حمله برای اجرای عملیات «والفجر ۲» در ساعت ۲۴ با رمز «یاالله یاالله یاالله» آغاز شد. هدف نیروهای خودی، تجزیه و انهدام نیروی دشمن و فتح چندین ارتفاع مهم منطقه به منظور خارج ساختن شهرهای مرزی از آتش سنگین توپخانه و دید دشمن بود.
به این ترتیب «پادگان حاج عمران» آزاد شد و نیروهای ایرانی بر شهر «چومان مصطفی» عراق مسلط شدند. در این عملیات همچنین تردد افراد ضدانقلاب و نفوذ آنها از سوی خاک عراق به ایران محدودتر و زمینه برای اجرای عملیات نفوذی به قلب دشمن فراهم شد. بویژه آنکه شهرهای «اربیل» و «کرکوک» عراق و تأسیسات نفتی شهر کرکوک به محل استقرار نیروهای خودی نزدیک بود. در این عملیات ۱۶ گردان از سپاه پاسداران و شش گردان پیاده و یک گردان مکانیزه از ارتش شرکت داشتند و هوانیروز کار پشتیبانی را انجام میداد.
طی این عملیات و در همان ساعات نخستین، ضمن آزادسازی چندین روستای منطقه، گمرک پیرانشهر به دست نیروهای ایرانی افتاد و تا پایان دو هفته نبرد و درگیری چندین تنگه مهم و ارتفاعات معروف منطقه و مجموع ۲۰۰ کیلومتر مربع آزاد شد.
همچنین پنج فروند هواپیمای روسی عراق، ۱۰ فروند چرخبال، ۴۰ دستگاه تانک و نفربر زرهی، ۴۵ دستگاه خودرو مهمات و خودروهای دیگر و چندین قبضه سلاح سنگین و نیمهسنگین از ارتش عراق منهدم شد و شماری از یگانهای کماندویی، مکانیزه و پیاده آنها از بین رفته و بیش از ۴۲۰۰ تن از نیروهای بعثی عراقی کشته، زخمی یا اسیر شدند.
در میان غنایم بهدستآمده از ماشین جنگی صدام، ۲۰ دستگاه تانک و نفربر، ۱۲ قبضه انواع توپ، ۵۰ دستگاه خودرو نظامی، چندین دستگاه خودرو مهندسی، صدها قبضه سلاح سبک و نیمهسنگین و تیربار و خمپارهانداز به چشم میخورد.
از جمله اتفاقات مهم در این عملیات که ۱۴ روز طول کشید میتوان به شهادت حجتالاسلام «مصطفی ردانیپور» فرمانده «لشکر ۱۴ امام حسین (ع)» در حین عملیات و شهادت «ذبیحالله عاصیزاده» فرمانده «تیپ ۱۸ الغدیر» اشاره کرد.