این فصل پرسپولیس و استقلال با یحیی گل محمدی و جواد نکونام و اتکا به یک مکتب خاص در فوتبال بازیها را شروع کردند. دو تیم پرطرفدار با بازیکنان گرانقیمت و انبوه مشکلات حاشیهای، هر دو شروعی خوب داشتند و دو بازی نخست خود را بردند.
در هفته اول جواد نکونام در آبادان ۳ بر صفر صنعت نفت را برد و یحیی گلمحمدی در تهران با یک گل آلومینیوم را شکست داد. در هفته دوم نکونام در آزادی ملوان را با یک گل برد و گلمحمدی با همین نتیجه تراکتور را در تبریز شکست داد.
دو بزرگ تهرانی، اما در هفته سوم با دریافت اولین گل این فصل، هم شانس صدرنشینی را از دست دادند و کورس را به سپاهان واگذاشتند و هم شانس رسیدن به رکوردهای بزرگ و رویاهایشان را! استقلال با جواد نکونام تشنه زدن هزارمین گل خود در لیگ برتر بود، اما در اصفهان با یک گل به سپاهان باخت و صدر جدول را به رقیب واگذاشت. پرسپولیس هم در خانه با یک گلبهخودی برابر ذوبآهن مساوی کرد تا یحیی گلمحمدی که با ۹۹ پیروزی فقط یک برد میخواست تا از برانکو ایوانکوویچ رد شود، کماکان در سایه پروفسور محبوب سرخها بماند. پرسپولیس با یحیی ۱۲ برد متوالی در سال ۱۴۰۲ کسب کرده بود و برای رسیدن به رکورد جاودانه علی پروین تنها چهار پیروزی دیگر میخواست که پاس رو به عقب سروش رفیعی همه اینها را بر باد داد!
حالا که دو بازی از هفته چهارم برگزار شده استقلال دوباره با یک برد اقتصادی به کورس برگشته و پرسپولیس هم باید در اهواز به مصاف فولاد برود که طبق پیشبینی چندان بازی پرگلی نخواهد شد. برتری با یک گل میتواند یحیی را هم در کورس نگه دارد.
این شیوه فوتبال و بردهای اقتصادی با یک گل تنها اتکا به گلنخوردن دارد. در فوتبال مدرن امروزی همه دنبال نتیجه هستند و بازیهای پر از فشار و پرس، امکان رد و بدل شدن گلهای فراوان را کم میکند. پس شما برای نتیجه گرفتن و در نهایت قهرمانی باید دفاع مستحکمی داشته باشید و گل نخورید! یحیی و جواد خیلی خوب این واقعیت را در این فصل درک کردهاند.