سید عماد حسینی- جنگ اوکراین باعث شده است ناتو مقابله با پهپادهای مختلف را در جنگها به عنوان یک راهبرد در دستور کار خود قرار دهد.
چندی پیش تصاویر نشست شماری از نظامیهای کشورهای اروپایی، مسئولان پیمان آتلانتیک شمالی ناتو و شرکتهای دفاعی که در هلند گرد هم آمده بودند، منتشر شد.
در این تصاویر عملکرد پهپادهای کوچک در جنگ اوکراین به نمایش درآمده بود، چند ثانیه بعد از دیده شدن یک پهپاد کوچک بر فراز یک نقطه، صدای انفجاری به گوش رسید و حفرهای حاصل پرتاب موشک به سوی یک خاکریز اوکراینی مشاهده شد.
خبرگزاری فرانسه به نقل از ویلیام کویدام فرمانده سابق نیروی هوایی هلند که در حال حاضر به عنوان کارشناس سامانههای پدافند پهپادی در ناتو فعالیت میکند، اعلام کرد، این هواپیماهای بدون سرنشین، کوچک و سریع هستند و یافتن وسیلهای برای مقابله با آنها امر پیچیدهای است.
با این حال یافتن راهحل این مشکل پیچیده محال نیست زیرا حدود 57 شرکت دفاعی جهانی در فریدبیل هلند گرد هم آمدند تا تولیدات خود را که قرار است قادر به مقابله با تمام این خطرات باشند ارائه دهند؛ این خطرات عبارتاند از: مقابله با طیف وسیعی از هواپیماهای بدون سرنشین، از هواپیماهای آماتور موجود در بازار تا پهپادهای شاهد 136 ایران که ادعا میشود ارتش روسیه از آن در اوکراین استفاده میکند.
لودفیگ ورهوف رئیس شرکت دیدیتیاس آلمان که خود را متخصص در سامانههای ضد هواپیماهای بدون سرنشین معرفی میکند اعلام کرد، بهترین راهکار برای مقابله با پهپادها، بهکارگیری هواپیمای جت بدون سرنشین است تا آن را سرنگون کند.
هواپیمای تولیدی این شرکت با سرعتی بیش از 500 کیلومتر در ساعت حرکت میکند در حالی که حداکثر سرعت بهترین نوع پهپادها 180 کیلومتر در ساعت است.
از سویی هزینه این هواپیما به مراتب کمتر از هزینه موشکی است که ابزارهای کلاسیک پدافندی از آن برای سرنگونی پهپاد استفاده میکنند.
با این حال ماتر روبر یکی از مدیران آژانس ارتباطات و دادههای ناتو بر این باور است که تهدیدهای دیگری نیز از سوی پهپادهای بسیار کوچکتر ایجاد میشود، چون این پهپادها قادرند زیرساختهای اساسی همچون نیروگاههای برق یا تلمبهخانهها را هدف قرار دهند.
برخی دیگر از شرکتها نیز طرحهایی برای به کنترل در آوردن پهپادهای مهاجم ارائه کرده و تاکید دارند، انهدام پهپادهای مهاجم نمیتواند همیشه بهترین راهکار باشد.
در این بین شرکت آلمانی «آرگوس اینترسپشن» با همکاری چند شرکت زیرمجموعه خود اقدام به توسعه سیستم شکار هواپیماهای بدون سرنشین متخاصم کرده است، با این حال این اقدام تنها بعد از آن امکانپذیر است که بتوان ابتدا این پرندهها را با استفاده از رادار، دوربین یا ایستگاههای رصد سیگنالهای ارتباطی با پهپادها کشف کرد.
در این طرح نیز به محض رصد هواپیمای مهاجم، یک هواپیمای بدون سرنشین به هوا برخاسته و از طریق پایگاه به نزدیکی هواپیمای مهاجم رسیده سپس تور شکار را پهن میکند. در نهایت بعد از به دست گرفتن کنترل هواپیما آن را به سرعت به نقطه امنی منتقل میکنند.
به گفته رئیس این شرکت، این طرح کاملاً کارآمد است و بهخصوص در زمینه محافظت از فرودگاهها امتحان خود را پس داده است.
اما از دیدگاه کاپیتان ایونوت ولادکازموتا افسر نیروی هوایی رومانی، این طرح هم نمیتواند راهحل مناسبی برای خطر هواپیماهای بدون سرنشین روسی باشد.