظر وزیر بازرگانی مبنی بر لزوم واردات یک میلیون و 200 هزار تن برنج در هر سال و برآورد وزارت کشاورزی و انجمن برنج در مورد نیاز 400 هزار تنی مازاد بر تولید داخلی، گفت: «این اختلاف 800 هزار تنی آنچنان قابل ملاحظه است که مشخص شدن سرانه مصرف داخلی برنج را ضروری میسازد. بر همین اساس انجمن برنج بارها پیشنهاد تشکیل کمیته مشترک برای مشخص شدن سرانه واقعی مصرف برنج را به طور کتبی به وزارت بازرگانی ارائه داده که تا کنون پاسخی دریافت نکرده است».
وزیر بازرگانی در حاشیه نشست خود با اعضای اتاق بازرگانی مازندران با دفاع از سیاست حمایت از واردات دولت درمورد محصول برنج، تاکیدکرده بود: «در صورتی که تعرفه واردات برنج از سوی دولت حذف نمیشد، قیمت برنج ایرانی برای مصرفکنندگان به هر کیلو 8 هزار تومان میرسید».
شایق در این خصوص خاطرنشان کرد: «خشکسالی امسال بر تولید برنج بیتاثیر بود از این رو تا پایان سال کمبود برنج نخواهیم داشت. از سوی دیگر قیمت برنج در بازارهای جهانی نیز کاهش یافته و ممنوعیت صادرات در کشورهای تولیدکننده مانند هند و پاکستان رفع شده است و نگرانی در این خصوص وجود ندارد».
دبیر انجمن برنج همچنین درباره راهکار تامین آب کشاورزی در شمال در شرایط کاهش بارندگی در فصل کاشت، نیز گفت: «در حال حاضر میزان بارندگی در شمال بسیار بالا است اما این آب از طریق رودخانهها به دریا ریخته و بههدر میرود».
وی افزود: «کشاورزان سالها به طور سنتی با احداث آببندهایی آب حاصل از بارندگیهای پاییزه شمال را جمعآوری و در بهار مورد مصرف قرار میدادند. در سال 70 وزارت جهاد سازندگی این آببندها را با کمک کشاورزان و استانداریها احیاء کرد، اما متاسفانه در حال حاضر این روش کمهزینه مورد بیاعتنایی مسئولان قرار گرفته است».
شایق تصریح کرد: «حتی زمینهای مورد استفاده آببندها در پایان آبگیری زمینها دیگر، زیرکشت میرود از این رو بهترین روش کوتاه مدت برای دولت و وزارت کشاورزی در مقابله با کمآبی احتمالی سال آینده، احیاء مجدد این آببندها در شمال کشور است».