آفتابنیوز : آفتاب: رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام تاكيد كرد: «پويايی فقه اسلامی ايجاب میكند كه زن مسلمان براساس كرامت انسانی، عدالت اجتماعی و تامين مصلحت عمومی حركت كند. اين همان گفتمان امام(ره) است كه حفظ مصالح نظام و عموم مسلمانان را مبنای قانونگذاری میدانست و به فقهای شورای نگهبان سفارش مینمود كه: «بايد سعی خودتان را بنماييد تا خدای ناكرده اسلام در پيچ و خمهای اقتصادی، اجتماعی، نظامی و سياسی متهم به عدم قدرت بر اراده جهان نگردد».
به گزارش سرویس سیاسی آفتاب، متن كامل پيام آیتالله هاشمیرفسنجانی به همايش «زن، گفتمان قدرت و سياست در كشورهای اسلامی» به اين شرح است:
«انقلاب اسلامی ايران كه حاصل تلاش و مجاهدت ميليونها زن و مرد غيور ايرانی است با پشت سرگذاشتن سی سال پرفراز و نشيب، وارد دهه چهارم پيروزی خود شده است. خاستگاه اين انقلاب آموزههای انسانساز اسلام و رهبر فرزانه آن به عنوان مجتهدی آگاه به شرايط جامعه و معتقد به ابتنای فقه بر ضروريات زمان و مكان بود.
پيروزی انقلاب اسلامی در عصری به وقوع پيوست كه بسياری از انديشوران و نظريهپردازان اجتماعی، دين را صرفا برنامهای برای ايجاد ارتباطات فردی بين انسان و خدا تلقی میكردند، اما به بار نشستن انقلاب اسلامی و انديشههای امام خمينی(ره) ثابت كرد؛ آموزههای دينی میتواند علاوه بر تضمين سلامت نفس و روح انسانی، باعث جنبش و حركت تودههای اجتماعی در جهت اصلاح امور سياسی، اقتصادی و فرهنگی جامعه گردد.
اين انقلاب با شعار كارآمدی راهبردها و رهنمودهای دينی در حل بحرانهای اجتماعی، اقتصادی و سياسی، خود را به جهانيان معرفی كرد و همه ملتهای تحت ستم دنيا تلاش كردند از آن الگوبرداری كنند. در اين ميان، زنان مسلمان با الگو گرفتن از الگوی زنان عالم حضرت فاطمه زهرا(س) و دلگرمی از حمايتهای مداوم حضرت امام خميني(ره) در عرصههای اجتماعی حضور پيدا كردند.
ستايشهای حضرت امام(ره) از مقام و جايگاه زنان كه برآمده از آموزههای اصلی قرآنی و مكتبی بود، باعث شد بانوان مسلمان در زمينههای آموزشی، پژوهشی، صنعت، خدمات و نيز مديريت اجتماعی به موفقيتهای روزافزونی دست پيدا كنند.
زنان ايرانی كه در دوران مبارزه به رژيم ستمشاهی و شكلگيری انقلاب و بيش از آن در دوران دفاع مقدس دوش به دوش مردان اين مرز و بوم در جبهه پشتيبانی مجاهدت كرده بودند، در دوران بازسازی و سازندگی نيز با ابتكارات، اختراعات و نوآوری در زمينههای مختلف نشان دادند كه میتوانند عظمت و حركت ميهن اسلامی را پاس بدارند.
افزايش موفقيتهای زنان در آزمون دانشگاهها، مسابقات علمی، تاسيس و مديريت اقتصادی سودآور در بخش صنعت و كشاورزی، تاسيس و مديريت موسسات خيريه، تاسيس و مديريت موسساتی جهت و توانمندسازی بانوان و موارد ديگر از اين قبيل، نشان میدهد كه بانوان از توانايی مديريتی بالايی برخوردار هستند.
نبايد زنان به بهانه تفاوتهای جسمی و روانی با مردان كه البته واقعيتی غيرقابل انكار است، از حضور در برنامههای راهبردی به دور نگاه داشته شوند. از سوی ديگر اختيارات و اقتدارات وسيعی كه قانون در طول تاريخ برای مردان قرار داده, نبايد امنيت و سلامت اجتماعی زنان را به خطر اندازد.
آموزههای قرآنی بر وحدت گوهر آفرينش زن و مرد تاكيد كرده است و هر دو جنس را شايسته رشد و كمال و خداگونه شدن میداند.
فعاليتهای اجتماعی زنان مسلمان ايرانی در دهههای پس از پيروزی انقلاب نشان داده كه بانوان ايرانی همواره حدود شرعی را رعايت كرده و به هيچ روی الگوهای غربی را نمونه عمل خود قرار نمیدهند.
پويايی فقه اسلامی ايجاب میكند كه زن مسلمان براساس كرامت انسانی، عدالت اجتماعی و تامين مصلحت عمومی حركت كند. اين همان گفتمان امام(ره) است كه حفظ مصالح نظام و عموم مسلمانان را مبنای قانونگذاری ميدانست و به فقهای شورای نگهبان سفارش مينمود كه : «بايد سعی خودتان را بنماييد تا خدای ناكرده اسلام در پيچ و خمهای اقتصادی، اجتماعی، نظامی و سياسی متهم به عدم قدرت بر اراده جهان نگردد».
اين جانب ضمن تشكر از دستاندركاران برگزاری همايش «زن، گفتمان قدرت و سياست در كشورهای اسلامی»، اميدوارم محققان اسلامی با تعميق مطالعات فراوان خويش، راه را برای كاربردی نمودن آموزه های دينی هموار نمايند و شاهد روزافزون زنان در عرصههای مختلف اجرايی باشيم.