حیات سیستان در خطر است
شهروندان سیستان در پیگیری مطالبهٔ تأمین حقابهٔ ایران از رودخانهٔ مرزی «هیرمند» از سوی افغانستان و به‌منظور توجه دادن به ضرورت تقویت دیپلماسی در این زمینه، این‌بار در میدان «یعقوب لیث» زابل تجمع کردند. پس از برگزاری این برنامهٔ مردمی در روز دوشنبه، کمپین مطالبهٔ حقابهٔ سیستان و انجمن حامیان توسعهٔ سیستان، با انتشار یک بیانیه مطالبات خود را اعلام کردند. در این بیانیه آمده: «با توجه به گذشت بیش از دو ماه از این مواضع انقلابی متأسفانه کوچکترین تغییری در شرایط حاد سیستان اتفاق نیفتاده است. بار دیگر در این مکان جمع شده‌ایم و یکصدا مطالبات به‌حق خود را که برآمده از شرایط فوق بحرانی منطقه است و عدم حل آن‌ها در کوتاه‌ترین زمان ممکن به حیات سیستان پایان می‌دهد، در بند‌های ذیل اعلام می‌داریم.» بند‌های عنوان‌شده در این بیانیه به این قرار است: «فراهم بودن شرایط محیط زیستی برای امکان زندگی یک انسان امری لازم و حیاتی است.
متأسفانه طوفان‌های منطقه که با ریزگرد‌های کشنده و دمای بالای ۵۰ درجه همراه است، امکان حیات را برای مردم غیرممکن ساخته و توان مدیریت آن، دیگر از توان منطقه و استان خارج شده است و برای حل آن باید یک بسیج عمومی امکانات در سطح ملی صورت بگیرد. تقسیم استان پهناور سیستان‌وبلوچستان ضرورتی انکارناپذیر به نظر می‌رسد، لذا جهت مدیریت بهتر منابع و توسعهٔ تنگهٔ احد ایران درخواست استان شدن سیستان را داریم. بیش از دوماه از اخطار رئیس‌جمهوری به حکومت افغانستان می‌گذرد. با توجه به مطالبهٔ مردم و کارشناسان منطقه در مورد اصلاح سازهٔ کذایی کمال‌خان که یک توطئهٔ بشری بر علیه مردم سیستان و حتی ساکنان کشور همسایه در منطقهٔ نیمروز افغانستان صورت گرفته است، هیچ‌گونه اقدامی انجام نشده است. درصورت عدم اصلاح این سازه و تکرار انحراف آب از بستر اصلی رودخانهٔ هیرمند و تالاب بین‌المللی هامون که مصداق بارز نقض قوانین بین‌المللی و محیط زیستی است، ضرورت دارد برای حفظ منافع دو ملت ایران و افغانستان در روابط با طالبان تجدیدنظر شود.»
در بخش دیگری از این بیانیه آمده است: «عدم وجود شرایط لازم محیط زیستی سال‌هاست معیشت مردم را دچار مخاطرات عمیقی نموده است و ضربات سنگینی به مردمان دارالولایه وارد کرده است؛ لذا حل مشکل در این شرایط بحرانی نیازمند اقدامات اساسی و تصمیمات مقتضی مانند جبران خسارت‌های نکشت، بخشودگی مالیاتی و بخشودگی اصل و سود تسهیلات کشاورزی و دامداری و مواردی از این دست است. استفادهٔ بهینه از فرصت بی‌بدیل مرز به‌طوری‌که عواید آن به‌طور مستقیم بر معیشت و سفرهٔ مرزنشینان اثر خود را بگذارد. متأسفانه در نسخه‌های پیچیده‌شده مانند طرح رزاق در این سال‌ها همواره اشخاص محدود و معلوم ثروتمندتر و خیل عظیم مردم فقیرتر شده‌اند. در بسیاری از موارد به‌جای اصلاح اشکالات فرصت‌ها ریشه‌کن شده است و با حذف گردش‌های مالی منطقه نتیجه‌ای جز گسترش فقر و و آسیب‌های اجتماعی برای مردم نداشته است. تعیین تکلیف منطقهٔ آزاد تجاری سیستان که مسکوت ماندن و اجرایی نشدن آن یک ابهام بزرگ است. مردم سیستان منطقهٔ آزاد سیستان را یک امر حیاتی برای منطقه می‌دانند و این فرصت‌سوزی یک بی‌تدبیری غیر قابل توجیه است. با توجه به وجود ظرفیت‌های غنی از کارشناسان هیات‌های علمی دانشگاه و دلسوزان با تجربه در انجمن‌های مردم‌نهاد و عدم وجود تعارض منافع این افراد با حل مشکلات سیستان، درخواست برقراری ارتباط و دریافت راهکار‌های عملی آن‌ها را داریم. درخواست تشکیل شورای‌عالی مدیریت بحران در سیستان به ریاست شخص رئیس‌جمهوری و تعیین تکلیف مطالبات به‌حق مطرح‌شده در کوتاه‌ترین زمان ممکن را داریم. درصورت عدم توجه به درخواست‌ها و مطالبات واضح و روشن مردم مسئولیت تبعات نابودی تنگهٔ احد ایران بر عهدهٔ دولت سیزدهم است و در تاریخ سیستان و ایران ثبت خواهد شد.»
منبع: پیام ما
