محمود سالاری در پیامی درگذشت استاد محمد اسماعیلی موسیقیدان و نوازنده پیشکسوت تنبک را تسلیت گفت.
متن پیام وی بدین شرح است: «از شمار دو چشم یک تن کم/ و ز شمار خرد هزاران بیش
آسمان درخشان هنر موسیقی ایران اسلامی، مملو از ستارگانی است که در پهنه جهان هنر یگانه دوران اند و استاد محمد اسماعیلی یکی از ستارگان راهدان و راهنمای این وادی خطیر بود.
ضایعه درگذشت استاد گرانقدر تنبکنوازی که بواقع از پیشگامان آموزش اخلاق و ایمان و سپس موسیقی بود، برای جامعه بزرگ هنر کشور دردناک است و به حق باید گفت؛ «عمر بسیار بباید پدر پیر فلک را تا دگر مادر گیتی چو تو فرزند بزاید».
این ضایعه بزرگ را به خانواده ایشان، شاگردان و همه علاقمندان موسیقی ملی و هنرمندان این عرصه تسلیت میگویم و برای روح این استاد بزرگ علو درجات را از خداوند متعال خواهانم. امید که با شهدای این ماه محشور باشند.»
استاد محمد اسماعیلی موسیقیدان و نوازنده پیشکسوت تنبک یکشنبه (۲۲ مردادماه) بعد از تحمل یک دوره بیماری دارفانی را وداع گفت.
محمد اسماعیلی با نام اصلی محمدعلی اسماعیلی متین چهارم شهریور سال ۱۳۱۳ در تهران متولد شد. او سال ۱۳۳۰ توسط داییهای خویش مرتضی و مصطفی گرگین زاده به حسین تهرانی معرفی شد.
زندهیاد اسماعیلی سال ۱۳۳۷ در گروههای موسیقی مشغول به کار شد و در ارکسترهای موسیقی ملی و گروه تنبک شروع به همکاری کرد و بعد از پنج سال برای اجرای برنامههای موسیقی ملی و هر چه بیشتر شناساندن آن به کشورهای آفریقایی، آسیایی، اروپایی و آمریکایی مسافرت کرد و برنامههایی اجرا کرد.
این هنرمند فقید از سال ۱۳۴۳ در هنرستان موسیقی ملی مشغول تدریس شد و سال ۱۳۴۵ سرپرستی گروه تنبک وزارت فرهنگ و هنر آن زمان را عهدهدار شد. شیوه نوازندگی زندهیاد اسماعیلی شیوه حسین تهرانی بوده و سابقه طولانی در تکنوازی و همراهی با ارکستر داشته است.
اسماعیلی در دهه ۱۳۶۰ به سرپرستی فرامرز پایور (سنتور) و همراهی جلیل شهناز (تار)، علیاصغر بهاری (کمانچه) و محمد موسوی (نی)، گروه اساتید موسیقی ایران را تشکیل داد و با این گروه، سفرهای متعددی به کشورهای اروپایی، آسیایی و آمریکا داشت. زندهیاد اسماعیلی دارای مدرک درجه یک هنری، معادل دکتراست.