تازه یک سال از ساخت نخستین فیلم سینمایی درباره فتح خرمشهر گذشته بود که ناصر غلامرضایی دست به کار شد و فیلم «حریم مهرورزی» را با محوریت فتح خرمشهر در سال ۶۵ ساخت. فیلمی که بیشتر از آنکه متمرکز بر صحنههای درگیری رزمندگان با نیرویهای بعثی عراق باشد، به پشت جبهههای جنگ و زندگی اجتماعی مردم این شهر توجه کرده است.
در این فیلم که به زندگی بازماندگان شهر میپردازد، داستان زندگی زنی به نام صبریه را میبینیم که همسرش را در آبادان از دست داده است و همراه با مهاجران جنگ با پدر و مادر و فرزندش در اقامتگاهی در تهران ساکن شده است، او به منظور تامین زندگی خود و بازماندگان خانوادهاش به کار مشغول میشود و در این میان با یک راننده تاکسی آشنا میشود که پس از مرگ مادرش با هم ازدواج میکنند. در نهایت پایان فیلم با جشن عروسی آنها در خرمشهر و همزمان با سالگرد آزادسازی این شهر همراه است.
در واقع غلامرضایی با این تدبیر پایان خوشی را برای فیلمش رقم میزند که ناشی از آزادسازی خرمشهر هم هست، اما نه تنها برای مخاطب خسته کننده و غیرقابل باور نیست بلکه او را هم با خود همراه میکند.
حبیب اسماعیلی، افسانه بایگان، جمشید مشایخی، مهری مهرنیا، امید آهنگر، نعمتاله گرجی و ... از بازیگران این فیلم بودند که به نوعی نگاهی اجتماعی را در سینمای دفاع مقدس آغاز کرد.
مهدی صباغزاده، تهیه کننده سینما. تلویزیون درباره بودجه تولیدی این فیلم سینمایی میگوید: «من، غلامرضا موسوی و حبیب اسماعیلی در سال ۱۳۶۵ با سرمایهگذاری خودمان که رقمی حدود دو میلیون تومان بود این فیلم را ساختیم و تمام اتفاقاتی که شاهد آن هستید در هتلی که زیر پل سید خندان بود اتفاق میافتاد. از نظر من هم این فیلم رد مجموع اثر بدی نبود. شاید برایتان جالب باشد که من «خانه خلوت» را هم با نه میلیون و دویست هزارتومان ساختم، اما الان خهزینههها به قدری افزایش پیدا کرده است که تهیهکننده نمیتواند وارد مسائل ساخت بشود و محتوای جنگ را آنطور که شایسته است به تصویر بکشد.»