در کنسرت علیرضا قربانی در کاخ سعدآباد چه گذشت؟
کنسرت علیرضا قربانی خواننده موسیقی سنتی پس از چهار سال وقفه شامگاه سه‌شنبه (۲۳ خرداد) در مجموعه فرهنگی تاریخی سعدآباد برگزار شد؛ کنسرتی که از ابتدای اعلام برگزاری، فروش بلیت و تمدید تعداد روز‌های برگزاری با استقبال قابل توجه مخاطبان همراه بود.
این کنسرت با تأخیر حدود ۲۰ دقیقه‌ای از ساعت اعلام شده (ساعت ۲۱) در ضلع جنوبی کاخ سعدآباد، مقابل کاخ ملت با ورود برخی از نوازندگان؛ حسام ناصری (پیانو)، دارا دارایی (گیتارباس) و سامان صمیمی (کمانچه) و هومن مهدویان (سه‌تار)، زکریا یوسفی (ساز‌های کوبه‌ای) پخش دکلمه‌ای از «عشق؛ عشق آزادی است، عشق آغاز آدمی زادیست» اثر زنده یاد هوشنگ ابتهاج با صدای وی آغاز شد، سپس همراه با اجرای موسیقی و تشویق ممتد مخاطبان علیرضا قربانی در صحنه حضور پیدا کرد؛ هنگام ورود این خواننده برخی از مخاطبان به احترام او ایستادند و تشویق کردند.
سپس قربانی قطعه «عروج» رباعی از مولانا با این مضمون؛ «مجنون و پریشان توأم دستم گیر، سرگشته و حیران توأم دستم گیر / هر بی‌سر و پای دستگیری دارد، من بی‌سر و بی‌پای توأم دستم گیر» را با همراهی نوازندگان اجرا کرد.
پس از اجرای این قطعه، قربانی صحنه را ترک کرد و سایر اعضای کنسرت از جمله نوازندگان ساز‌های زهی در صحنه حضور پیدا کردند، سپس قربانی نیز روی صحنه حاضر شد و قطعه «همگناه» با شعری از حسین غیاثی (تیتراژ پایانی سریال همگناه؛ من تفنگی شده‌ام رو به نبودن‌هایت) با تشویق مخاطبان و همخوانی آنان اجرا شد.
سپس قطعه «پل» با ترانه‌ای از احمد امیر خلیلی (تیتراژ پایانی برنامه پل فروردین؛ من به دستان تو پل بستم به زیباتر شدن / از تو می‌خواهم از این هم با تو تنهاتر شدن» و همخوانی مخاطبان اجرا شد.
نورپردازی‌های ویژه و خاص بر روی کاخ ملت براساس مضمون اشعار قطعه‌ها و همخوانی مخاطبان با بسیاری از قطعه‌ها نیز از نکات قابل توجه کنسرت بود. برخی نیز در جریان برگزاری کنسرت، نسبت به قربانی و قطعه‌های اجرا شده ابراز احساسات می‌کردند که این خواننده نیز به آنان ادای احترام می‌کرد.
قطعه «پریشانی» نیز با ترانه‌ای از احمد امیرخلیلی (روزگار من و مویش به پریشانی رفت…) با نورپردازی و تصویری از شب شهر تهران بر روی کاخ ملت اجرا شد. این اثر امسال برای نخستین بار در تور کنسرت‌های قربانی در شهر‌های مختلف کشور اجرا و با استقبال قابل توجه مخاطبان روبه رو شده بود، «پریشانی» ۱۷ خرداد به صورت موزیک ویدئو و تک‌آهنگ در صفحه‌های این خواننده در فضای مجازی منتشر شد.
بعد از این قطعه یکی از طرفداران به قربانی دست گلی را هدیه کرد و سایر مخاطبان او را تشویق کردند.
«شروع ناگهان» با شعری از حسین غیاثی و آهنگسازی علیرضا افکاری (بغض منی آه منی حسرت دلخواه منی؛ تیتراژ پایانی فصل دوم سریال همگناه) و «لیلا» با شعری از اهورا ایمان و آهنگسازی ستار اورکی (تیتراژ پایانی سریال پدر؛ کجایی‌ای که عمری در هوایت نشستم زیر باران‌ها) از دیگر قطعه‌های این کنسرت بود.
قدردانی از مخاطبان
قربانی پس از اجرای قطعه «لیلا» خطاب به مخاطبان ضمن عرض سلام اظهارداشت: قبل از هر چیز یک تشویق بسیار قوی به افتخار خودتان داشته باشید، بسیار خوشحال هستم که از طرف دوستان و هنرمندان روی صحنه، تیم مدیریت و مجموعه‌ای که در به ثمر رسیدن این کنسرت، نقش دارند، به شما خیر مقدم عرض کنم و مراتب خوشحالی و خرسندی خود را که پس از چهار سال مجدداً در کاخ سعدآباد خدمت شما می‌رسیم، قدم روی چشم ما گذاشتید، اعلام کنم.
وی گفت: به خودمان می‌بالیم و افتخار می‌کنیم از اینکه میزبان شما هستیم و توفیق شده است که بتوانیم برای شما برنامه‌های مختلف اجرا کنیم، قطعه‌های مختلف را از ابتدای کنسرت تاکنون شنیدید که قرارمان با تیم در اجرایی کنسرت به خصوص حسام ناصری که مدیریت این برنامه را برعهده دارد این بوده است که قطعه‌های مختلفی که طی این سال‌ها، ممکن است شنیده شده باشد، اما هیچ وقت اجرا نشده، تنظیم شده و در رپرتور قرار داده شود، اما قطعه‌هایی نیز هست که هر چقدر آن‌ها را اجرا کنیم باز هم از ما خواهند خواست، سعی می‌کنم آن‌ها را خدمتتان معرفی کنم.
این خواننده موسیقی سنتی با معرفی قطعه بعدی که در کنسرت اجرا می‌شود، افزود: اکنون قطعه «میدانی تو» اجرا می‌شود که گونه‌ای از مناجات با پروردگار است و اشعار آن منتسب به ابوسعید ابوالخیر یا بعضی از اشعار منتسب به مولاناست، پیشنهادم به برخی از دوستان که از سایر قطعه‌ها ویدئو و فیلم تهیه می‌کنند، این است که این قطعه آوازی و اشعار آن جزو اشعار بسیار عارفانه و مناجات‌گونه است، تمنا می‌کنم که خودتان را رها بکنید و بیشتر بر روی مفاهیم اشعار که مناجات است، تمرکز کنید و به نظر می‌رسد که کمی حال و هوای ما دگرگون خواهد شد.
جز وصل تو به هر چه بستم توبه
سپس تصاویری از آسمان و ابر‌ها بر روی کاخ ملت نقش بست و قطعه آوازی «میدانی تو»؛ «جز وصل تو دل به هر چه بستم توبه / بی یاد تو هر جا که نشستم توبه» با همنوازی کمانچه سامان صمیمی، پیانو حسام ناصری، تار هومن مهدویان، گیتارباس دارا دارایی و همراهی یکی از نوازنده‌های ویولن اجرا شد، قربانی بعد از بخش آوازی این قطعه؛ صحنه را ترک کرد، اما همچنان نوازندگان می‌نواختند و حسن ختام این قطعه، نوای ساز گیتارباس بود. این قطعه حال و هوای خاصی داشت و همه مخاطبان سکوت کرده بودند. هر چند که برخی در میانه اجرا قربانی را تشویق می‌کردند، اما در کل سکوت در این اجرا حکم‌فرما بود.
بعد از اجرای این قطعه، قطعه‌ای ریتمیک بی‌کلام با همنوازی ساز‌های مختلف، گاهی با غلبه ساز‌های زهی، کوبه‌ای، تار و کمانچه اجرا و تلطیفی میان قطعه «میدانی تو» و سایر قطعه‌ها ایجاد شد.
پس از این بخش، قطعه‌های پرطرفدار «روزگار غریب» با شعری از احمد شاملو و حمید خلف بیگی و «عاشقانه نیست» که با عنوان «با من بخوان» (با من بخوان تا این ترانه را با تو سفر کنم با من بخوان تا در هوای تو شب را سحر کنم) مشهور شده است، اجرا شدند. در اجرای این قطعه‌ها مخاطبان بسیار با قربانی همراهی و همخوانی کردند، اشعار «روزگار غریب» بر روی دیوار کاخ نقش بست و در میانه اجرای این اثر قربانی مانند رهبر ارکستر در مقابل مخاطبان ایستاده و آنان را در اجرای قطعه رهبری کرد.
پس از اجرای این قطعه‌ها، یکی از مخاطبان درخواست اجرای «ارغوان» را داد و سایر مخاطبان نیز تشویق کردند، سپس دکلمه‌ای از شعر «ارغوان» ابتهاج؛ «ارغوان… کورسویی ز چراغی رنجور / قصه پرداز شب ظلمانی‌ست / نفسم می‌گیرد / که هوا هم اینجا زندانی‌ست... ت. / ارغوان بیرق گلگون بهار / تو برافراشته باش / تو بخوان نغمه ناخوانده من» با صدای شاعر پخش شد، درختی با شکوفه‌های بهاری بر روی کاخ ملت نقش بست و قربانی قطعه «ارغوان» ا اجرا کرد.
پس از اجرای قطعه «ارغوان» برخی از مخاطبان نسبت به قربانی ابراز احساسات کردند و قربانی هم در پاسخ به آنان گفت: ان شاء الله که سال‌های سال سایه شما عزیزان بالای سر بنده باشد من هم در خدمتتان باشم.
این خواننده موسیقی سنتی درباره قطعه بعدی این کنسرت بیان کرد: فکر می‌کنم قطعه بعدی را اکثر شما از بر باشید و با من همخوانی کنید؛ سپس قطعه «خیال خوش» با شعری از حسین غیاثی (قطعه‌ای از فصل دوم سریال «همگناه»؛ تو آه منی اشتباه منی؛ چگونه هنوز از تو میگویم / تو همسفر نیمه راه منی؛ چگونه هنوز از تو میگویم؟!) با همخوانی مردم اجرا شد که در میانه این اجرا صدای مخاطبان غالب بر صدای قربان بود.
قطعه «بی‌گناه» با شعری از حسین غیاثی (تیتراژ سریال بی‌گناه؛ تو خنده دوری در یاد تو قاصدکی دور از باد / من زخمی قبل مردن من ساکت قبل از فریاد) نیز دیگر آثار این کنسرت بود که همراهی و همخوانی مخاطبان اجرا شد.
پس از اجرای این قطعه؛ برخی از مخاطبان درخواست اجرای آثار دیگری را داشتند که قربانی به آنان گفت: تلاش ما در این کنسرت بر این بوده است که بسیاری از قطعه‌هایی که می‌فرمایید و سال‌ها اجرا کردیم را در پرونده دیگری اجرا کنیم و اکنون آثاری که اجرا نشده یا حتی آثاری که برای این کنسرت تولید شده را اجرا کنیم، بنابراین بعضی از آنچه که دستور می‌فرمایید را اجازه بدهید در فرصت‌های بعدی اجرا کنیم، بازهم از تک تک شما به عنوان یک برادر تشکر می‌کنم و در پوست و گوشت خود نمی‌گنجیدیم وقتی که شنیدیم قرار است مجدداً بین شما و میزبان شما باشیم و با افتخار بین شما هستیم.
وی افزود: تمام توان و تلاشمان را کردیم که به جهت موسیقی بتوانیم کار‌های بسیار خوب و درخور شأن شما را تولید بکنیم و قطعه آخر را می‌خواهیم با نهایت تواضع تقدیم شما کنیم، قطعه‌ای است که همه ما از دوران کودکی با اشکال مختلف و اجرا‌های مختلف آن را شنیدیم و از شما تقاضا می‌کنم که همصدا با ما، همنوا بشوید و بخوانید؛ قطعه‌ای از عارف قزوینی به نام «از خون جوانان وطن لاله دمیده».
